"Haramsın, yasaksın ama yaratılmışsın."
"Konuşma diyorsam konuşmayacaksın, dur diyorsam duracaksın. Tek bir kelimemi bile emir sayacaksın."
Diye bağırdı öfkeyle elindeki viski dolu bardak taşıp parmaklarının arasında süzülürken. "Yarattığım yalanda...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Tory Lanez, RL Grime - In For It
1. DENGE
(I)
Zihnim çorak bir arazinin kırmızı yakıcı kumu, acım kavurucu güneş, kaybım kuraklık, dilim lal, sözlerim esen sert meltem. Varlığım silinmiş bir ruhun geride bıraktığı hayalet adımları, öfkem geriye kalan benden tek parça.
Mina mesaj attığında bara çökmüş alkoliğin belki de yedinci viskini dolduruyordum, hırıltılı nefesinin ardından art arda bir bardak diye bağıran adamın çaresizliğini üzerime hissettiğim o zor zamanlarda Mina davetiyeyi elektronik postayla yollamıştı, işte bu elektronik posta barın üzerine sinmiş acı içinde kıvranan adamla aramda bir fark yarattı.
Onun atacağı adım yoktu ama benim yürüyeceğim daha çok yol vardı. Zihnim teraziyi vurup kırdığında duvara, duvarda paslı bir çivinin üzerinde Göksel'in fotoğrafı vardı. Kardeşim hem ayağımdaki pranga hem de gücüme güç katan öfkenin harmanıydı.
Galatasaray Üniversitesinin yakınlarında, sahile sıfır restoranın üst katında kalabalık öbek öbek toplanmaya başladı. Tüm sandalyeler perde çekilmiş duvara doğru çevrilmişti, konferans havası verilmek için masaların hepsi kaldırılmıştı, odanın en sonunda, merdivenlerin hemen yanında küçük bir açık büfe kurulmuş çeşit çeşit yemekler serilmişti.
Kahve makinesinden aldığım karton bardağı sıkıca kavramış, kolonun sağ kısmına yaslanmış şekilde duruyorum. Mina, oturacakları masanın hemen kenarında varlığımdan habersiz yanında dikilen bir çocukla konuşuyor.
Geldiğimde elindeki konuşma kağıtlarının arasında boğulmuş halde açık büfenin masaları arasında yere çökmüş tekrar yaparken içeri girdiğimi hatta kahvemi alıp odanın diğer tarafına geçtiğimi fark etmedi ve bu bana Mina'yı gözlemlemek için güzel bir fırsat sundu.
Kendine güvenmediğinde kamburlaştığını, omuzlarının aşağıya çöktüğünü fark ettim. Sinirlendiğinde sağ kaşı havaya kalkıyor, hocaları gelip onunla konuştuğunda ise gururlandığında gülümsemesini bastırmaya çalışıyor ve burun delikleri genişliyordu uyarı aldığında bakışları keskinleşiyordu, işte o an burnunun dikine gitmeye başlıyordu.
