ခက်စိမ်း(Z/U)

🌹24

Zawgyi version,

ေၾကာင္မက္ဖြယ္ရာ ေလထုထက္ဝယ္ နာရာအ႐ွင္၏ စူး႐ွလွေသာ မ်က္ဝန္းတစ္စံုဟာလည္း သိပ္ကိုထိပ္လန္႔ဖြယ္ရာအတိပင္။ စစ္သည္ရဲမက္မ်ားႏွင့္အတူ အျပစ္စီရင္ရာခံုရံုးထက္ လက္ႏွစ္ဖက္အား ေက်ာအေနာက္တြင္ႀကိဳးျဖင့္ခ်ည္ထား၍ ဒူးေထာက္ေနေသာ လူသားဟာလည္း အသက္႐ုွသံမ်ားဟာပံုမွန္မ႐ွိေတာ့။

ထိုအခ်ိန္ အထိတ္တလန္႔ျဖင့္အူယားဖားယားေျပးလာေသာ မြန္ဂိုေခါင္းေဆာင္ႏွင့္ သမီးျဖစ္သူတို႔ေၾကာင့္ ေဂ်ာင္ကုႏုွတ္ခမ္းေလးဟာ ေလးကိုင္းသဖြယ္ေကြးၫႊတ္သြားရသည္။ ဆံပင္မ်ားေျပက်ကာ ဝတ္စံုအျဖဴႀကီးျဖင့္ အ႐ူးသဖြယ္ျဖစ္ေနေသာ သားျဖစ္သူ၏သနားစရာျမင္ကြင္းေၾကာင့္ ဖခင္ခမ်ာ အသည္းႏွလံုးေပါက္ထြက္မတက္။

*အ႐ွင္...အ႐ွင္ ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳးေတာင္းပန္ပါတယ္ အျပစ္ကိုကြၽန္ေတာ္မ်ိဳးခံယူပါ့မယ္။ ဂ်ယ္ေယာင္း..ဂ်ယ္ေယာင္းကို လႊတ္ေပးေတာ္မူပါ*

*ဟက္....အျပစ္လုပ္ထားတဲ့သူပဲအျပစ္ခံရမယ္ေလ။ မဆိုင္သူေတြေဘးဖယ္ေနပါ*

*အ႐ွင္ရယ္...ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳးကိုသနားေတာ္မူပါ*

ေျမႀကီးကိုေခါင္းနစ္ဝင္မတက္ ဒူးေထာက္ကာေတာင္းပန္ေနေသာ ဖခင္ျဖစ္သူေၾကာင့္ သမီးျဖစ္သူဆြန္းေယာင္း၏မ်က္ႏွာဟာလည္း မအီမသာပင္။ နဂိုထဲက အရွင္ဟာသူမကိုဆို ႐ွိတယ္လို႔ေတာင္မထင္တာ။ အခုလုပ္ရပ္ေၾကာင့္ သူမအႀကီးအက်ယ္စိတ္ပ်က္မိ၏။

ထိုခ်ိန္ အ႐ွင္ဟာမတ္တပ္ရပ္ကာ အျပစ္သားခံုတြင္ထိုင္ေနေသာ ခြၽန္းဂ်ယ္ေယာင္းအေ႐ွ႕သို႔သြားေလသည္။ အခုခ်ိန္ အ႐ွင့္၏ေျခလွမ္းတစ္လွမ္းဟာ သိပ္ကိုေၾကာက္မက္ဖြယ္ေကာင္းေနေသာေၾကာင့္ ခြၽန္းဂ်ယ္ေယာင္းတစ္ေယာက္ ေၾကာက္ဒူးမ်ားတုန္လာကာ အသိစိတ္ေတာင္လြတ္မတက္ျဖစ္လာရ၏။

*ေျပာခဲ့တယ္မလား ၾကင္ယာေတာ္ကိုထိခိုက္ေအာင္လုပ္တဲ့တေန႔ အ႐ွင္မထားဘူးဆိုတာ*

ေဂ်ာင္ကုအား အၾကည့္ခ်င္းမဆံုရဲေလာက္ေအာင္ သိမ္ႏုပ္ေနေသာလူသား၏ေမးေစ့အားလက္ျဖင့္အၾကမ္းပတမ္း ဆဲြေမာ့ကာေမးလိုက္ေတာ့ ေသြး႐ူးတန္း႐ူးျဖစ္ကာ အဆက္မျပတ္ေတာင္းပန္စကားဆိုေလသည္။