Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Aşağıdaki not bölümünü okuyun tamam mıı?
Biz insanlar nankördük. Ama en çokta elimizdekilerin nankörüydük.
Sağlığımız gidene kadar , sağlığımızın kıymetini bilmezdik.
Benliğimiz gidene kadar, hayatımızın kıymetini bilmezdik.
Mutluluğumuz gidene kadar da sevgimizin, heyecanımızın kıymetini bilmezdik.
Hep bir şeyleri kaybettikten sonra anlardık değerini.
Şimdi ise Alex'le yaşadığım durum buydu benim için. Ben hep mutluluğumuzun kıymetini bildiğimi zannederken aslında hiç bilmediğimi fark etmiştim bu zamanda.
Bazı hisleri hep yarım yaşadığımı fark etmiştim. Ona olan sevgimden bir gram dahi şüphem yoktu evet, ama araya giren mesafe, zaman, bazı şeyleri vuruyordu insanın yüzüne.
Onunla olurken bazı hisleri doruklarda yaşamam gerekirken, neden yarım kaldığım geliyordu aklıma bazen.
Neden böyle oluyordu peki? Ben mi eksiktim onun için? Benim sevgim mi eksikti ona karşı? Öyle olsa harap eder miydim kendimi yine bu kadar? Aklıma geldiği her an yüzüme gülümseme konmasına sebep olur muydu yine? Ya da kalbim yine hızlanır mıydı ona karşı böyle delicesine?
Ya da onun sevgisi mi eksikti bana karşı? Ama öyle olsa bana gösterdiği sevgi böyle mi olurdu? Bana değer verişi, söylediğim her cümleyi sanki çok önemli bir şey dinliyormuş gibi dinler miydi yine?
Ya da biz mi eksiktik bu sevgiye rağmen?
O mesajın üstünden iki hafta geçmişti neredeyse.
Alex Rodrigez: te extraño, te extraño mucho.'' (özledim, çok özledim)
Aldığım nefesler bir anlık sekteye uğradı o an benim için.
Bir cümle yetmişti içimde sönmeye yüz tutmuş alevleri harlamaya.
O günden sonra konuşmamıştık hiç. Adını dahi anmamaya çalışmıştım hep. Unutmaya çalışmıştım. Başardığımı da sanmıştım.
Ama şuan anlıyorum ki hepsi boşaydı o günlerin. Unutmamıştım çünkü, unutamamıştım.
Kalbim yeni doğmuş küçük bir kuştu. Ve o kuş şuan hayata tutunmak için can çekişiyordu.
Gözümden düşen bir damla yaş telefonumun üzerine düştü.
FlorArsenMartin: Alex..'' yazdım sadece anlaması için.
Beni nasıl yaktığını anlamalıydı. İçimde kopan fırtınayı anlamalıydı.
Alex Rodrigez: Sé que terminamos ese día. Pero aún no he terminado, Flora. Mi amor por ti no ha terminado. Mi amor sigue siendo para ti como el primer día. Aún más. Mis esfuerzos Flora. Trabajo duro para ti, trabajo duro para nosotros.'' (Biliyorum bitirdik o gün biz aslında senin için. Ama ben bitirmedim Flora. Benim aşkım bitmedi sana karşı. Sevgim hala ilk gün ki gibi sana karşı. Hatta daha fazlası. Çabalarım Flora. Senin için çabalarım, Bizim için çok çabalarım.)"
