ŞEYTANINA FISILDA

ÖLÜME FISILDA - YAŞAYAN CESET

Lütfen yorum yapmayı ve vote vermeyi unutmayın. Sizi seviyorummmm 😽

Keyifli okumalar!

^•^

Her şey gözlerimin önündeyken ben görmemeyi seçmiştim. Bütün cevaplar aslında önümdeydi. Yapboz parçaları gibi dağınık parçaları birleştirememek biraz da benim suçumdu. Yapbozun parçaları zihnimde bütün bir halini alırken vücudumu amansız bir titreme almıştı. Bunun nedeni korku muydu yoksa gerçeklerle yüzleşmem miydi emin değildim.

Ares beni ilk kaçırdığında neden öldürdün? diye sormuştu. Eris'in kimi neden öldürdüğünü bilmiyordum fakat şimdi öğreniyordum ki Eris Ateş'i öldürmüştü.

Renat'a, Ares'in yaşını sormuştum. 24 yaşında demişti ardından Ares'in yaşını öğrenmiştim. 23 yaşındaydı. Ateş'in yaşı Ares'in yaşında daha küçüktü çünkü Ateş öldükten sonra yaşı hiç değişmemişti ve ben bunu fark etmemiştim.

Eris'in Ateş hakkında söyledikleri tek tek zihnimde canlandı.

"Ha belki birde sana ilanı aşk edip evlenir hatta iki de çocuk yaparsınız ve o da o çocuklardan birinin adını lanet olası abisinin ismini koyar."

O zamanlar bu dediğini anlamamıştım fakat şimdi anlıyordum ki Eris, Ateş'i öldürdü. Ve ona karşı öyle büyük bir nefreti vardı ki öldürmesinin büyük bir sebebi vardı.

Bütün bu parçaları nasıl birleştiremedim emin değildim fakat şimdi düşününce bütün parçalar yerine oturuyordu.

Fakat aklımın almadığı bir durum daha vardı. O da benim bir haftamı geçirip beni öldürmeye teşebbüs eden kişinin kim olduğuydu.

"Bir dakika şimdi siz Eris'in senin abini öldürdüğünü mü düşünüyorsunuz?"

Ares yüzünde ki dumura uğramış ifadeyle bana baktı. Onunda kafası karışmıştı.

"Düşünmüyorlar öyle çünkü Alaz'ı ben öldürdüm."

Eris'in korku dolu sesi ile ona baktım. Şaşkındı bir o kadarda korkmuş. Alaz demişti Ateş'in gerçek ismi.

"Alaz."

Diye mırıldandım. Bana ismini hiçbir zaman söylememişti.

"Ama bakın bu imkansız o ölmedi. Beni kaçıran oydu ve..."

Söyleyip söylememek arasında kaldım. Ares benimle bir hafta geçirenin Alaz olduğunu bilmiyordu.

"Öldü Karya. Benim abim öldü ve onu öldüren Eristi. Onu diri diri yaktı."

Başka bir şaşkınlık daha vücudumu sardı.

"Yaktı mı?"

Sessiz mırıldanmamı duyup duymadıklarını bilmiyordum. Zihnime süzülen anıyla ayakta durmakta zorlandım.

"Ateş gibisin aynı yanıyorsun ama aniden sönmeye de hazırsın sadece bir su damlası sönmeni sağlayabilir."

Ona Ateş lakabını verdiğimde düşündüğüm tek şey bakışlarında ki yangındı. Neler oluyordu bilmiyordum. Alaz ölmüş müydü yoksa yaşıyor muydu?

"Pekala şu konuya açıklık getirelim belki bir başkası ben Ares'in abisiyim demiştir."

Renat'ın söylediği ile zihnimde olan Ateş'in görüntüsü birbirini tutmuyordu. Ares'e bu denli benzeyen biri abisinden başkası olamazdı.