"Haramsın, yasaksın ama yaratılmışsın."
"Konuşma diyorsam konuşmayacaksın, dur diyorsam duracaksın. Tek bir kelimemi bile emir sayacaksın."
Diye bağırdı öfkeyle elindeki viski dolu bardak taşıp parmaklarının arasında süzülürken. "Yarattığım yalanda...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Taylor Ocano, Undone
6. Karanlık
(II)
Karanlığa battıysan karanlığa ait olursun, ömür boyu ya da ömrünün yettiği gün boyu. Karanlıkta doğan karanlığa aittir, beyazın aksine ve sadece ilahi ruhla taçlandırılanlar doğar beyazın derinliklerinde.
Mina'nın yadsınamaz güzelliğinin altında saklanan ilahiliği, asil ruhunun derinliklerinde ekilen, filizlenen asilliğin dalları arasındaydı. Görmek ve bakmak aynı değildir ama bakan da gören de farkında olur Mina'nın yarattığı havanın cennet katından indiğine.
İlahi bir ruhu vardı Mina'nın, karanlıkta doğan ruhumun aksine.
Telefonu kapatıp koltuğun üzerinde öylece kalakaldım, biraz önce gördüğüm rüyanın etkisiyle başvurduğum bir dizi yol artık Mina'nın hayatımdan tamamıyla çıkmasıyla sonuçlandı ama tabii dahası da var.
Göksel'in cinayeti girdiği çıkmaz sokakta sonsuza dek sıkışmış durumda. Öte yandan anneme verdiğim söz ise sırtımda ağır bir yük. Ona ne diyeceğim? İlk kez girdiğim bir savaşı kaybettim.
Bu düşünce bedenimi ele geçirdiğinde elimdeki fotoğrafı dikkatlice inceliyordum, Göksel'in yüzünde her zamanki gülümsemesi vardı. İçtendi, samimiydi, okula kayıt olduktan sonra başına geleceklerden habersizdi, sadece birkaç ay sonra cinayete kurban gitmişti ve suçluları sokaklarda gezmeye devam ediyordu.
Senin yüzünden diye bağırdı iç sesim, o kadar güçlüydü ki az kalsın oturduğum koltukta iki büklüm kalacaktım. Elinde tek bir şans vardı ve onu da beceremedin, diye devam etti bağırmaya.
Neden?
Başka bir kızın elinden hayatını çalmamak için oysaki o kızın ailesi sebep olmadı mı mahkemenin çıkmaza girmesinde.
İhtimaller, ardı arkası kesilmeyen bahaneler, yalanlar ve daha birçok şey zihnimin içerisinde öylece dönüp durdu. Fakat en keskin ses Mina artık yok diyordu, o korumasız, tehlikede, Mina artık yok.
