Nasılsınız?
Ben iyiyim.
Lütfen oy vermeyi unutmayın. Okunma sayısının çeyreği kadar bile oy yok.
Ve bu yazma hevesimi köreltiyor.
Diğer bölüm için Sınır koyuyorum. Hadi bakalım. Dolmadan atmam bilesiniz 😅
Sınır: 50 oy, 20 yorum
Bence bu kimseyi zorlamaz.
Keyifli okumalar dilerimm.
______________
Birkaç saat sonra istedim ve geldi.
Evet sabaha karşı dayanamamıştım. Yağız'ı aradığımda ilk başta gelemem uyuyorum deyip yüzüme kapatmıştı. Daha sonra iki kere aradığımda ise, 'bir daha ararsan seni telefon sapığı diye polise ihbar edeceğim' demişti. Bunun üzerine 5 dakika boyunca hiç durmaksızın onu aramıştım. Ve sonuç karşımda.
Yağız bana küfürler ederek elini cebine sokup paketi uzattı. Titreyen ellerimle paketi aldım. Ağzıma atacağım esnada beni durdurdu.
"Burada alma. Birazdan gevşersin, sokak ortasında kalırsın. Git odanda al." suratında bok varmış gibi bakıp hızlıca eve çıkıp odama girdim. paketin içinden bir tane çıkarıp ağzıma attım. Anında gevşerken bacaklarım beni taşıyamadı. Kapıya sürtünerek yere kayıp oturdum. Dizlerimi kendime çektiğimde boşlukta gibiydim. Etraftaki eşyaları bulanık görmeye başlayınca yerde destek alarak yatağıma yatmaya çalıştım. Ayaklarım hala yerdeyken vücudum yataktaydı. Gözlerim yavaş yavaş kapanınca üzerim açık uyumuştum.
Sabah kalktığımda saat 7 civarıydı. Kendimi çok halsiz ve bitkin hissediyordum. Ayağa kalkıp yavaş adımlarla lavaboya gittim. Evin sakinliğine bakılırsa ilk uyanan bendim. Elimi, yüzümü yıkayıp aynaya baktığımda korkmuştum. Çünkü yüzüm çökmüştü. Evet bir aydır farkındaydım ama bugün daha da zayıflamıştı. Göz altlarımdaki morluklar kendini fazlasıyla belli ediyordu. Ve son 1 ayda 3 kilo vermiştim. Sıkıntıyla yüzümü buruşturdum. Dişlerimi fırçalamış halde mutfağa geçip ocağa çay koydum. Biraz nefes darlığım vardı, ama bunu sorun etmedim.
Dolaptaki kahvaltılıkları çıkardım. Menemen için malzemeleri hazırladım ve odama geçtim. Eğer menemeni şimdi yaparsam uyandıklarında soğuyabilirdi. Ders programımı dizip bugün olan derslerimi tekrar etmek için kitaplarımı açtım.
YARIM SAAT SONRA
Derse hazırlıklı gidecek olmanın sevinciyle mutfağa gittim. Uyanmaları yakın olduğu için menemeni pişirmeye karar vermiştim. 10 dakika içerisinde menemen pişmişti. İçeriden sesler gelirken uyandıklarını anladım.
"Okuldan nefret ediyorumm!" Sizce camış gibi bağıran kim olabilir?
Evet doğru bildiniz, tabii ki Dora.
"İlk defa aynı fikirde olabiliriz Doracığım." Yüzünü buruşturarak bana baktı.
"Doracığım ne ya? Çok samimiyetsiz. Lütfen bir daha kullanma." Dedi ve tekrar yüzünü buruşturdu.
Bende Batu'ysam gün boyu ona böyle hitap edecektim.
"Keşke bizi bekleseydin bebeğim. Hepsi sana kalmış." Kafamı önemli değil dercesine iki yana salladım.
"Çok ısrar ediyorsun madem, sende sofrayı toparlarsın artık." Gülerek saçlarımı karıştırdı. Masaya oturduğumuzda Dora yanımda dikildi.
"Ne var?" Diye sabır edemiyormuş gibi söylendim.
