Zawgyi version,
"ေနဝင္းနီနီ ေလေျပတစ္ေဝွ့
ဇင္ေယာ္ေတြ အိပ္တန္းတက္ဖို႔
ေတာင္ပံခတ္ခ်ိန္ ရင္ခုန္သည္းတခ်ိဳ႕ဟာလည္း
သိပ္ကို ပရမ္းပတာ ႏိုင္လြန္းလွခဲ့။"
ညေနဆည္းဆာ ေနဝင္ခ်ိန္၌ ခက္စိမ္းအပင္မွ ဂ်ီမင္းတို႔ ျပန္လာခ်ိန္ မသိမသာ ထိယွက္လုနီးနီးျဖစ္ေနေသာ လက္ဖမိုး ႏွစ္စံုေၾကာင့္ ကာယကံ႐ွင္ေတြအဖို႔ေတာ့ အရမ္းႀကီး ကဗ်ာဆန္မေနခဲ့။ သို႔ေသာ္လည္း ရင္ခုန္သံေတြဟာ ပရမ္းပတာဆန္ေနတာေတာ့ ဝန္ခံရေပမည္။
ခက္စိမ္းအပင္ဟာ ဘာေတြမ်ားညိဳ႕ယူတတ္တဲ့ ဓာတ္စြမ္းအင္ေတြ႐ွိလဲေတာ့မသိ။ အသြားလမ္းေရာ အျပန္လမ္း၌ပါ ေလထုဟာ တိတ္ဆိတ္ေနခဲ့သည္။ တစ္ေယာက္ေသာသူကလည္း ဂုတ္ပိုးေလးကိုလက္နဲ႔ပြတ္လိုက္ ေတာင္ၾကည့္လိုက္ ေျမာက္ၾကည့္လိုက္နဲ႔ အေျခအေနကိုထိန္းေနသလို ဂ်ီမင္းဘက္ကလည္း မ်က္လႊာခ်ကာ ႏႈတ္ခမ္းကိုက္ထားရံုမွတစ္ပါး။
ထိုႏုွတ္ခမ္းနဲ႔ တစ္ေယာက္သူကို စိမ္းညိဳ႕ေရာင္ခက္စိမ္းအပင္ေအာက္မွာ နမ္း႐ိုွက္ခဲ့ၿပီးၿပီ။ ထိုႏုွတ္ခမ္းနဲ႔ပဲ တစ္ေယာက္ေသာသူရဲ႕ အနမ္းေတြကို ခံယူခဲ့ၿပီးၿပီ။ ဂ်ီမင္းစိတ္ေတြ မူမမွန္စြာ ေဖာက္ျပားေနမွန္းသိေသာ္လည္း အခ်ိန္ယူကာ ျပတ္သားဖို႔ကိုလည္းဝန္ေလးေနမိ၏။
မာနတစ္ခဲြသားနဲ႔ နာရာကိုေရာက္လာၿပီး ထင္ရာစိုင္းခဲ့သမ်ွ အခုလိုမ်ိဳး လြယ္လြယ္နဲ႔အရံုွးေပးလိုက္လို႔မွမရတာ။ ေျခလွမ္းေပါင္း မ်ားစြာေလ်ွာက္လာၿပီးသည့္အဆံုး ေနာက္ဆံုးေတာ့ နန္းေတာ္သို႔ျပန္ေရာက္ခဲ့ေလသည္။
*ေမာင္ သက္ငယ္နန္းေဆာင္ကိုလိုက္ပို႔ေပးမယ္ေနာ္*
*အင္း*
ႏုွတ္ခမ္းေလးတင္းတင္းေစ့လ်က္ "အင္း" ဆိုသည့္ေထာက္ခံစကားေလးအား ၾကားရံုမ်ွသာေျပာကာ ေခါင္းညိမ့္ျပေတာ့ တစ္ေယာက္ေသာသူဟာ နန္းေဆာင္သို႔လိုက္ပို႔ေပးေလသည္။
နန္းေဆာင္ေရာက္ဖို႔ နီးလာသည္ႏွင့္အမ်ွ အခ်ိန္ေတြကို ေနာက္ျပန္ဆုတ္ခ်င္လာေသာ ဂ်ီမင္း၏ေထြျပားေသာ စိတ္အစဥ္ဟာ သိပ္ကိုမလိမၼာတာေပ။ အမွန္အတိုင္းဆိုရရင္ ထိုလူသားႏွင့္ အခ်ိန္တခုအထိၾကာေအာင္ေတာ့ ေနခ်င္မိေသး။
YOU ARE READING
ခက်စိမ်း(Z/U)
Romanceခက်စိမ်းအပင် အောက်မှာဆုံတွေ့ခဲ့ကြတဲ့ ဂျီမင်းက မောင့်ကိုခပ်စိမ်းစိမ်းပါပဲ ခက္စိမ္းအပင္ ေအာက္မွာဆံုေတြ႔ခဲ့တဲ့ ဂ်ီမင္းက ေမာင့္ကိုခပ္စိမ္းစိမ္းပါပဲ
