Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kuşlar kadar özgür hissediyordum kendimi bazen. Koskocaman, başı sonu belli olmayan, uçsuz bucaksız ve masmavi bir gökyüzü.
Sadece kuşlara özgü bir yer.
Sadece uçmayı bilenlerin, uçabileceği, özgürce dolaşabileceği eşsiz bir güzellikti gökyüzü.
Beyaz bulutları bir takı misali takmış ve bazen bize eşsiz renkleri ile selam yollayan bir gökyüzü.
Kızıl, pembe, mor. Bu renkler gökyüzü ile buluşunca adeta daha çok parlıyordu.
Gökyüzüne bakmasını bilirseniz eğer sizin de en az o kuşlar kadar özgür ve eşsiz olduğunuzu anlarsınız.
Kısacası insanın içini açan, rahatlatan ve biraz olsun huzur veren bir şeydi gökyüzü kendine has bir sürü renkleri ile.
Peki ya o gökyüzü' nde kara bulutlar oluştuğunda?
Rengini griye büründüğünde peki?
İnsanın içi sıkılmaz ve olumsuz duygularımızı tetiklemez miydi?
Mirzan ve Martin ailesinin gökyüzünde de kara bulutlar dolaşıyordu bu aralar.
Onlar her ne kadar bakmasını bilmeyip fark edemeseler de.
Feride ve Murat ablasını, eniştesini ve flora'yı konağın önüne kadar getirmişlerdi ama bir türlü kapıyı çalıp ta içeri giremiyorlardı.
Tedirginlerdi Feride ve Murat. Ablası ve eniştesi böyle bir şeyi kaldırabilirler miydi?
Peki ya flora? O nasıl dayanacaktı öğrendiği gerçeklere?
- Feride çal artık şu kapıyı. Ne bekliyoruz 2 saattir kapıda. Yeni gelin misin sen de kaynananın evine geldik dicem ama oraları da geçeli çok oldu be güzelim.' dedi yıldız hanım kız kardeşine takılırken.
Böylece ortamda bulunan gergin hava biraz olsun dağılmıştı.
- hoşgelmişseniz buyurun herkes yukarıda götüreyim sizi.' diyerek öncülük etmişti onlara.
Mirzanlar ise kapı sesini duyar duymaz ister istemez hem tedirgin olmuş hem de heyecanlanmıştı. hepsi sabırsızlıkla içeri girecek olan kişileri bekliyorlardı. bir kişi hariç.
Elif.
elif ise beyninde sinsi planlarla tekli koltukta oturmuş hem ailesine hem de kapıya kötü bakışlar atıyordu. oda da ki insanlar bunun farkında olsa dahi şuan'lık kimse elif'e bir şey demeye tenezzül etmiyor ve ona biraz zaman tanımak istiyorlardı.
sonunda bekledikleri kişilerin kapıda gözükmeleri ile hepsi birden ayaklanmıştı.
ilk önce feride ve murat çifti girdi içeri. onlardan sonra yıldız hanım , ivan beyi ve ömer. en son ise herkesin merakla beklediği kişi. Flora Arsen.
