KAYIP YILDIZ (BİTTİ)

🔥 KIZ KARDEŞ

BEĞENMEYİ VE YORUM ATMAYI UNUTMAYIN. ❤🔥

BEĞENİLER VE YORUMLAR HARİKA GİTTİĞİ İÇİN BİR BÖLÜM DAHA KOYUYORUM. 

36.Bölüm

 Bir masanın başında tanımadığım insanlarla oturuyor, Alis'in sürekli önüme tabak dizmesini izliyordum. Çeşitli yemeklerden, meyvelere, sebzeli mezelerden, kremalı tatlılara kadar envai çeşit yiyeceği tek başıma yiyebilirmişim gibi bana sunuyordu. İnsanların gürültüsünden Alis' duymak zordu fakat ne dediğini duyabiliyordum. 

Alis, "En sevdiğin tatlıyı yaptım." dedi gülümseyerek. "Fındığı bol olan çikolatalı bir pasta." 

Dudaklarımı yalayarak sahiden iştah açıcı duran tatlıyı izledim. Ilık çikolatası pastanın üstünden tabağa doğru akışkan bir yol izliyor, üstündeki fındıklar burnuma hoş kokular getiriyordu.

"Elinize sağlık." Demekten kendimi alamadım. "Bunların hepsini siz mi pişirdiniz?"

Alis büyük bir gururla başını salladı. "Evet. Birkaç yüz yıl sen ne dersen onu pişirecek, ne istersen onu yapacağım. Yeter ki sen mutlu ol!"

Gözlerimin buğulandığını hissettim. Kadından gelen şefkatli his, insan annemin soğukluğunu unutturacak kadar yoğundu. "Teşekkür ederim. Çok zarifsiniz." 

Hestia olduğumu kabullendiğim için belki onları aile olarak görmeye başlasam iyi olacaktı. Çünkü ne kadar itiraz edersem edeyim bu aileye sahip olmayı düşlüyordum. Kivi olayından sonra zaten inadım bitmişti.

"Hadi ye!" dedi Alis gülümseyerek. Bu sırada yanımdaki sandalyeyi çekti ve yerleşti. 

Çatalımı Hestia'nın annesinin getirdiği tatlıya batırırken konuklar benimle konuşmak için girişimde bulunuyordu. Çoğu işimi, hayatımı sorguluyor; eski anılarımla karşılaştırıyordu. Anılarımı hatırlamadığım için yüzlerine büyük bir hayal kırıklığı yerleşiyordu.

Kadınlardan biri, "O zaman dört asır evvel ki düğünümü de hatırlamıyorsun." dedi hayıflanarak. "Bütün gece dans etmiştik ve ben sana papatyalardan taç yapmıştım."

"Üzgünüm." dedim kadının neyi kastettiğini bilmeyerek. 

"İsmim Donatella." dedi çağrışım yapmasını umarak. "Papatyadan tacı o kadar beğenmiştin ki sürekli takar hale gelmiştin. Çok kibardın."

"Çok ince biri olmalısınız." dedim. Donatella hafif kilolu, kısa boylu bir kadındı. Yüzü tatlı bir kırmızılıkla kaplı, yanakları dolgundu. Konuşurken sürekli gülümsüyor, arada büyük baba Gregory'e değişik bakışlar atıyordu. Edindiğim izlem doğruysa büyükbaba Gregory de kadından hoşlanıyordu.

"Ah, yavrum." dedi başka bir kadın. "Hiçbir şeyi hatırlamaman ne acı!"

Bu uzun boylu, soluk tenli bir kadındı. Kahverengi saçlarını tepesinden toplayarak sıkı bir topuz yapmış, kalın çerçeveli gözlüğünü büyük burnuna sabitlemişti. Ne zaman konuşsa beni görebilmek için gözlüklerini aşağı eğiyor, bu şekilde benimle göz göze geliyordu. İsmi Agnes'ti ve bu kadından Donatella'dan aldığım hoş etkiyi almıyordum.

"Öyle." dedim ne diyeceğimi bilemeyerek.

"Kocanı, aileni, yaşadığın yeri bile unutmuşsun." dediğinde üzülmekten çok yargılayan şeyler vardı gözlerinde. "Artık zamanında ne kadar mutsuzsan!"

"Hiç de bile!" dedi Bitsy. Hestia'nın ve sanırım artık benim ablamdı. "Hestia çok mutluydu. Mutlu bir evliliği, saygın bir duruşu vardı. Bütün kadınlar onun gibi olmak isterdi. Sadece birkaç talihsiz olay yaşadı hepsi bu!"