KAYIP YILDIZ (BİTTİ)

🔥 İLK GECE

BEĞENMEYİ VE YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN. İYİ OKUMALAR 🔥❤

7.Bölüm

Banyo faslı bittiğinde Ruth uzun, beyaz bir geceliği başımdan aşağı geçirdi. Geceliğin etek kısmı bacaklarıma dokunurken, Ruth belimi saran pembe kurdeleyi bağlamak için aceleciydi.

Ruth keskin bir nefesi koy verirken, "Beliniz vücut oranlarınıza göre epey kalın." Dedi.

Gözlerimi devirirken, "Diyet yapmaya vaktim olmadı." Dedim. Sözlerim alaycıydı.

"Kollarınız ve bacaklarınız ise bir kadına göre çok kaslı." Ruth'un sözleri hayranlıktan çok kınama saklıydı. Vücudumu beğenmediği açıktı.

"Ağzımdan ateş çıkarma gibi bir yeteneğim yok, Ruth. Kendimi korumak için bu kaslara ihtiyacım oluyor."

Tabi ailemi doyurmak için de bu kaslara ihtiyacım vardı. Ağaçlara tırmanıp tilkilere pusu kurarken kol kaslarım işime yarıyordu.

"Artık korunmak için kaslara ihtiyacın yok, Freya." Dedi nazik bir tonla. "Efendimiz varken size kimse dokunamaz."

"Beni tehditle, hiç bilmediğim bir dünyaya getiren birinin korumasına ihtiyacım yok."

"Bu şekilde konuşmak sana sadece zarar getirir."

"Ben kendimi koruyabilirim." Dedim Ruth'a aldırmayarak.

Ruth başını inanamıyormuş gibi salladı. "Siz insanlar hep fazla kibirlisiniz. Başınıza ne geliyorsa bu dik burnunuzdan dolayı geliyor!"

İlk günden biriyle tartışmak istemediğim için burnumdan solumakla yetindim. Bu sırada Ruth benden uzaklaştı.

Tekerlekli bir sehpa üzerinde getirdiği yemekleri pencereye bakan koltuğun yanına ittirirken, tabakların üstüne koyduğu metal kapakları açtı. Parmağıyla tek tek işaret ederken, "Kuzu kızartması, enginar salatası ve patates püresi hazırladım." Dedi.

Dudaklarımı iştahla yaladım. Sabahtan beri ağzıma tek lokma yiyecek koymamıştım. "Yemekler harika görünüyor. Teşekkür ederim, Ruth." Dedim.

Başka bir metal kapağı açtı. "Tatlı olarak da çikolatalı sufle var."

"Vay canına!" diyebildim. Çikolata denilen koyu şeyi ilk kez görüyordum. Lezzetli kokusu odayı sararken, Ruth küçümser bir tavırla baktı.

"Ben çıkıyorum. Yemeğinizi yedikten sonra sehpayı kapının önüne bırakmanız yeterli olur."

"Sen yemeyecek misin?" diye sordum. Yemeklerin porsiyonları bana göre fazla büyüktü.

"Hayır." Dedi kesin bir ifadeyle. "Ejderhalarla yemek yemek sizin için kötü bir deneyim olur."

Dudaklarımdaki ifade hızla solarken, neyi kastettiğini anladığımda hızla yutkundum. İnsanları yemek olarak gördüklerini düşünmek istemiyordum. Bu kabus gibi bir durum olurdu.

"Yemeği yedikten sonra dinlenin. Uzun bir gündü. İyi bir uyku çekmeniz sağlığınız açısından faydalı olur."

"Yemekler için tekrar teşekkür ederim." Dedim tekrardan.

Ruth kapıdan çıkarken sadece, "Afiyet olsun. İyi geceler." Dediğini işittim.

🔥🔥🔥

Güneş batmış, gökyüzü çoktan karanlığa bürünmüştü. Bana verilen odada yalnız başıma kaldığımda uyumayı reddediyordum. İçimde yeni bir dünyada olmanın korkusu ve endişesi vardı.

Bu yüzden yatakta vakit geçirmek yerine etrafı daha iyi görebilmek adına, odada bulunan mermer balkona çıktım.

Balkon küçük bir oda büyüklüğündeydi ve uzun perdelerin ardına gizlenmişti. Şehrin manzarasını ve uçurumlarını aynı anda görebileceğim bir yerde bulunuyordu.