ŞEYTANINA FISILDA

ANLAŞMA

Keyifli okumalar!

Başlama saatinizi buraya alayım. 14.53

Vote vermeyi lütfen unutmayın! Yorumlarda buluşalım 💖

{•}

İnsanların hep bir beklentisi olurdu. Kimileri sizin daha anlayışlı olmanızı isterken, kimileri sizin daha yetenekli olmanızı isterdi, kimileri ise daha eğlenceli biri olmanızı isterdi. Herkesin sizden bir beklentisi olurdu fakat kimse sizi siz olduğunuz için kabullenmezdi.

Hayatım boyunca hep bu sorun ile yüzleştim. İnsanlar beni ben olduğum için kabul etmiyorlardı. Herkesin bir beklentisi vardı. Benim ise kendimden tek beklentim kulaklığımı takıp sadece müzik dinlemekti. Zihnimde dolanan bütün düşünceleri serbest bırakmak ve o anı yaşamaktı yani kısaca kendim olmaktı.

Şimdi ise kendimden beklentim bu evden kurtulmaktı. Kolay olmayacaktı farkındaydım. Yanında bulunduğum bu adam her ne kadar bana zarar vermemiş olsa da beni ölü göstermişti. Şuan ben bir ölüydüm ve yaşadığımı bir tek o biliyordu.

Derin bakışları yüzümde geziniyor her bir ayrıntımı dikkatle inceliyordu. Düşüncelerimi okumaya çalışıyordu. O zeki bir adamdı.

"Anlaşma mı?"

Alaylı sorusuna karşın tek kaşı havaya kalkmıştı. Beni ciddiye almıyordu. Fakat alacaktı.

"Evet Samael anlamakta zorluk mu çekiyorsun? Bir anlaşma bu evde yaşayacağım süre boyunca sürecek bir anlaşma."

İri ellerini cebine yerleştirip bana üstten bir bakış attı. Yüzünde ki alaylı gülümsemesine her ne kadar bir yumruk atmak geçse de içimden kendimi durdurdum.

"Sen burada kendi isteğin ile durmuyorsun Lilith. Seni kaçırdım farkında mısın? Ama bir anlaşma mı istiyorsun?"

Bir kaç adım öne çıktı ve bana biraz daha yaklaştı. Başını hafif eğerken ılık nefesini duyuyordum. Geri çekilmedim. Sert bakışlarım onun üstündeydi.

"Yapalım Lilith."

Sesi alay edercesine çıkıyordu. Ona göre bu bir oyundu. O bunu bir oyuna çevirmek istiyordu. İstediği olacaktı.

Kitaplarda yada filmlerde iyiler kazanabilirdi. Fakat burada kötü olan kazanacaktı.

Cevap verme gereği duymadan odadan çıktım. Salona geçtiğim de o da peşimden gelmişti. Karşımda ki koltuğa otururken bakışları yüzümde geziniyordu. Konuşmamı beklediğini anladığım da kelimeleri özgür bıraktım.

"Pekala yapacağımız şey şu sen bir kağıt ve kalem getireceksin. Bu evde kaldığım sürece kesin olan kurallar koyacağız."

Başını bir kez aşağı eğip kaldırdı. Onayladığını anladığım da o ayağa kalkmış ve kağıt, kalem almaya gitmişti. Onu beklerken bakışlarım oda da gezindi. Şömineye hayran hayran bakarken kesinlikle onun karşısında kitap okuyacağımı aklımın bir köşesine not ettim.

Kaçırılan birine göre saçma şeyler düşünüyor olabilirdim. Yada fazlasıyla rahat olabilirdim. Bunun bir nedeni vardı. Samael kötü biriydi fakat zihninde dolanan düşünceler olduğu sürece bana zarar vermezdi. Verecek olsaydı 42 gün boyunca bekler miydi? Şüphe ediyordu ve ben bu şüpheyi kullanacaktım.

Samael geri geldiğinde elinde ki kağıdı ve kalemi bana uzattı. Elinden aldığım da yeniden karşımda ki koltuğa oturmuş söyleyeceklerimi bekler olmuştu.