Twenty-Seven: The Vulnerable Side of Him

2.3K 95 10
                                    

Nagising ako sa pakiramdam na may kung anong mabigat na bagay ang nakadagan sa akin. I opened my eyes and was surprised to see Louie’s arm draped over me. 

I gasped in silence as I don’t want to wake him up. Mukhang himbing na himbing pa kasi ang tulog nito. 

Yes, we were on his bed. He was having a nightmare last night and I went to his room to wake him up. But he was so scared that I couldn’t leave right away. I was trying to calm him down. Hindi ko namalayang tuluyan na pala akong nakatulog.

I had to leave now bago pa ito tuluyang magising. Dahan-dahan kong inalis ang kamay nito mula sa pagkakadagan sa akin. Pero kahit na anong ingat ko, nagising ko pa din ito.

Napabalikwas ito ng bangon. “What time is it now?” anito. 

Pati ako nagulat sa ginawa nitong biglang pagbangon. 

“Fuck! It’s 9 o’clock already?” Ito din mismo ang sumagot sa katanungan nito. He was looking at the digital clock on his bedside table. 

Napabaling din ako dun. “Nine na?!” ang gulat ko ding tanong. 

Madilim kasi ang loob ng kwarto dahil sa mga blackout curtains kaya ‘di ko inakalang tanghali na. Akala ko'y nasa alas singko pa lang.

“Damn! I have an 8 o’clock meeting with a client,” anito. 

Then he turned to me, it was as if he only realized my presence. He looked confused while staring at me.

“Don’t get this wrong,” ang agad kong wika. “You were having a nightmare last night so I had to wake you up. But ---”

“Yeah, yeah, I remember it now,” anito habang hinihilot ang sariling sentido. Masakit yata ang ulo. “Where’s my phone?”

Dinampot ko ang cellphone na nakapatong sa may bedside table at saka iniabot iyon dito. 

“James,” anito sa hawak na telepono. “Yeah, I know. I know. I slept in… No, no, I’m not drunk. How was the meeting with CYP?” He heaved a deep sigh. “I’m glad to know that. Thank you.”

Nakatitig lang ako dito habang kausap nito si James sa cellphone nito. One thing I’ve realized, ang gwapo pa din nito kahit bagong gising at gulo-gulo pa ang buhok.

Plus he looked fresher now. Maybe because nakatulog ito ng medyo mahaba-haba.

“Yeah, yeah. I know. I’ll be there in a few minutes,” sabi nito bago ni-end ang call. 

“I’m so sorry about last night,” he said to me as he got out of bed. "I didn't mean to bother you."

“Why don’t you take a day off today?” Pati ako nagulat sa sinabi kong iyon.

Like where the hell did that come from? 

Napabaling ito sa akin. Mukhang nagulat din ito sa sinabi kong iyon.

“What?” anito. 

“Nevermind. Forget that I even said that,” ang sabi ko habang dali-daling tumayo mula sa kama upang lumabas na ng kwarto.

Gosh, nakakahiya ka, girl! Boss mo ‘yang kausap mo, nahihibang ka na ba?

“What did you say?” he asked again.

“Nothing. Forget that I even said that.” I was on my way to the connecting door that leads me back to my room. 

“Aera," he called out my name.

Natigil ako sa gagawin ko sanang pagbubukas ng pintuan.

“Why did you say that? C’mon. I wanna hear it.” May awtoridad sa boses nito. 

The Billionaire's Contract Wife  [COMPLETED]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon