Special Chapter 1 - Serendipity (pt. 3)

11 2 0
                                        

Ilang araw nang malungkot si Krislene dahil sa nalalapit na pag-alis ng kaibigan nyang si King. Inaamin nya, napalapit na ito sa kanya magmula nang parati nya itong nakakasama.

Her Mom already explained to her why King and his family needs to go back to Guam as soon as possible but even though she understands, she's feeling sadder every passing day.

Whenever she asked her Mother when will they come back again, hindi naman ito makasagot sa kanya.

But honestly, she doesn't want King to leave. Napalapit na ito sa puso nya eh. At kung walang kasiguraduhan kung kailan ito babalik, iyon ang ikinalulungkot nya.

What she's worried about too is, she's not good in remembering people whom she met. Ayaw naman nyang dumating sa puntong makakalimutan nya rin si King. But maybe in her case right now? Mukhang malabo nyang makalimutan si King. Well, that's what she hoped. At sana, hindi rin sya makalimutan ni King.

But she pouted when she remembers how King called her during earlier days. He calls her Kristene! Ang linaw naman ng pagkakatawag ng kanyang ina sa kanya sa pangalang Krislene. Bakit panay Kristene ang tawag nito sa kanya?

"Hindi naman ako si Ate." Nasabi na lang nya tuloy sa sarili.

Napa-angat sya ng tingin nang magdaan sa harapan nya ang mga kapatid ni Dylan. But what confuses her is when the boy instantly looked away from her and dragged his little Sister outside of the house immediately.

"Ayaw nya ba sa akin?" Napatanong nalang sya sa sarili. Panay kasi ang iwas nito sa kanya tuwing nakakasalubong nya ito.

She's feeling grumpy when she heard the voice of the boy who always makes her smile, just like now.

"Hey Rae."

Immediately, she turned to him with a smile on her face. "Hey King!"

"I'm looking for you. Akala ko nasa kwarto ka."

She shooked her head and grinned. "Nagutom kasi ako kaya kumain ako."

"Oh okay."

"King?"

"Hmm?"

"Ayaw ba sa akin ng mga kapatid mo?"

King frowned, "Of course not. Why do you think of that?"

She pouted, "Kasi nakita ko yung dalawa mong kapatid. Parang ayaw sa akin no'ng kapatid mong lalaki. Hindi nya ako pinapansin eh."

"Oh." Dylan looked away and smiled. "Gano'n lang 'yon."

"Can I also be friends with them?"

"No!"

She blinked upon hearing Dylan's answer.

"I mean, nahihiya kasi 'yon sayo. But don't worry, they like you okay?" Agad na sumunod na sinabi ni Dylan.

"O-Okay."

"Gutom ka pa ba? Here." Sabi nito sabay abot ng isang box ng strawberry chocolate sa kanya.

At pag usapang strawberry chocolate? Hinding-hindi iyan tatanggihan ni Krislene. Kaya't agad nya itong tinanggap at walang pag-aalinlangang kinain na ikinatawa ni King.

"Wait for me here. I'll just get you a glass of water."

"Okay!"

Krislene can eat it in just one sitting. Ganoon sya kalakas kumain ng strawberry chocolate. Paborito nya kasi ito eh.

Nang makabalik si King, agad nitong inilapag sa center table ang isang basong tubig at tinabihan sya sa couch. She handed him three pieces of strawberry chocolate. "Feeling ko hindi ka mahilig dito kasi hindi kita nakikitang kumakain nito."

Serendipity (Thalassophile)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon