ŞEYTANINA FISILDA

ÖLÜME FISILDA - YÜZLEŞME

Selam benimkiler vote vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın lütfen.

Multimedya: Eris Janset

Bu bölümü sevgili okurum beyzanurrrrrrr__ 'a ithaf ediyorum. Desteğin için teşekkür ederim güzelim 🤍

^•^

Kapının çalması ile vücudum biraz daha titredi. Renat yavaş adımlarla kapıya doğru yürüdü ben ise öylece ayakta bekliyordum. Bugün bir yüzleşme gerçekleşecekti. Renat ve Eris arasında neler yaşanacaktı bilmiyordum fakat zarar görecek kişinin ben olacağımı biliyordum. Kapının açılma sesini işittim ardından "eski dostuna hoşgeldin demek yok mu Renat?" Diyen Eris'in sesini. "Hoşgeldin Eris görüyorum ki bazı şeyler asla değişmiyor." Renat'ın cevabı ile Eris'in kahkahasını duydum. Ardından kapı kapandı ve bana doğru gelen adım sesleri. Odaya Eris ve Renat girdiğinde sanki tek suçlu benmişim gibi ayakta diken üzerinde bekliyordum. Ardından ikisinin bakışları beni buldu. Eris üstün körü bana bakıp sanki evin sahibi kendiymiş gibi az önce Renat'ın oturduğu koltuğa oturdu ve masada ki bardağı eline aldı.

Onun bu hallerine hayranlık duymamak elde değildi. Her zaman özgüvenli olan halleri ile herkesi etkileyebilirdi. Renatta onun karşısında ki tekli koltuğa oturdu ben ise yeniden üçlü koltuğa oturmuştum.

"Nasılsın dublör?"

Eris'in sorusuna ağzımın içinde "iyiyim" diyerek geçiştirdim o ise bu hareketimi umursamadı bile. Renat bir ayağını dizinin üstüne attı. "Söyle bakalım Eris yakalanmak nasıl bir duygu?" Renat'ın alaylı sesine Eris de gülümseyerek cevap verdi.
"Ah şuna yakalanmak değilde ufak bir pürüz çıktı diyelim Renat."
Renat kaşlarını kaldırdı "pürüz mü? Sen daha olayları idrak edemedin değil mi Eris?" Eris elinde ki içkiden bir yudum aldı. Bu rahat tavırları nedense beni geriyordu.

"Sana anlatacağım şeyler var Renat gerçekleri öğrendiğinde benim tarafıma geçeceğine eminim."

Renat gülmeye başladı öyle ki gözünden bir damla yaş akmış ardından eliyle silmişti. Hiç beklemediğim anda susup masaya vurduğunda ben yerimden sıçramıştım. Korku ile Eris'e baktığımda onun hâlâ rahat tavrı ile Renat'ı izlediğini gördüm. Ne benim gibi korkmuştu nede irkilmişti.

"Senin tarafına geçmek mi? Sen birini öldürdün Eris."

Eris gözlerini devirip "eee" dedi. Bu kadın ciddi miydi yoksa dalga mı geçiyordu anlamış değildim. Karşısında ki kişi Ares'in en yakın arkadaşıydı ve eğer her şeyi Ares'e anlatırsa bu bizim sonumuz olurdu.
Renat dudaklarını yalayıp alt dudağını ısırdı. Ardından boynunu yan yatırıp çıtlattı. Ben gergince ikisini izlerken ikisi sanki bir savaş meydanında gibiydi. Birisi oldukça sakinliğini koruyordu diğeri ise zarar vermemek için kendiyle savaşıyordu.

"Ares her şeyi öğrendiğinde yine bu kadar rahat olabilecek misin acaba?"

Eris tek kaşını kaldırıp "öğrenmeyecek ki." Dedi. Kendinden bu kadar emin olması şaşılmayacak gibi değildi. Renat derin bir nefesi içine çekti o da sakin olmaya çalışıyordu.
"Neden yaptın?" Renat'ın bunu demesi ile anılar zihnimde canlandı Ares'in sürekli bana neden öldürdün demesi ve benim sürekli yapmadığımı söylemem.

"Bu kızın yanında sana olanları anlatamam."

İkisinin de bakışları bana döndü ve ben bu odada istenmediğimi anladım. Sanki misafir çocuğuymuş gibi bakışlarım ikisi arasında gezindi ardından "ımm ben susadım sanırım su içsem iyi olacak mutfak nerede?" Dedim. Renat tebessüm ederek sağda ki kapı dedi. Kafamı sallayıp hızlı adımlarla odadan çıktım. O kadar çok gerilmiştim ki sırtımda ki ter üşümeme neden oldu. Mutfağa girdiğim de onların ne konuştuklarını merak ediyordum bu yüzden onlara en yakın olacak şekilde kapıya yaklaştım.