"Haramsın, yasaksın ama yaratılmışsın."
"Konuşma diyorsam konuşmayacaksın, dur diyorsam duracaksın. Tek bir kelimemi bile emir sayacaksın."
Diye bağırdı öfkeyle elindeki viski dolu bardak taşıp parmaklarının arasında süzülürken. "Yarattığım yalanda...
Uzun bir aradan sonra birlikteyiz, arayı daha fazla açmak istemiyorum lütfen yorum ve oylarla destek olmayı unutmayın.
Keyifli Okumalar
Love,
R.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🔪🩸
17.YATSIDA SÖNEN MUM (II)
D4vd, Worthless
Hayat basit bir matematik denkleminin kırıldığı noktada başlıyordu, insan eline aldığı cevaba baktığında varlığını tatmin ediyor ama sorgulamaya başladığında işlemin sağlaması hep aynı hatayı veriyordu.
Ezberlediğin her formülün yalan olduğunu anlıyordun, kağıt üzerinde tutanlar gerçeğe dönüştüğünde en büyük sorunu teşkil ediyordu. Çokluğun içerisinde yalnızlık olduğunu öğreniyordun bir kere, sıfırdan sonra eksiye düşmediğini yine elinde olanı kaybettiğini anlıyordun.
Dakikalar parçalanıyor, saniyeler birbirleri arasında tutunmaya çalışırken büyük kayıplar veriyordu, geriye ise elindeki kısıtlı zamanı nasıl harcaması gerektiğini bilmeyen bir insanoğlu kalıyordu. Eğer çok fazla geriye bakıyorsa içi hüzünle kaplanıyordu, onu bekleyen geleceği düşlediğinde ise sorular birbiri ardına yığılıyordu. İşte bu kısıtlı zamanda kaçılması zor olan işkencede heba edilen anılara hayat deniliyordu.
Mina'ya, onun mücevheri andıran gözlerine baktığımda amaç görüyordum. Günlerimi, saatlerimi belki de yıllarımı uğruna feda edebileceğim bir geleceğim olduğunu hissediyorum ama her şeyden önce gerçekleri biliyorum, ona dikenle sunduğum fedakarlıkların bir yalandan ibaret olduğunu. Sarmaya yemin ettiğim tüm yaraların etrafında bıçağımı tenini kanatırcasına gezdiriyordum.
Mina dudaklarını dudaklarımdan ayırdığında elim göğsünün üzerindeydi, bacaklarını bedenime sıkıca sarmıştı ve elleri bir pençe misali sırtıma takılıydı. Öpüşü sertleştikçe beni kendine daha da çekme ihtiyacı duyuyordu. Artık birbirimize bu kadar yakınken ve ayların getirdiği özlemi gidermeye çalışırken zihnimdeki tüm sesler susmuştu, beni en derinden etkileyen sivrisineğe ait seste öyle.
