Kucağımdaki kedi ile merdivenleri tırmanıp kapıyı çaldım.
"Kim o?" Dora'nın ince sesini duyunca gülümsedim.
"Biz geldik." Görmesem bile Kaşlarını çattığını hissedebiliyordum.
"Siz kimsiniz be?" Gözlerimi devirip kapıya tekrar vurdum. Benimle eğleniyordu.
"Açarsan görürsün bebek." Kapıyı hızla açıp bağırdı.
"Ben bebek değilim!" Sırıtarak üzerine gittim. Ben ona yaklaştıkça o kaçmaya başladı.
"Ama bebeğim dememden hoşlanıyorsun?" Kafasını yere eğdi. Bir anda sesi içine kaçmıştı çocuğumun.
"Aynı şey değil ki. Üzerime gelip durma ama!" Sesi sonlara doğru yükselirken dudağından öpüp içeri geçtim.
"Size bir sürpriz getirdim." İçerden sesler gelirken söylendiler.
"Allah aşkına başka bir sürprizi daha kaldıramam." Cebimdeki kediyi çıkarıp kafasını okşayıp havaya kaldırdım. Miyavlayarak ellerini hareket ettirirken, gülümsemekten ağzım yırtılacaktı.
"Bu minik şeyi istemiyor musunuz şimdi?"
Üçüde başıma toplanıp kediye bakmaya başladı.
"Dora, familyana bir kişi daha eklenmiş." Dora kedi de olan bakışlarını çekip konuştu.
"Ben kedi miyim ki? Allah'ım yarabbim ya." Gidecekken ensesindeki tişörtü tutup gitmesini engelledim.
"Bu evin ilk kedisisin, şimdi de ikincisini sana arkadaş getirdim." Az önce öpmemin etkisiyle yüzüme bakmaya utanıyordu. Gözlerini kaçırarak baktı. Ama sesini çıkaramadı.
Kedi onların kucağında sıra sıra sevildi. Ama Dora'yı daha çok sevmiş olmalıydı. Çünkü Tolga tekrar almak istediğinde, Dora'nın kolunun altına saklanmıştı. Buna gülerken onlara nerede bulduğumu, veterinere götürdüğümü falan anlattım.
"Hadi yemeğe geçelim. İt gelir birazdan." Stresle ellerimi ovaladım.
"Yanında da ona kötü bir şey demeyin. Laf falan sokmayın." Tolga kaşlarını çatıp bana baktı.
"Ne yani onu mu koruyorsun?" Sanki evet desem Kafamı kıracak gibiydi.
"Hayır sadece tartışma istemiyorum." Ethem onu kolundan tutup önüne çevirdi. Masaya oturduğumuzda, Dora kucağıma oturdu.
"Sen gerçekten bir bebeksin." Kaşlarını çattı ama bir şey demedi. Çünkü kucağımda olduğu için lafın altında kalacağını biliyordu.
Çorbadan bir kaşık aldığımda dudaklarını yalayarak ağzımdan içeri giren kaşığı baktı. Anlaşılan çok acıkmıştı. Bir kaşıkta ona verdim. Bir süre sonra ikimizde doymuştuk.
Biz mutfağı toparlarken gözlerim masayı silen Dora'ya kaydı. Masanın etrafında dönerek elindeki bez ile siliyordu. Onun yanına gidecekken kapı çalınca biraz gerilmiştim.
Mutfaktaki işleri bitmiş olan çocuklarda yanıma gelince kapıyı açtım. Yağız elinde yaş pasta ile bekliyordu. Dora'ya baktığımda pastaya hazine gibi bakıyordu. Yağız'ın yüzüne bakmadan elindeki pastayı aldı ve mutfağa gitti. Diğerleri onu içeri davet ederken ben de mutfağa gittim.
Dora tam kutuyu açacakken omzundan tutup pasta ile arasına girdim. Karnımın sağından ve solundan hareket eden elleri pastaya ulaşmaya çalışıyordu.
"Ya Batu çekil." Dişlerini sıkarak konuşuyordu. Belinden tutup kucağıma alıp masaya oturttum.
Hala çırpınarak beni uzaklaştırmaya çalışıyordu. "Bebeğim yiyeceksin ama şimdi değil. Çocuk içeri girsin sabret. Söz en büyük dilimi sana vereceğim." Sözlerimle şirince gülümseyip dudağımdan öptü. Koşarak içeri girdi.
