Selam :D
Naber :D
Bölüm için sorumluluk kabul etmiyorum :D
***
Uzun zamandır gelmediğim evin kapılarını açarken buraya en son Hyunjin ile geldiğim gerçeği canımı yakmaya devam ediyordu. Sabah olmasını beklemeden saraydan ayrılmıştım ve şu anda arkamdan söven Jisung'u neredeyse duyabiliyordum.
Ne zaman şu saraydan kurtulacağım günü düşünsem yüzümde keyifli bir gülümseme, kendimi rahatça evime attığımı farz ediyordum. Ama kesinlikle şu anki halim, bunu inkar ediyordu.
Çok erkenden konuştum Jeong
Elimi kaldırıp bileğime baktım.
Hyunjin'in aldığı papatyalı bilekliği hiç çıkarmamıştım.
Ama sanki bunu bekliyormuş gibi bileğimde aylardır yıpranan bilekliğin gevşemiş ipine dokunduğum anda ayrılıp yere düştüğünde "Sen de düş," dedim sinirle. "Ağzıma sıçın hepiniz her yandan. Sen de düş!"
Yere çöküp papatyanın arasına sıkıştırıldığı cam nesneyi alıp ipi kenara fırlattım.
Beni artık tek bir şeyin dahi sinir etmesini istemiyordum
Kelimenin tam anlamıyla bıkmıştım
Kenardaki yorganı alıp yere atarken üstüne uzanıp gözlerimi tavana diktim. Şimdi boşlukta hissediyordum işte.
Yarın sabah kalktığım gibi Hyunjin'in yanına gitmeyecektim. Gece yürüyüşleri yoktu, uzaktan izlemek yoktu. Atışmak yoktu.
"Sen bu hale düşer miydin be oğlum?"
Kendi kendime konuştuğum gibi evin tavanına vuran mumlara bakarken avucumda tuttuğum papatyayı karnımın üzerine bıraktım. Yarın sabah ben yerine Changbin hyungu gördüğünde ne diyecekti merak ediyordum.
Jisung, Minho hyungla beraber olduğu için benim yerime geçebilecek ve benden daha iyi olan muhafız Changbin hyungdu, bu yüzden ondan istemiştim bunu. Seungmin ise Veliaht Prensin kendi muhafızı olduğu için lafını bile açmamıştım.
Bir süre kendi maaşım ile geçinirdim ama iş bulmam gerekti, meydanda yemek yapan yerlerden birine yardımcı olarak gidip servis yapabilirdim ama bunu düşünmek istemiyordum.
Uzanarak kenarda ki yorganımı üzerime çektim ve gözlerimi kapatarak uyuyamaya çalıştım.
Sözde yaşamak için çıkmıştım saraydan ama burada, o umduğum mükemmel keyfi alarak yaşayacağım düşüncesi sadece kendimi kandırmamdan ibaretti.
Hyunjin olmayınca keyif mi alacaktım
Kendini kandır amk
Felix de eğer bir gün kasabaya inerse ve beni bulursa, boğazıma yapıştırıp kesinlikle beni öldürecekti
Alışkanlıktan olsa gerek o kadar geç yatmama rağmen sabahın köründe uyanırken "Anasını sikeyim senin gibi hayatın," deyip yerimden doğruldum ve terlemiş bedenimle ayağa kalktım.
Hangi akılla eylül ayında yorganla uyuyorsun aq
Olan beyin de gitti, tebrikler
İlk iş olarak banyo yaparken ıslak saçlarımı ellemeden pazara inmek için evden çıktım. Fazlasıyla açtım ve evde aylardır kimse yaşamadığı için haliyle yemekte yoktu.
"Jeongin!" diyerek bana seslenen bir amca ile gülümsemiştim bir anda. "Gelmişsin," deyip elini omuzuma koydu. "Uzun zamandır görmemiştim seni!"
Ya ya
