I Don't Want to Fall in Love</3

Chappie 77: Finally.

-->MAI<--

I looked at Dad, tahimik lang sya sa tabi ko nakatingin sa daan, his hands on his legs. He looked at me and gave me a smile. 

"You okay? Nervous?" Tumango lang ako.
"Everything's gonna be fine." Hindi ako nagsalita, umayos lang ako ng upo at tumingin sa labas. 

Today is the day, I will finally see my mom again. Magkikita na kami, masasagot na siguro lahat ng tanong ko, masasabi ko na rin siguro lahat ng gusto kong sabihin, matatahimik na rin siguro ang buhay namin, makapag-sisimula na ulit siguro kami. 

With or without her.

Itinigil ni Jasper ang kotse sa driveway ng bahay nina Nick, he looked back at us, dad motioned for him and Alice to get off and they did. 

Kami na lang naiwan sa loob, nakatingin sakin si Dad habang ako naman nakatitig lang sa sahig ng kotse. From the corner of my eyes nakita kong may mga tao ng lumabas para salubungin kami, from the voices, I can tell one of them is Nick's dad. 

Unti-unting sumisikip ang dibdib ko, I tried focusing on my breathing pero mas lalong naging unnatural ang paghinga ko. Mas bumibilis at umiiksi.

"Mai." Tawag sakin ni Dad.
"Yeah." Mahina kong sagot, my eyes still on the floor.
"Breathe, honey." He told me, his hand rubbing my back.
"I'm trying." I gasped. He then took both my hands and made me look up.
"Look at me, Mai. It's fine. You'll be fine. Just breathe. Inhale... Exhale... Inhale..."
"Dad, what if?... what if?..." I tried saying.
"Shh... Mai, whatever happens... you have me, nandito lang ako, I promised you, diba? Hindi na ko mawawala, andito lang ako hindi kita iiwan. Okay? I promise." Tumango ako and I followed his instruction and started to try and calm down. 

After a few minutes bumaba na kami ni Dad sa kotse at gaya nga ng hula ko, tatay nga ni Nick ang naghihintay samin. Nilapitan niya kami ni Dad, nagkamay muna silang dalawa bago niya ibinaling ang tingin sakin.

"Hello Mai, kamusta?" Tanong niya sakin.
"I'm okay." Tipid kong sagot, ngumiti siya at bago pa niya kami maimbitahan na pumasok, may lumapit sa kanyang maid.
"Sir, si ma'am po... sinasama na naman po siya..." Mahinang sabi ng babae and in an instant, napalitan ng simangot ang ngiti niya. 
"Lita, can you take our visitors to the garden?" Tumango ang maid.
"May problema ba?" Mabilis na tanong ni Dad. Tumingin silang dalawa sakin bago sumagot si Dr. Grayson.
"Wala naman, may problema lang sa kitchen. Maiwan ko muna kayo. Emily will be down in a minute." And with that, iniwan na niya kami, habang si Lita naman inihatid kami papunta sa garden.

I looked at Dad, his face dark, his shoulder tense and his adam's apple bobbing, a sure sign that something's bothering him. Nilingon ko din si Dr. Grayson pero imbis na sa kitchen siya pumunta na alam kong nasa may likod ng stairs, mabilis siyang umakyat ng second floor. 

Nang nasa garden na kami, wala pang ilang segundo tumayo si Dad at sinabing may naiwan siya sa kotse.

Immediately I know something's wrong and I have a bad feeling about it. 

"Sorry, can I use the washroom?" Tanong ko kay Lita ng hinahainan niya kami ng snacks.
"Ahm, opo. Samahan ko po kayo?"
"Hindi na, I know where it is, excuse me." 

Mabilis akong tumalikod at pumasok sa loob, nang nasigurado kong walang tao sa paligid, mabilis akong tumakbo at umakyat ng hagdanan. Walang tao sa hallway, tahimik din pero I can hear faint screams and crying mas lalo akong kinabahan. I looked around, trying to figure out what to do and where to go. Then I heard footsteps and before I can react, may nakakita na agad sakin.