"Ne içersiniz?" Nefes nefese içeri giren Dora'ya bakmıştı herkes. Ethem ve Tolga'da gerginliklerini unutup gülümsemişlerdi.
"Çay."
"Türk kahvesi."
"Çay."
Ben kahveyi yaparken Dora ise pastaları yememeye çalışarak tabaklara koyuyordu. Çayları da koyunca içeri geçtik.
Üçü sessiz sessiz oturuyor, açık olan televizyona bakıyorlardı.
"Nasılsın Yağız?" Gerginlikten salladığım bacağıma Dora kolunu yasladı. Tolga onunla sohbet etmeye çalıştığım için bana oldukça sinirli bakıyordu.
"İyiyim bro sen nasılsın?" Tolga'nın 'Haspinallah' diye fısıldadığını duymuştum.
"İyi benden de." Dora'ya konuşsun diye bakıyordum. Ama o hiçbir şeyi takmayıp koca iki dilim koyduğu pastasını bitirmek üzereydi.
Ethem'e baktığımda oflayarak konuştu. "Ev arkadaşın var mı yoksa yalnız mı yaşıyorsun?" Açtığı konuyla ne yapmaya çalışıyor diye baktım.
"Yalnız yaşıyorum. Siz herhalde hepiniz ev arkadaşısınız?" Dora pastasından kafasını kaldırdı.
"Ev arkadaşı de-" Elimi Dora'nın ağzına kapatıp kafasını karnıma yasladım. Çocuk işte.
"Aynen ev arkadaşından daha çok kardeş gibiyiz." Aramızdaki ilişkiyi en güvenilmeyecek kişiye söyleyecek değildik.
"Ne güzel böyle bir ilişkinizin olması."
Avucumdaki ıslaklıkla elime baktığımda Dora yalıyordu. Ağzı onların tersinde olduğu için ne yaptığını göremiyorlardı. Elimi ağzından çekmeye çalışınca, elini elimin üzerine koyup daha çok ağzına almaya çalıştı.
Kalkmak üzereydi ve kalkmamalıydı.
Dora'ya bakıp Kafamı iki yana salladım. Kaşlarını çatsa da kafasıyla onayladığında elimi ağzından çektim.
Salona minik kedimiz girdi ve hemen Dora'nın üzerine atladı.
"Kediniz mi var? Ne hoş Allah bağışlasın." Kediyi almak istediğinde kedi sinirlendi ve mivaylayarak elini ısırdı. Yağız acıyla elini çektiğinde Tolga kediyi kucağına aldı. Bu kediye bir isim şarttı.
"Aferin benim kızıma." Yağız ona sinirle bakıp bize döndü.
"Ben bir lavaboya gideyim." Deyip odadan çıktı. Sinirle odadakilere döndüm.
"Hani onu tanımaya çalışacaktık? Neden böyle yapıyorsunuz ya? Geldiğinden beri insan yerine koyup konuşmadınız. Özellikle Tolga sen." Eğer bu eve birisi geliyorsa memnun bir şekilde ayrılmalıydı. Suçluluğu kesinleşene kadar masumdu o. Bu konuda onları defalarca uyarmıştım.
"O herif için bana sesini yükseltme." Diye kesin dille konuşunca biraz korkmuştum.
Onları bırakıp odama giderken koridorda odamın önünde duran Yağız'ı gördüm.
"Şey tuvaletten çıktım. Ben artık gideyim, geç oldu."
"Tamam okulda görüşürüz." Az önceki Konuşmamdan utanmış olmalılar ki kapıya kadar yolcu etmişlerdi diğerleri.
"İyi akşamlar."
"İyi akşamlar. Kendine iyi bak." Aferin, adam olsunlar. Bende çok fena gaza geldim. Sikmeseler bari.
Kapıyı kapattıklarında hemen kendi odama girdim. Buz camdan kapının önünde olduklarını anlamıştım. Masamda duran açılmamış çikolatadan yedim stresle.
"Batu, içeriye gelir misin?" Biraz bekleyip mataramdaki suyu bitirene kadar içtim. Bismillah diyerek kapımı açtım.
____________
Bu bölümde bitti.
Nasıl buldunuz?
Sevmediğiniz yer var mı?
Kendinize iyi bakınnn
