KAYIP YILDIZ (BİTTİ)

🔥 KOLHİS

BEĞENMEYİ VE YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN. İYİ OKUMALAR ❤🔥

6.Bölüm

Kesinlikle bir rüyadaydım! Az sonra uyanacak ve bunun zihnimin hayal ürünü olan bir düş olduğunu öğrenecektim. Ginny'nin hazırladığı bulanık bir çorbayı içerken gördüğüm rüyaya babamla beraber gülecektim.

Çaktırmadan tırnaklarımı etime sapladım ve uyanabilmek için kendime büyük bir çimdik attım. İçimden çimdiğin acısından dolayı çığlık atarken, gerçekler yüzüme çarpıyordu. Kesinlikle ve kesinlikle bir rüyada değildim!

Olağanüstü büyük toprak parçaları havada duruyor, dinlediğim masallara ait olması gereken Ejderhalar bu toprak parçalarında yaşıyordu. Beynim uyuşmuş, mantığım sorularda boğulmuştu.

Yanımdaki yabancının alay dolu küçümseyen bakışlarını üzerimde hissettiğimde ona sertçe baktım.

Sanki daha evvel biliyormuşum gibi "Burası Kolhis" dedi kısaca.

"K-Kolhis mi?" Kekelediğim için kendimden nefret ediyordu.

Şaşkın bakışlarımdan dolayı, kısa bir açıklamayı yeterli görerek, "Ejderha Dünyasının Giriş kapısını oluşturur." dedi. Boğazını temizledi ve çevreye benimle beraber göz attı.

"Kolhis'in tarihçesini sana uzun uzun anlatmayı isterdim(!), fakat yapmam gereken önemli işler var. Zaten senin yüzünden yeterince oyalandık."

Ona kötü bir bakış attım. "Buraya gelmeyi ben istemedim."

"Bir dahaki sefere insanların eşyasını izinsiz alırken, bu dediğini aklında bulundur." Dedi.

Ağzımı açıp bir şey söyleyecektim ki işaret parmağını havaya kaldırarak öncelikle beni susturdu. Ardından parmağını dudaklarına bastırdı.

"Şş!" dedi uyararak. "Nerede olduğumuzu ve kim olduğumu sakın aklından çıkarma. Burada herhangi bir ejderhanın önünde bana saygısızlık yaparsan bunun sonuçlarına katlanırsın."

Dudaklarımı sıkıca kapatarak Axel'e kötü kötü bakmakla yetindim. Çenem yüzünden babamın başı derde girsin istemiyordum.

"Birazdan seni kendi malikaneme götüreceğim. Bu dediklerim orada da geçerli. Çalışanlarımın önünde beni küçük düşürecek herhangi bir davranışında sabahki gibi affedici olmam. Anlaşıldı mı?" Sorusu yumuşaktı fakat içimde kopan fırtınalar farklıydı.

Kafamı salladım. "Anlaşıldı."

"Güzel. Beladan uzak kalmak istiyorsan malikanem dışında herhangi bir yere gitme. Şehir ejderhalarla doludur ve efendisinden uzak bir insan her zaman bir yemdir!"

Yutkunarak kafamı gökyüzüne çevirdim. Önümüzde uzayıp giden şehir manzarasının üstünde binlerce ejderha uçuyordu. Kırmızı, Siyah, Altın renkli pek çok ejderha gökyüzünde yükselip alçalırken Axel'in söylediğini doğruluyordu.

"Peki." Demekle yetindim. Kolhis merak uyandırıcı farklı bir dünya olabilirdi. Ancak canımı sevdiğim için beladan uzak kalmayı tercih ederdim. Kuzey Ormanlarına yaptığım bir kerecik seyahat beni köle haline getirmişken şimdi başıma farklı türden bir bela almak istemezdim.

Axel keyifle gülümsedi. "Güzel. O halde malikaneme gitmeye hazırsın."

Ellerimdeki kalın zincirleri tek tek çözdü. Gözümden boynuma doğru kayan bağı kendim çıkarırken Axel buradan kaçamayacağımı biliyordu. Buraya hapsolmuştum.