Prologue

6.3K 145 6
                                    

Prologue

For You

"Gaile," It was Ariannex, calling me from behind. "Oh, ibabalik ko nalang pala. Sorry, baka kailangan mo." Sabi niya sabay abot sa'kin ng jersey kong hihiramin niya.

She's still having a training now. While me, I already got finished. Pauwi na ako. Gabi na rin kasi. Sabay dapat kaming uuwi ni Ariannex pero hindi pa siya uuwi, mamaya pa.

Ganiyan naman madalas ang training niya.

"No, I told that it's okay. . ." I said at her, smiling.

"Naka-ilang hiram na ako sa'yo, saka nakakahiya na kasi minsan hindi ko na nababalik." Nahihiya siya.

I smiled to assure that it's okay, walang problema sa'kin. That's the problem with her, hindi talaga siya mahilig magdala ng extrang tshirt! Hindi talaga siya mahilig magdala ng pamalit. E' ayaw ko ding matuyo ang pawis sa likod niya, edi ako nalang ang nagdadala para sa kaniya.

"No, just keep it." Pilit ko. "Tanggapin mo na, please."

She parted her lips and was about to say something but I immediately cut her off.

"Bye! Nagmamadali ako! Kita nalang tayo bukas!" I immediately said to her.

Hindi ko na inantay ang mga sasabihin pa niya, kaagad na akong kumaripas ng takbo paalis. I'm even laughing so hard while running away from her.

Here in the parking lot, I smiled widely when I saw my boyfriend's car. He's waiting for me. Araw-araw, parati niya akong hinahatid at sinusundo.

Ashro, my boyfriend, immediately kissed my cheeks when he got near me. Siya na din ang nagbibit ng duffel bag ko. Pinagbuksan din niya ako ng car door. He really is a sweet guy.

"Thank you, babe." Nakangiti kong sabi nang makasakay na ako dito sa shout gun seat.

Medyo malapit din naman ang University ng Hawkins at Faulconer sa isa't isa kaya hindi naman nahihirapan ang boyfriend ko na ihatid-sundo ako parati.

"How's your training, Babe? Naging mabigat ba?" He happily asked while he's driving. Nakapatong pa ang kamay niya sa hita ko. He really likes my thigh a lot.

"It was fun, babe. Hindi naman ako masyadong nahirapan." Sabi ko.

"I love you." He murmured and kissed the back of my hand.

"I love you too." I answered back, smiling. "Can we stop in a pharmacy, babe? Medyo kumikirot kasi ang ilang parte ng katawan. I need some muscle reliever." Sabi ko.

"Sure, babe. Always take good care of yourself, okay?" Paalala niya sa'kin. Parati talagang nag-aalala ang boyfriend ko sa'kin tuwing nakikita niya akong may pasa sa iba't ibang parte ng katawan ko. To be exact, nag-aalala siya sa tuwing sobrang intense ng training ko. Iniisip niya kasi na sarili ko lang ang sinasaktan ko.

But I told him that it's normal, because I'm an athlete. Natural lang na magkakasakit-sakit ang iba't ibang parte ng katawan ko. Maybe Ashro can't understand me because he isn't an athlete.

"Sure, I will." Pangako ko.

The pregnancy kit I have bought earlier, gagamitin ko ngayon. I'm really doubting myself. . . Hindi ko naman pwedeng kontrahin 'tong instinct ko. . . Kasi nasesensed ko na may mali.

I'm kept on puking every morning and then I'm always feeling sick. I don't know if is this something else, but I hope not. Sana nga simpleng pagduduwal lang 'to hindi na umabot pa sa kung mga ano-ano.

Pumunta na ako ng banyo ko para masubukan ang pregnancy test kit.

I bursted out in tears when I already got the result that I have been waiting. . . It turns out to be positive.

"Buntis ka?! Gaile naman, ilang beses na kitang pinapayuhan, e."

I swallowed hard as I stop myself from crying. Nakayuko lang ako buong magdamag habang pinapagalitan ako ng bestfriend ko. I don't even know what to say anymore.

"Ilang beses lang namin 'yon ginawa, hindi araw-araw." I said and bit my lower lips. I'm shy and embarassed.

She laughed but a sarcastic one. "Tanga, sa tingin mo ba hindi ka na mabubuntis niyan?" She asked with a bit of dissapointment.

Paikot-ikot pa siya sa harapan ko. Pakiramdam ko ay mas stress pa siya sa'kin. I'm really pitying myself right now because I can't do anything! Parati nalang akong umaasa sa iba. Kay Ariannex, siya lang talaga ang maaasahan ko ngayon. May mga kaibigan din ako pero si Ariannex lang talaga ang pinagkakatiwalaan ko sa kanilang lahat.

"That's why I'm sorry! Kasalanan ko nga! And I'm scared, I don't know what should I do!" I'm about to cry in my palm but she immediately rushed to me, making me cry on her shoulders.

"I'm sorry for cursing you some bad words from time to time, galit lang kasi ako sa'yo. Ilang beses na kitang nireremind patungkol diyan, diba?" She really is dissapointed with me.

We looked at each other and I keeps on sobbing. Kanina din niya hinahaplos ang likuran ko. Iyak lang talaga ako nang iyak. Hindi ko mapigilan ang sarili ko.

"I'm sorry." kinagat ko na ngayon ang labi ko para naman hindi na ako maiiyak pa.

"Magpa-check up ka bukas, sasamahan kita."

"Really, you will?" Pinunasan ko na ang mga luhang tumulo mula sa mga mata ko.

"Oo. Kailan pa ba kita pinabayaan?" She said it with so much assurance.

Umiyak ako lalo. Ang bait niya talaga sa'kin at ang sweet. I really don't know what to do if she's not here! I'm really-really thankful for her.

"Thank you, Nex," I immediately kissed her cheeks, making her blushed. "For everything." Dagdag ko.

"Everything. . . For you." She uttered.

To be continued. . .

Chasing After The Waves (Varsity Series #2)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon