ŞEYTANINA FISILDA

ÖLÜME FISILDA - BİTECEK OLAN HİKÂYE

Selam hemen bölüme alayım sizleri.
Multimedya: Karya ve giydiği kıyafet

Keyifli okumalar!

^•^•^•^

Yaptığım en küçük bir hata hayatımı bu denli mahvedebilir miydi? Tek yaptığım o kadının işlediği günaha ortak olmaktı. Şimdi ise bana verdiği cezayı çekiyordum. Bunun bu kadar önemli olmaması gerekiyordu. Her şey oyunken bu kadar gerçek olmamalıydı. Ares için hissettiklerim benim için hem bir ceza hemde bir ödüldü. Cezaydı çünkü yanlış zaman yanlış yerde yanlış oyunda karşılaşmıştık. Bir ödüldü çünkü kalbimi ısıtıyor bana aşkı yaşatıyordu. Eris'in dedikleri doğru muydu emin değildim fakat Ares'in hareketlerini ve o kadının söylediklerini düşündükçe onun da bana karşı hislerinin olduğunu düşünüyordum. Aşık mıydı? Emin değildim fakat hoşlanma gibi basit bir şeyler hissetmediğini biliyordum.

Daha sonra kulağıma Eris'in sesi doldu 'bilmek ve hissetmek farklıdır Karya' ben biliyordum peki hissediyor muydum?

Telefonumun sesi ile yanaklarım da ki göz yaşlarını sildim. Bir çözüm yolu olmalıydı ve ben o çözüm yolunu bulacaktım. Telefona baktığımda Samael yazısı ile yüzümde ufak bir tebessüm belirdi hem acıyı hemde onun olma sevinci belirdi yüzümde.

"Efendim."

Boğuk çıkan sesimi düzeltmek adına bir kaç kez öksürdüm.

"Güzelim..."

İşte bu ses kalbimin ritmini arttırıp nefesimin düzenini bile bozmaya yetmişti.

"Evet Ares."
"Ares mi?" Hoşnutsuz bir kaç mırıltı çıkardıktan sonra "yarın için boş musun?" Diye sordu.
"Artık boşum." Cevabım karşısında ufak bir kahkaha attı benim ise bu kahkaha karşısında kalbim tekledi.
"Pekala yarın sabahtan geceye kadar benimsin güzelim kimseye söz verme." Dedi.

Sanki bunun son günümüz olacağını hissetmiş gibi yarını ona ayırmamı istiyordu.

"Tamam yarın saat 11 de buluşabiliriz."

Karşı taraftan derin bir iç çekme sesi duyuldu. Bu saat hoşuna gitmemiş miydi? Sanırım biraz erken bir saatti.

"Hayır sabah 9 da hazır ol güzel planlarım var senin için."

Ben erken olduğunu düşünürken onun saati 9'e ayarlaması ile kaşlarım şaşkınlıkla havaya kalktı.

"9 mu? O kadar erken ne yapacağız Ares?"

"Gelince görürsün bebeğim."

Bebeğim. Evet onun dudaklarından güzelim dışında başka bir kelime daha duymuştum. Sanırım bu kelime en çok onun dudaklarına yakışmıştı.

"Pekala yarın görüşürüz o zaman."
"Görüşürüz güzelim."

Onun telefonun kapatmasını beklerken ahizeden gelen nefes sesini duyabiliyordum. Sanırım o da benim kapatmamı bekliyordu. Elim kırmızı noktaya gitmek istemezken nefes sesini dinlemek benim için huzurun tanımıydı.

"Eğer önce sen kapat triplerine girmemi bekliyorsan o şeyi yapmayacağım."

Ares'in bir anda söylediği şeyle kahkahamı tutamadım.

"Ares, hayır onu beklemiyorum sadece telefonu kapatmanı bekliyordum."

Ares "pekala kapatıyorum o halde " dedi. Bende "kapat o halde" dedim. Fakat Ares yine bir beş saniye kadar bekleyip telefonu öyle kapattı. Telefonu kulağımdan uzaklaştırıp siyah ekrana baktım. Ares Zazel akla zarar bir adımdı. Ayrıca kalbe de.