Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bölümler hakkında hala sorun yaşıyor musunuz?
İçime ilkbahar tekrar doğmuştu galiba. Benim için yine gelmişti rengarenk çiçekler, yeşillikler ve muazzam bahar'ın kokusu.
Midemde uçuşan kelebekleri dahi hissediyordum bazen. Yüzümde ki gülümsemeler tekrar çoğalmıştı. Umutlarım tekrar yeşermişti.
İyiydim yani. Numara yapmıyordum artık çoğu zaman mutluyum diye.
Mirzan'ların yanında gerçekten mutluydum.
O kavga gününün üstünden iki hafta geçmişti. Elif Mardin'den sürgün edilmişti. Giderken dahi bana ' seni havalara uçuracağım görürsün sen' diye tehditler yağdırıyordu. Ağa olmak güzel bir şeydi sanırım. Ali Erdem herkese uyarı vermişti Elif konusunda. Hiç kimse ona yardım etmeyecekti Mardin'den.
Üzülmüş müydüm peki?
Bir tık belki.
O da kavga esnasında tırnağımı kırdığım için.
Ama neyse ki bu olay sayesinde Gökhan'a oje sürmeyi öğretmiş ve kendime oje sürdürmüştüm. Eli yakışıyordu her şeye çocuğun.
Eh tabi bu arada Ramazan'a hoş geldin demiştik. Bugün on beşinci günümüzdü ramazan için. Çoğu gitmiş azı kalmıştı.
Ramazan'ın ilk günü o kadar zor geçmişti ki benim için. Annemle babamın yokluğunu bir kez daha iliklerime kadar hissetmiştim. Annemle ramazanın ilk günü yaptığımız telaşeler aklıma gelmişti. Birbirimize atığımız yemek videolarına bakıp durmuştum. Akşam olunca yemek telaşına düşüşümüz, ve bir türlü ne yiyeceğimize karar veremeyişimiz.
Sahurlara asla tam zamanında kalkamayışımız. Ve sürekli bizi son dakika babamın uyandırması.
Babam tutmazdı oruç. Ama her ramazan ayında ayak uydururdu bize. Ortak olurdu heyecanımıza.
İlk gün böyle geçmişti benim için. Kimseye bir şey belli etmesem de gün boyu, gece yatağa girdiğimde gözlerimden yaşlar birer birer akmıştı.
Sonra sanki hissetmiş gibi Ali Erdem abim gelmişti yanıma. Ben her ne kadar belli etmediğimi zannetsem de o anlamıştı beni. Saçlarımı okşayarak, sarılarak uyutmuştu beni o gece. Sımsıkı sarmalamıştı beni kollarıyla.
-Solmadan gel artık aşkımın gülü Olsa da konuşsa kalbimin dili
Ve tabi bu ramazan'da öğrendiğim en önemli şey ise Miran abimin açlığa hiç gelememesiydi.
Şuan karşı koltuğumda oturmuş bana bakarak bu şarkıyı söylüyordu. Bazı cümlelerini anlamasam da şu anlık gideri vardı.
