ŞEYTANINA FISILDA

ÖLÜM KORKUSU

Keyifli okumalar!

Multimedya: Ares Zezel (Samael)

^•^

Samael sözlerinin ardından uzaklaşmış şeytani maskesini yeniden yüzüne takmıştı. Bense ona şaşkınca baka kalmıştım.

Resmen arabada olanlar için intikam almıştı. Sinirle nefesimi verirken hızla odadan çıktım. Ben nasıl onun tuzağına düşmüştüm ki? Beni bu denli etkilemesine nasıl izin vermiştim? Kahretsin ki öyle bir etkisi vardı ki insanın başını döndürecek şekildeydi.

İnsanların şeytana uydum demesi boşuna değildi o şeytanların başı olarak beni kendisine öyle bir bağlıyordu ki. Nefes aldığımı unutturacak cinstendi.

Odama girdiğim de sinirden titrediğimi hissettim. Ona üstten bakışlar atan ben, sürekli onunla inat eden ben nasıl ona kapılmıştım böylesine? Kahretsin ki ondan etkilenmiş üstüne üstlük benimle eğlenmesine izin vermiştim. Tanrı biliyor ya şeytanın çekimi öyle güçlü oluyordu ki benim gibi bir fani ona kolayca kapılmıştı.

Ah tam bir yeni yetme gibi davranmıştım. Bunu kendime yediremiyordum fakat ani bir şey yaparsam da kötü sonuçlar getireceğini bildiğimden kendimi sakinleştirmeye çalışıyordum. İntikamımı elbette alacaktım. Şuan için kabuğuma çekilip sakince beklemeliydim.

Kendimi yatağıma attım. Yumuşak yatak etrafımı hemen sarmıştı. Sanırım yattığım en yumuşak yataktı. Dudaklarım aralanırken esnememi durduramadım. Uykum gelmişti. Vücudum öylesine tembelliğe alışmıştı ki sürekli uyukluyordum. Bu evde yapılacak bir şey olmadığı içinde sanırım uyumak iyi bir seçenek gibi görünüyordu.

Kitap okumayı uyanınca yapmaya bırakıp gözlerimi kapadım ve yumuşacık yatağımın beni uykuya sürüklemesini bekledim.

Çimlerde yanımda ki Samael ile yürüyorduk. Eli elimde kuşların cıvıltısı ile yavaş yavaş yürüyorduk. Onun yanımda olması ile içim mutluluk dolmuştu. Onun üstünde beyaz gömleği ve beyaz pantolonu vardı. Beyazlara bürünmüştü. Kendi üstüme baktığımda beyaz bir elbise vardı. İkimizde içimizde ki karanlığa zıt bir şekilde beyaz giyinmiştik. Neler oluyordu bilmiyorum ama Samael hiç yüzüme bakmıyor öylece yüzünde ki gülümseme ile yürüyordu. Onun gülüşüne karşılık vererek bende gülümsüyor onunla aynı şekilde yürüyordum.

Samael de olan bakışlarım yüzünün her bir kenarında dolanırken Samael birden durdu. Ne olduğunu analyamazken karşıma baktım.

Gözlerim şaşkınlık ile açılırken karşımda gördüğüm ben ile Samael'in elimi bırakması bir oldu. Bakışlarım hızla Samael'e kaydı. Üstünde ki kıyafetler siyaha bürünürken yüzünde ki gülümseme yerini öfkeye bırakmıştı.

Bir anda bulutlar yükselirken şimşeklerin de eş zamanlı çatılması ile etrafa baktım. Yemyeşil ağaçlar kendini kuru dallara bırakmış çimlerin hepsi solmuştu. Etraf adeta kendini karanlığa bırakırken korkuyla üstüme baktım. Beyaz elbisem gitmiş yerini siyah elbiseye bırakmıştı.

Neler oluyordu böyle? Neden her yer böylesine kasvetli olmuştu?

Karşımda ki ben ağır adımlarla bana yaklaştı. Neler olduğunu anlayamazken Samael de onun yanına geçmişti.

İkisi birden bana bakarken bana benzeyen kadın "her şeyi sen yaptın." Dedi. Neyi yaptığımı anlayamazken başımı iki yana salladım. Samael öyle sinirli bakıyordu ki bakışlarından iliklerime kadar korktuğumu hissettim.