Lust Lasts (Completed)

Chapter Eleven

Id Ego Villadiego

Sh*t. I woke up with a girl beside me. Hindi ko nga kilala 'tong babaeng 'to eh. Ang alam ko lang maganda siya, kaya eto yung kinatok kong pinto. Naiirita ako kapag andiyan si Irish.

Hindi ko maintindihan ang sarili ko paulit-ulit ng tumatakbo sa isip ko na Chapter 11 pa lang tapos mafa-fall na ako agad? Hays. Maybe I like her! Maganda si Irish, sh*t. Kapag nakita mo siya mapapalingon ka agad at susundan siya ng tingin. She has a curvacious body, and she has a great breasts.

I just can't imagine, I am fantasizing her in my mind.

The girl beside me woke up. She hugged me, and I just kissed her on her lips. Tumayo na ako agad, at nagbihis ng mabilis.

"Going home already?"

Tumingin ako sa kanya at ngumiti.

"Yes babe. See you around."

Saka ako lumabas ng unit niya. Huminga ako ng malalim, at humiling na sana wala na doon si Irish.

I held the doorknob it's unlocked. Unti-unti kong binuksan yung pinto, at nakita ko ang unit ko.

It is clean already. Yung mga marumi kong damit wala na. The pillows on the couch are well arranged. Plates are all in the cabinet. Wala ng kahit anong basurang makikita.

Lumakad ako papunta sa kwarto ko.

She is here. Natutulog siya ng mahimbing. I can see her white legs now because it seems that she is not wearing anything. Nakatapis lang sa kanya yung kumot, and she is sleeping.

I came near her. Mas kita ko na siya ngayon. Yung totoo? May damit ba siya o wala? Mas lumapit pa ako, hanggang sa ilang inches na lang yung pagitan ng mukha namin.

Dapat nagagalit ako sa kanya ngayon, pero hindi ko magawa. Dapat I am punishing her now, pero nakatitig ako sa kanya. Seeing her this way makes my heart beats fast.

She moved, and boom. Bigla niya nang iminulat ang mga mata niya, pero ako nakatingin pa rin sa kanya. I can't stop myself, f*ck!

"Say what you want."

Pagkasabi ko nun she bit her lips, and talked.

"I am really sorry. Swear, sincere ako. Kung hindi ako sincere sana hindi na ako natulog dito sa unit-----"

Tama kayo ng iniisip. I kissed her lips. Hindi ko na napigilan ang sarili ko eh. I want to taste these lips, and I am right it's the sweetest of all.

Saglit lang yung paghalik ko sa kanya, para ngang smack lang eh. Bakit ba ako natitiklop ngayon? Sh*t.

Nakatingin lang siya sakin after the kiss.

"What's that for?!"

Sigaw niya sa'kin.

"I am having a crappy day because of you, and I need it."

What am I saying right now? I just can't believe what I am saying.

"Then you are forgiving me."

She stood up with the blanket. Sabi na eh, wala siyang suot na kahit ano. Pumasok siya sa loob ng CR at paglabas niya naman ay nakabihis na siya. Hindi ko alam pero nakatingin lang ako sa kanya most of the time.

Lumabas na siya sa unit ko.

Hindi man lang ako nakapagpaalam sa kanya. Nakakainis naman oh. Eh bakit naman ako magpapaalam? Ipinahiya niya ako sa maraming tao. Tapos magugustuhan ko siya?! How?!

Pumasok na lang ako sa CR, at nagbabad sa tub. I need to forget her, and remember that she is the reason why my name is one of the top search names in the internet.

*****

Irish Antheia Zobel

Id kissed me. Actually, nagulat talaga ako kanina nung halikan niya ako. Kakaiba yung paghalik niya sa'kin, at hindi ko maintindihan. Nagmadali akong umalis sa unit niya.

Kailangan kong puntahan si Kayce, at sasabihin kong pinatawad na ako ni Id. I walked in her unit na malapit lang din sa unit ni Id.

Kumatok ako sa unit ni Kayce, agad naman itong bumukas.

"So why are you here?"

Iba yung tono niya, kaya medyo napatungo ako.

She walked inside, and I just followed her. Umupo siya sa couch malapit sa bed niya.

Ramdam ko pa rin ang tensyon sa pagitan namin, malamang hindi pa rin niya ako napapatawad dahil sa ginawa ko kay Id.

"I said sorry."

She looked at me.

"Then good for you."

Lumapit ako sa kanya, at tumingin sa mga mata niya. Kayce is different now, hindi siya yung Kayce na masayahin.

"Ginawa ko na yung gusto mo, pinatawad na niya ako. Patawarin mo na rin ako Kayce."

Hindi siya sumagot at tumayo mula sa pagkakaupo niya.

"Kayce, I didn't mean it. Ang gusto ko lang naman talagang mangyari ay pagsisihan niya yung mga pinaggagawa niya sa'kin. Sorry!"

Nagtitimpla siya ng coffee, at hindi ulit pinansin ang mga sinabi ko.

"Sorry. Sana naman huwag ng madamay yung friendship natin dahil lang dun. Hindi ko kayang walang Kayce sa buhay ko, yung magagalit sa 'twing mali ako. Yung Kayce na tuturuan ako ng kung anu-anong bagay. Yung Kayce na hindi ako iiwan kahit ganito yung ugali ko. Bes, I am really sorry."

Hindi ko na napigilan ang mga luha na pumatak mula sa mga mata ko. I treasure my friends more than anything in this world, so they are really important to me.

Hindi pa rin siya tumitingin sa akin. Hanggang sa bigla na lang lumabas ang isang kanta sa bibig ko.

If you ever find yourself stuck in the middle of the sea,
I'll sail the world to find you
If you ever find yourself lost in the dark and you can't see,
I'll be the light to guide you

My voice is cracking because of crying.

Find out what we're made of
When we are called to help our friends in need

Humarap na sa'kin si Kayce. Umiiyak na rin siya.

Umagang-umaga nag-iiyakan kaming dalawa, we are so ugly now.

Sinabayan niya na akong kumanta, iyan kasi yung kantang kinakanta namin lagi kapag trip naming dalawa noong college days namin. Hahahahaha.

You can count on me like one two three
I'll be there
And I know when I need it I can count on you like four three two
You'll be there
'Cause that's what friends are supposed to do, oh yeah

Bigla ko siyang niyakap, at niyakap niya rin ako pabalik.

"Rish! I AM REALLY SORRY NUNG SINIGAWAN KITA! HINDI AKO NAG-IISIP. HINDI KO RIN KAYANG WALA KA SA BUHAY KO. YOU ARE MY BEST FRIEND! I DO REALLY LOVE YOU!"

HAHAHAHA. Natatawa ako, parehas kaming OA ni Kayce.

"I love you too Kayce!"

Saka kami nagbeso sa isa't-isa.