BİR İSPANYOL MESELESİ

BÖLÜM 2 💫

Bugünü düşünmek değil de 1 ay sonrayı düşünmek saçma gelirdi hep bana. Önümüzdeki 1 dakikanın dahi garantisi yokken bizim geleceğe dair planlar yapmamız garip gelirdi işte. Bizim sabırsızlıkla beklediğimiz o günün bize daha kötü şeyler getirme şansı varken hemde. Bilmiyorum belki ben hep kötü düşünüyorum, ve bardağın dolu tarafı yerine boş tarafına bakıyordum. Öyle bir bilinmezlik şeysi.

Mirzan konağında derin bir sessizlik vardı 2 gündür. Herkes sanki bir şeyleri hazmetmek için kendi içinde bir hesaplaşmaya girmişti fakat kimse bunu sesli bir şekilde dile getirmiyordu. korkuyorlardı bir yandan. içlerinde ki korku tedirginlik yiyordu adeta onları. Hakan Mirzan' ın son sözleri herkesi olayı bilenler dışında herkesi şoka uğratmıştı adeta. Kimse böyle bir şey beklemiyordu. Ama umuyorlardı ki tayfun denilen itin bu kadar vicdansız ve kötü biri olup bu karıştırma işinin ise bir yalandan ibaret olduğunu düşünüyorlardı hala. Bu mesele herkesin huzurunu kaçırmıştı adeta. Şimdi ise Mirzan erkekleri konağın büyük salonunda sessizce oturuyorlardı. Gökhan ise artı daha fazla dayanamamıştı bu sessizliğe. Zaten 2 gündür susuyorlardı ve şimdi ise artık patlama noktasına gelmişti.

'- Baba. dedi ilk önce sonra bir nefes almış ve kafasında söylemek istediği şeyleri toparlamıştı. solanda ki bütün bakışlar ise ona dönmüştü.

- ne yapacağız? ya o herifin söyledikleri doğruysa. Baba 20 yıl dile kolay ama 20 yıl. biz 20 yıl boyunca bu kadar büyük bir yalanın içinde mi yaşadık? Peki ya elif ne olacak? Kardeşim ne olacak? Ona nasıl söyleyeceğiz böyle bir şeyi?. demişti. Hakan Mirzan gergin bir nefes almıştı önce sanki aldığı her nefes boğazında bir ilmek misali kalmıyormuşcasına. Aslında gökhan'ın sorduğu sorunun cevabını herkes merak ediyordu. kimse ne olacağını tam olarak kestiremiyordu.

- Elif gelsin oğlum. Elif gelince ona olayı onu en üzmeyecek şekilde anlatırız, nasıl yaparız bilmiyorum ama deneriz bir şekilde. Sonra DNA testi yaptırırız. Testin sonucuna göre ise karar veririz ne yapacağımıza. ama umarım ki oğlum bu kadar vicdansız olmasın bu herif. 2 masum bebekten çıkarmamış olsun öfkesini. demişti Hakan bey. Ali Erdem duramıyordu yerinde adeta. bir anda ayağa kalktı

- öfkesine sıçtığım. baba nasıl mümkün olur böyle bir şey Allah aşkına. hiç mi fark edilmedi böyle bir şey? Allah aşkına kafayı yicem ya. Şerefsizin biri geliyor ve diyor o sizin kardeşiniz değil. Piçe bak sanki çanta değiştiriyor it herif bebek lan bebek. ne istersin el kadar bebekten it herif . diye gürlemişti konağın içerisinde. Miran Efe ayağa kalkıp sarıldı abisine sımsıkı destek olmak istercesine.

- elif bizim kardeşimiz abi. o ne olursa olsun hala bizim küçük kız kardeşimiz. hala çocukluğunda bize zorla evcilik oynatan küçük kız kardeşimiz abi. sonuç ne olursa olsun o hep bizim kız kardeşimiz demişti abisini sakinleştirmek istercesine.

-kız kardeşimiz evet o hala bizim kız kardeşimiz. küçük şımarık ve sevimli kız kardeşimiz. diye mırıldanmıştı Ali Erdem kardeşine sarılırken.

-peki diğer aileye söyleyecek miyiz böyle bir durum olduğunu? diye sormuştu u seferde Hazar. akan bey başını onaylamaz bir şekilde sallamıştı sağa ve sola doğru.

- şuanlık bu durum sadece bizde kalsın. bu sadece yalan da olabilir o yüzden biz tam bir şey öğrenmeden kimseye bir şey söylemek yok. zaten Elif 3 gün sonra geliyor değil mi? Elif gelsin yapalım testi her şeye o zaman karar veririz demişti. tüm aile onayladı Hakan beyi.

- ben bir Elif'i arayım o zaman. özledim de bir yandan cadıyı. demiş ve cebinden telefonunu çıkarmıştı Miran Efe. 1 dakikanın sonunda ise telefon meşgule atılmıştı. Elif her zaman ki gibi kimsenin telefonunu açmamıştı yine . tüm aile üzüldü bu durumu içten içe tekrar.