Selam!
Keyifli okumalar
Sınır: 70 oy 50 yorum
____________
Mekan bugün oldukça yoğundu. Çalışanlar bir oraya bir buraya yorulmuşlardı. Tabii patronlarının da günler sonra uğramaları onlarda bir telaş oluşturmuştu. İşlerini aksatmadan, düzgünce yapmak zorundaydılar. En ufak bir aksilik olmaması için çabalıyorlardı.
Tolga bir masada otururken hem çalışanları hem de müşterileri gözlemliyordu. Batu ve Dora dışarıya çıkmayı pek sevmedikleri için buraya nadir geliyorlardı. Genel olarak evden-okula okuldan-eve modundalardı. Hele ki yaklaşan sıcaklarla okula bile gitmek istemiyorlardı. Ev kuşuydular onlar.
Cebinde titreyip duran telefonunu çıkardı Tolga. O sırada yanına gelen Ethem'e göz kırpıp telefonuna baktı.
*4 yeni mesaj
Hakan: Ben pişmanım, yemin ederim pişmanım.
Hakan: Bir şeyleri düzeltmek istiyorum. Ama izin vermiyorsun!
Hakan: Hani bana dönecektin?
Hakan: Beni oyaladığını düşünüyorum artık!
Tolga sıkıntıyla üfleyip telefonunun ekranını Ethem'e çevirdi. Ethem mesajları okurken kaşlarını çattı. Ağzındaki kürdanı çevirmeyi bırakıp sinirle geriye yaslandı.
"Orospu çocuğu. Pişmanmış, sikmişim pişmanlığını." Tekrar kürdanı ağzının içinde çevirince Tolga onun bu haline güldü. Aşırı seksi gelmişti gözüne.
"Batu'yla konuşalım. Eğer isterse akşam gelir konuşurlar." Ethem de kafasını salladı.
Tolga parmaklarını masanın yüzeyine sürterek hoş bir ritim tuttu.
"Ethem." Ethem'in kızgın bakışları Tolga ile buluştuğunda kaşlarını kaldırdı. Bir süre bakıştıktan sonra Tolga hafifçe gülümsedi.
"Hayır!" Tolga'nın sırıtışı büyürken ayaklanmıştı bile. Ethem de onun arkasından ilerliyordu.
"Hayır dedim Tolga. İnsanlara rezil olmak istemiyorum." Tolga onu tınlamazken, buradaki odasına geldi. Kapıyı kilitleyip Ethem'in üzerine doğru yürüdü. Sarışın adam sırtı duvara değene kadar geri geri adımladı. Bu sırada hala laf anlatmaya çalışıyordu.
"Tolga personellerin yüzüne bakmaya utanıyorum artık." Tolga yüzünü saran sırıtışla koca bebeğin kemerini açıp pantolonunu indirdi. Sertçe belinden tutup yüzünü duvara dayadı.
"Engellesene?" Dediğinde Ethem cevap veremedi. Bu hali Tolga'yı güldürmüştü.
"Of Tolga of!" Diyerek sitem etti. Tolga elini başının üzerine bastırarak, yanağını duvardan ayırmasına engel oldu. Bir eliyle kendi aletini çıkardı. Ethem'in de baksırını indirip, hazırlamadan bir anda sertçe içine girdi. Ethem hissettiği acıyla çığlık atmamak için dudaklarını ısırdı. Ağzından Boğuk inlemeler çıkarken, Tolga elini ağzına kapattı. İçine her girişinde Ethem'in bedeni sarsılıyordu.
Tolga elini Ethem'in yanağına koyup, dudaklarını balık gibi açmasını sağladı. Ethem dilinin birazını dışarı çıkarınca, Tolga sırıtarak diline tükürüğünü bıraktı.
Ethem sanki çok güzel bir şey tatmış gibi dudaklarını yalayarak emdi.
Tolga bir süre daha içinde, acımadan sertçe gidip gelirken kasıklarındaki titremeyle kendini geri çekerek, kalça arasına boşaldı. Ethem de aynı titremeyle duvara doğru geldi. Tolga alnını, sevdiğinin sırtına yaslayarak nefeslendi. Ethem'in bacakları tutmazken, pantolonlarını düzelterek Ethem'i kucağına aldı.
Masanın arkasındaki geniş sandalyesine oturduğunda, Ethem de kucağındaydı. Tolga, ensesine küçük küçük öpücükler bırakarak nefesinin düzene girmesini bekliyordu. Tişortünün altından karnını okşarken, kulak memesini dudaklarının arasına aldı. Ethem ise onun parmakları ile oynuyordu.
"Al işte bakamayacağım suratlarına!" Tolga'ya yandan bakış atıp ayağa kalktı. Tolga onun bu hallerine aşıktı.
"Bebeğim abartmıyor musun? Bırak şu insanların ne düşündüğünü." Aynı şekilde ayağa kalkıp Ethem'e arkadan sarıldı. Ellerini karnında birleştirince Ethem de ellerini üzerine koydu.
"Deniyorum ama olmuyor." Tolga boynuna öpücükler bırakırken iyice mayışmıştı. Arkasını dönerek dudağına sıcak bir öpücük bıraktı.
"Eve gidelim mi? Bebeklerimizi özledim." Tolga gülümseyerek burnunun ucundan öptü.
"Gidelim yavrum." Elinden tutup birlikte dışarı çıktılar. Tolga yanında yürüyen gencin Utanarak kafasını eğmesiyle dişlerini sıktı. Kızmayacağını bilse, şuracıkta dudakları şişene kadar öpebilirdi.
Onunla ilk tanıştığı zamanlar aklına geldi.
