Elini ilk önce yüzümde gezdirdi. Oldukça masumca gezinen elleri yavaş yavaş masumluğunu kaybedip günaha davet edercesine aşağı kaydı. Önce boynumda bir yılan misali dolanan parmakları fazla oyalanmadan yoluna devam etti. Göğüslerimin arasında duran...
Merhaba benimkiler işte ikinci kitaba başlıyoruz yorum ve voteyi unutmayın.
UYARI: Eğer vote ve yorum gelmezse üzülerek söylüyorum ki sınır koymak durumunda kalırım. Anlayın beni lütfen o kadar emek veripte sizlerin sadece okuyup geçmesi beni çok üzüyor. Lütfen düşüncelerinizi yazın öpüyorum kocaman 😽
Multimedya: Karya - Eris temsili.
Keyifli okumalar!
^•^
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
- Savaş ve Zafer -
Ölüm acımasız bir kafesti. O kafese bir kere girdiğiniz an bir daha çıkmanız imkansızlaşırdı. Ben ise o kafesin etrafında iki kez dolanmış yine de girememiştim. İlki... Sanırım ondan bahsetmemeliyim. İkincisi Samael'in abisi yüzünden olmuştu. Beni o ormana bırakıp ölüme terk etmişti. Şükür ki kurtulmuş ve ölmemiştim. Belki o zaman ölmek istemiyordum fakat gelecekte ki yaşayacaklarımı bilseydim yine aynı fikirde olur muydum bilinmez.
Karşımda ki bana benzeyen kadına baktım. Eris. Sadece saç renklerimizin farklı olduğu onun dışında yüz hatlarıyla bana benzeyen o kadın.
"İçeriye geçsene Karya."
Yüzünde ki şeytani gülümseme planının zaferle bittiğini adeta bağırıyordu.
Ayakkabılarımı çıkartıp Eris'in açtığı kapıdan geçtim. İşte buradaydım evimde. Tanıdığım uzun koridordan geçip oturma odasına ulaştım. Her şey yerli yerindeydi. En sevdiğim çağla yeşili olan tekli koltuğuma oturdum. Eris ise karşıma oturmuş "kendini evinde gibi hisset tatlım" demişti.
Onun bu tavrına karşın sadece gözlerimi devirdim.
"Annemler yoklar değil mi?"
Etrafa kısaca süzmüş planımız doğrultusunda annemlerin olmadığına kanaat getirmiştim.
"Yoklar şuan Kayserideler Ares onların peşinde değil zaten yine de senin isteğin doğrultusunda orada kalıyorlar."
Ares'in ismini duyar duymaz kalbimde ufak bir sızı belirdi. Ona oynadığım bu çirkin oyun vicdanımı rahat bırakmıyordu. Yüzüm hangi şekli aldıysa Eris'in bakışları daha dikkatli bir hâl aldı. Bu yüzden ifademi değiştirip boş gözlerle ona bakarak başımı salladım.
"Eee anlat bakalım neler oldu? Ares neler yaptı sana? Yada sen ona neler yaptın?"
Bilerek mi sürekli onun adını ağzına alıyordu bilmiyorum fakat bu sinirlerimi bozuyordu.
"Önce sen bana Samael ile aranızda neler olduğunu anlat."
Eris'in bakışları değişti göz bebekleri büyüdü ve daha da dikkatli bir şekilde "Samael mi? Birde ona isim mi taktın?" Diyerek ufak bir kahkaha attı. Yüzünde ki ciddiyet gitmiş iğneleyici bakışları geri yerini almıştı. Fakat biliyordum ki hâlâ o ciddiyet yerini koruyordu sadece bunu alaya alarak gizliyordu.
