SİMSİYAH

40.BÖLÜM

INSTAGRAM: ysmkayaaa

Keyifli okumalar! 🤍

Perdenin arasından sızarak içeriye dalan ışığın verdiği huysuzlukla gözlerimi araladım. Hareketsiz kalarak bakışlarımı beyaz tavana diktim. Geçirdiğim gece gözümün önünden film şeridi gibi akmaya başladığında yüzümde istemsizce gülümseme oluştu. Yaşanan her şeye rağmen güzel bir gece geçirmiştim. Poyraz'ın sıcaklığında daldığım güzel bir uykuydu. Yatağın boş tarafına elimi koydum. Poyraz aşağıda mıydı? İşe mi gitmişti?

Yorganı ayaklarımla ittirerek üzerimden attım. Ayaklarım soğuk zemine değdiğinde esneyerek yataktan kalktım. Üzerimdeki gecelikleri çekiştirerek düzelttim. Odadan çıktığımda aşağıdan herhangi bir ses gelmiyordu. Çıplak ayaklarla merdivenden inerken yerden ayak seslerim geliyordu ve bu komikti. Salona girdiğimde gözüm saate kaydı. Poyraz çoktan işe gitmiş olmalıydı. Yeniden odama çıkarak yatağın üzerine gelişigüzel uzandım. Poyraz'ı arayarak açmasını beklediğim sırada yastığımın köşesiyle oynuyordum.

"Güzelim?"

"Günaydın."

"Günaydın."

Gülüşü kulaklarımı doldurdu. Uzandığım yerden kalkarak oturdum.

"Erken çıktın galiba?"

"Şirkette halletmem gereken önemli işler vardı."

"Anladım. Kolay gelsin o zaman sana."

"Akşam sizi almaya geleceğim."

"Neden?"

"Babam akşam yemeğine bekliyor. Hem Rüya'da babamla tanışmış olur."

"Tamam. Akşam görüşürüz o halde."

Meşgul olduğunu bildiğim için onu daha fazla oyalamamak adına kısa keserek telefonu kapattım. Rüya ve kendime güzel bir kahvaltı hazırlamak adına yönümü doğrudan mutfağa çevirdim. Mutfağımda tek olmanın rahatlığıyla rahat rahat mükemmel bir kahvaltı sofrası hazırlamıştım. Dağılan saçlarımı yeniden toplarken merdivenlerden çıktım. Odanın önüne geldiğimde kapıyı çalarak içeriden bir yanıt bekledim. Ses gelmediğinde kapıyı aralayarak kafamı uzattım. Yorgana sıkıca sarılmış uyuyan kadını gördüğümde gülümseyerek içeriye girdim. Yatağa yaklaştığımda yüksek sesle seslendim.

"Rüya."

Yatağın içinde kıpırdanan kadına biraz zaman tanıdım. Yavaşça gözlerini araladı.

"Günaydın."

Neşeli sesime karşılık uykulu sesiyle mırıldandı.

"Günaydın."

"Kahvaltı hazır. Aşağıda seni bekliyorum."

Elini ağzına kapatarak esnerken başını aşağı yukarı salladı. Onu arkamda bırakarak odadan çıktım ve aşağıya indim. Meyve sularımızı doldurarak masaya oturdum. Kapıdan giren Rüya masaya göz gezdirerek oturdu.

"İştah açıcı duruyor."

"O zaman afiyet olsun."

Çatalını eline alarak tabağına kahvaltılıklardan doldurmaya başladı.

"Akay, gitmem gerekiyor."

"Anlamadım?"

"Dün akşam iş yerinden telefon aldım. Önemli ve acil bir sorun varmış."

Onunla doğru düzgün vakit geçirememiştim. Hemen gidecek olması vicdan azabı hissetmemi sağlamıştı.

"Ben özür dilerim. Seninle ilgilenemedim."