"Haramsın, yasaksın ama yaratılmışsın."
"Konuşma diyorsam konuşmayacaksın, dur diyorsam duracaksın. Tek bir kelimemi bile emir sayacaksın."
Diye bağırdı öfkeyle elindeki viski dolu bardak taşıp parmaklarının arasında süzülürken. "Yarattığım yalanda...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
13. POKER FACE (I)
Mina doğruları zihnimin karanlık sokakları arasına tıpkı bir mayın tarlası gibi döşediğinde yürüdüğüm tüm yolların tehlikeli sular olduğunu biliyordum. Her bir sokak artık kaybın önlenemez olduğu bir gerçekliğe varıyordu ve benim kaybettiklerimin arta kalanlarından yaratılmıştı Ulaş, eksilirse yok olacak demekti.
Kendimi barın dışarısına attığımda yağmur dinmiş, ıslak kaldırım taşları yakınlardaki bir lisenin öğrencileriyle dolup taşmıştı. Kalabalık gruplar halinde öbek öbek okul yolunu tutan gençlerin dudaklarından dökülenler sınav stresi ve ağır gelen ödevlerden oluşuyordu. Yorgun argın gözlerinin arkasında sakladıkları gerçeklik daha lise rüyasının nasıl biteceğini hesaplayamıyordu.
Bundan sonra önlerinde gerçek bir hayat vardı, yaptığın her hareketin bedelini ödediğin bir dünya. Kirli ve aldatıcı, günah dolu ve arsız ama en önemlisi sadece kötülerin kazandığı ve vasıfsız insanların yönetici olduğu aciz bir dünya.
Büyüyeceksin küçüğüm dedim aralarından sıyrılıp geçerken ailenin darbe vurduğu karakterin gerçek dünyayla buluştuğunda büyüyeceksin. Bazıları, benim gibi olanlar, sanırım başta şanssız sonrasında şanslı olanlar küçük kalmanın özlemiyle büyürler, hatalarının bedeli daha küçükken kesilir ve hatta belki sana anne babalık eden insanların günahlarını ödersin.
Yaşın bir önemi yok küçüğüm, acı her yaşta hissedilir. Bir bıçak darbesi önüne sürülen hayatın kuytularında yeşerir.
Arabayı park ettiğim yerden çıkardığımda ters yönde kalmamak için dar sokakta dönmem gerekti. Sık park eden araçların arasından ustalıkla sıyrıldığımda eskiden üzerinden inmediğim motorum gözlerimin önünde canlandı.
Ne çok zaman geçmişti üzerinde özgürce gezdiğim günlerin, rüzgar saçlarımın arasında gezerken ufukta batan güneşin yarattığı güzelliği izlemenin. O hissi özlüyordum belki içten içe ama başka bir manzaranın güzelliğiyle büyülenmiştim.
