DÖNGÜ

6.Bölüm Kontrol

S.A Nasılsınız bu aralar bir oyuna tutuldum o yüzden bölüm yazamadım şaldswaşkdsfk kırk yılın başı ne zaman stok yapmak istesem hep bir şeye tutuluyorum aklım çeliniyor. Neyse akılsız başımın cezasını uykusuz geceler çekecek hadi bakalım :)

Yorum yapmayı unutmayın fıstıklar.

***

Şans eseri yüzünü aldığım bambaşka bir kadın yüzünden hayatım tehlikedeydi beni öldürmek için dışarıda fırsat kollayan eli kanlı katiller dolaşıyordu ve tek umudum da bir katildi. Yeni yüzümün başıma aştığı işler daha çok canımı yakacakmış gibi duruyordu ne yapacağımı bilemiyordum ya da ne düşüneceğimi bilemiyordum.

"Bak Algım annen ne zaman gidiyor?"diye mırıldandı bu kez yanıma eğilirken.

"Bi-bilmiyorum birkaç güne gider herhalde neden sordun?"

"Benimle gelmeni istiyorum benimle yaşamanı istiyorum seni ancak en iyi öyle korurum Algım."zorla yutkundum annemin gitmesi sorun değildi giderdi elbet ama benim bir başka adamla aynı evde olduğumu öğrenirse eğer beni eşek sudan gelinceye kadar döverdi. Babam anneme göre daha nazik bir insandı böyle şeylere gelemezdi elbet ama saygı duyardı babam bana karşı o kadar hassas bir adamdı ki ne yaparsam yapayım bana kızamazdı.

"Seninle kaldığım ortaya saçılırda annem öğrenirse benim vay halime sen annemi tanımıyorsun Beyazıt benim annem haşin bir Anadolu kadınıdır babamı bile öfkelendiğinde döver vallahi bacaklarımı çubuk kraker gibi kırar."

"O halde öğrenmemesini sağlarız televizyon, magazin, dergi, gazete ne varsa hepsini engelleriz hiç biri bize ayak bağı olamaz."diye mırıldandı başka çarem olmadığı aşikardı eğer onunla gitmezsem ölecektim.

Hep o kaza yüzünden şimdi siktiğimin kazasını yapmamış olsaydım kendi yüzümle yaşıyor olacaktım peşimde beni öldürmek isteyenler adamlar olmayacaktı ve mutlu mesut sıkıcı hayatımda yaşayıp gidecektim! Yanaklarımı şişirdim gözlerim doldu böyle bir hayatın içine düşmek istememiştim aklımın ucundan bile geçmemişti başıma gelecekler silahların patladığı kan gölünün tam ortasına düşmüştüm.

"Bak korktuğunu biliyorum farkındayım ilk defa böyle bir hayat böyle bir ortam görüyorsun ama sana söz veriyorum ki ben yaşadığım sürece bizim hatalarımızın bedelini ödemene izin vermeyeceğim."bakışlarımı ona çevirdim.

"Beni koruyacaksın aileme de sıçramasına izin vermeyeceksin hep yanımda olacaksın?"şüpheyle sorduğumda burukça gülümseyip kafasını salladı.

"Sana söz iki elim kanda da olsa yanı başında olacağım seni koruyacağım ben olmasam bile gölgem daima üzerinde olacak."bana elini uzattığında o eli sıkıca tutmuştum.

"O adamlar çok ürkütücüydü."diye mırıldandığımda benimle dalga geçmeye başlamıştı.

"Ben kadar ürkütücü mü?"göz devirdim.

"Sende onlarla aynısın."

"Bu benim zalim olduğumu göstermez ben seni korumaya çalışıyorum eğer onlar gibi olsaydım başıma dert olduğun için seni ben öldürürdüm."gözlerim kocaman oldu. "Ama öyle bir niyetim yok tabi."

Ellerimi elinden çektim önüme döndüğümde içimdeki korku geçmemişti asla da geçmeyecek gibiydi o ne derse desin içimdeki korkuyu dehşeti dindiremezdi. Sözleri içimi rahatlatamazdı netice de oda bir katildi ve her katilin acımasızlığını koruduğu vicdanını körelttiği bir nokta vardı.

"Seni korurum sana bir şey yapmam dedim ama tek bir şey dışında."diye mırıldandığında tekrar ona çevirdim bakışlarımı. "Sadakat!"dedi ve duraksadı. "Sadakat her şeyden daha mühimdir bana sadık olmayan beni satan insanların yeri toprağın altıdır bunu bil iyi kavra ona göre adım at ihanetin bizim alemimizde bir bağışlanması yoktu. Sultan Melikşahın bir sözü vardır ihanetin yargısı olmaz infazı olur."tüylerimin diken diken olduğunu hissettim.