"Haramsın, yasaksın ama yaratılmışsın."
"Konuşma diyorsam konuşmayacaksın, dur diyorsam duracaksın. Tek bir kelimemi bile emir sayacaksın."
Diye bağırdı öfkeyle elindeki viski dolu bardak taşıp parmaklarının arasında süzülürken. "Yarattığım yalanda...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Merhaba, nasılsınız?
Umarım iyisinizdir, hiç istemesem de yeni bölüm için sınır koymam gerekiyor çünkü etkileşimimizi maalesef kaybediyorum. (Bölüm sonuna sizler için sorular ekledim.)
30 oy ve 55 yorumda anlaşalım mı? Anlaşalım.
Sınırı geçtiğimizde görüşmek üzere, keyifli okumalar!
Love,
R.
16. VÜSAT
(II)
"Belli etmiyorsun ama tuhaf bir yarayla acı çekiyor senin bedenin."
Sylvia Plath
Ulaş'ın kırıp döktükleri ardında kalakalmıştım, sanki yaşadıklarım yetmiyormuş gibi bir de sürekli olarak onun tarafından saldırıya uğruyordum. Oysa tek ihtiyacım elini sırtımda hissetmekti, sorular sormasını istiyordum cevapları söylemeye öyle korkuyordum ki konuşabilmem için ilk olarak sorması gerekiyordu. Çünkü dinlemeyecekti beni, ne söylersem söyleyeyim duymayacaktı beni.
Beni sevdiğine olan inancım bir an sönüp gidiyor ama daha sonra onun salt öfkesiyle karşılaştığımda güçlü bir şekilde karşıma çıkıyordu, öfke duyuyorsa bir şeyler hissediyor olmalı diyordum ama öte yandan bu salt öfkenin nedeninin sırtında hissettiği bıçak olduğunu da kabulleniyordum.
İkisi de olamaz mıydı?
Dudaklarımı birbirine bastırdığımda sıcacık gözyaşı, göz pınarlarımda birikerek yanağımdan aşağıya doğru düz bir çizgi şeklinde indi.
Ulaş bana her dokunduğunda, umut dolu cümlelerini dudaklarından savurduğunda, beni sarıp sarmaladığında ve daha nicelerinde içimde güçlü bir umut olurdu, yeni bir dünyanın varlığında çalkalanırdı bedenim ama şimdi düşünüyorum da bu çok uzak bir gerçeklikti. Ulaş bu güçlü bağı sadece güvendiği ve sonsuz sadakati tattığı insanlara sunardı, sırtında sapladığım bıçak varken bana artık aynı güçle sarılır mıydı?
