Chapter Forty-Three

4.6K 70 0
                                    

Dedicated to: @ChrisheilJoyArrio

***

Id Ego Villadiego

I am seeing my mom now. To be exact, Tita Isabel. She is just looking at me.

Isinama ako ni ate papunta dito sa Mental institution, hindi ko alam kung bakit, and I just saw her. Ibang-iba na ang itsura niya, hindi na katulad ng dati ang maamo niyang mukha, at makinis niyang balat. Hindi ko siya agad nakilala, pero alam kong siya ang mom ni Ate Eva.

"Ego, I know dad already told you. She has been here for many years already. Seeing her like that, makes me feel sorryh, kaya ayokong nakikita si mom dito. Doctors said that she is a bit well now, konting test pa at pwede na siyang lumabas. I bring you with me kasi ikaw yung first final test."

Antagal na pala niyang nandiyan. I am not mad at her, she's been good to me. Hindi ko akalaing maggiging ganito lahat, akala ko we are so perfect, but then it's only a thought.

"What will I do?"

Tanong ko kay Ate.

May mga dumating na doctor, at sinabi sa akin ang gagawin ko. I just need to sit and talk to her. Yun lang daw, wala naman daw gagawing masama sa'kin.

Pumasok na ako sa isang kwarto, I am with two body guards and a doctor. May ilang CCTV at alam kong napapanood ni Ate 'to.

Magkaharap na kami ngayon ni Tita Isabel. Nakatingin lang siya sa'kin, na parang normal naman sa isang tao. Hindi ako nakakakita ng kahit anong kakaiba.

"Kilala mo ba siya?"

Tanong nung doctor kay Tita.

"Yes. He is Id Ego Villadiego, anak ni Ignacio kay Eda. He had grown enough, and he looks great."

May hawak na papel yung doctor, and he just check something.

"Isabel, what do you feel right now?"

Sumagot siya agad.

"I am fine. I feel great because I saw my daughter, and my son. Masaya ako kasi maganda ang buhay nilang dalawa kasama ang father nila. They both look successful."

Napakagat ako sa mga labi ko.

Nagsign na yung doctor na itayo na si Tita. Before going out she said something.

"Good bye Id, take care."

Ngumiti lang ako sa kanya, maya-maya ay pinalabas na rin ako.

Si Ate Eva, umiiyak. She must be happy kasi kaunti na lang pwede ng makaalis dito ang mother niya. And I am really happy for her, definitely makakasama na niya ang nanay niya.

She hugged me very tight.

Minsan ayokong niyayakap niya ako, mukha kasi kaming mag-asawa. Ngayon alam kong kailangan niya ang yakap ng isang kapatid. So, I hugged her back.

"She would be fine soon, Ate."

Tumigil din siya sa pag-iyak, at maya-maya lang binu-bully na naman niya ako. Mas gusto kong bully siya, keysa umiiyak. Hindi kasi ako sanay.

*

Nasaan ba si Irish? Hindi pa rin siya umuuwi. Nami-miss ko na kaya siya. We are doing just fine, hinihintay ko na lang na sabihin niyang mahal niya rin ako. I do really love her, at wala ng makakapigil doon.

Pumasok ako sa kwarto namin. Nagulat ako sa mga nakita ko? Para saan naman 'to? Ano bang iniisip niya? Is she planning to seduce me?

Puro kasi brassieres, lingeries, and panties dito, hindi ko alam kung namimili ba siya ng isusuot, o inaakit niya lang ako. Minsan, hindi ko rin maintindihan ang utak niya eh, pero I do really love her.

Lust Lasts (Completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon