I Don't Want to Fall in Love</3

Chappie 46: Saving You.

--->GINO<---
Kadadating ko lang ng bahay ng makita kong paali-aligid na naman si Gary, at isa lang ibig sabihin nun, na dumating na si Mama at kahit na kadadating lang niya may paparty na agad siya. Lalabas na dapat ulit ako ng bahay ng narinig ko yung dalawang maid na nag-uusap.
"Nakita mo ba yung babae?"
"Oo. Maganda naman no. Simple lang pero maganda."
"Kaso, napapaisip lang din ako, parang hindi naman ganun yung mga type ni Sir Gino, diba."
Ano daw? Babae? Sino? Nilapitan ko sila.
"Anong sinasabi niyong babae?" Nagulat sila kaya hindi agad nakasagot.

"S-sir, a-ano po kasi..."
"Gino!" Tawag sakin ni Manang Charo, mabilis siyang lumapit sakin.
"Naku namang bata ka. Kanina pa kitang hinahanap, san ka ba nagpupupunta?"
"Bakit? Ano bang nangyayari? Sinong babaeng sinasabi nila?"
"Si Mai. Mai De los Reyes, kaklase mo daw, dinala dito ng mama mo kanina at nadun siya ngayon sa ballroom, sa party ng mama mo!" Pagkarinig ko nun mabilis na kong tumakbo papunta sa ballroom ng bahay. Ano bang ginagawa ni Mama? Shit! 

Pagpasok ko ng ballroom, nakita ko agad si Taray, nasa may stage at dahil sa announcement ni Mama nalaman kong ieentertain niyang mga bisita ni Mama, shit! 
"Ma! Anong ginagawa mo?" Tanong ko sa kanya ng makalapit ako.
"Gino, what are you doing here?"
“Ma, itigil mo na to. Sinabi ko na sayo diba, kaklase ko lang sya!”
“Hindi ako tanga Gino. Kung gusto niyang maging miyembro ng pamilya natin, she needs to be liked by my friends. Kung hindi niya magagawa ngayon, ano pang magagawa niya sa susunod.”
“I told you, she’s just a classmate.”
“Shush Gino.” She glared at me, seeing as hindi ko siya makumbinsi, lalapit na sana ko sa stage para kunin si Mai. Alam ko marunong siyang kumanta, pero tumugtog ng piano? Mukhang malabo.

--->MAI<---
I stared at the music sheet in front of me. The truth is I can't read notes, I know the basic do re mi, and kung alin yung mga yun sa piano. Pero yung babasahin ko yung music sheets, hindi ko kaya and to think na mejo maliliit pa sila just made it all the more difficult without my glasses on.

“Whenever you’re ready.” Sabi ni Witchy Bitch at nun ko lang napansin na nadun din si Gino, napasimangot ako and now he decided to show up. Kung ano mang problema nilang magnanay at kailangan nila ko isali e bahala sila sa buhay nila. Tumingin siya sakin and syempre inirapan ko lang siya.

I took a deep breath placed my fingers on the keys and played.

--->GINO<---
Napanganga ko sa gulat at kahit yung mga tumutugtog kanina napanganga din ng magsimulang tumugtog si Taray. Siguro lahat ng tao sa ballroom napanganga din. Hindi ko alam kung ano yung tinutugtog niya, but man it’s fast.

“Wow, akala ko ba mahirap siya?”
“Bakit ang galing niyang magpiano?”
“Isn’t that Flight of the Bumblebee? Sinong nagturo sa kanya?” napatingin ako kay Mama and I can tell she’s not happy with what’s happening, sino bang mag-aakalang marunong siyang tumugtog?

--->MAI<---
As I pressed the last keys, wala pang ilang segundo akong tumitigil nung nagsimula ulit akong tumugtog, this time it’s A Lonely Road by Isisip. A sweet and relaxing tune. I looked at the Witchy Bitch, and if looks could kill, I might as well be dead now. I smirked and started talking.

(Let's pretend na naghahangul siya dito sa mga sinasabi niya. And yes, yung poem e yung sinabi ni San Chai sa Meteor Garden, and katulad din to ng Meteor Garden! Meteor Garden STILL rules!!!-MrsJoshHutcherson)

“A Korean Philosopher once said. Woman, dazzling diamonds and glittering jewelry have won you illusory majesty. But what’s left around you is only snobbish poison, the odour of arrogance an alluring but fatal fragrance.” I looked at her and  the guests faces, tinitigan ko pa yung mga babae kanina, and napasmirk ako sa mga itsura nila as they realized I know how to speak Hangul and lahat ng mga pinagsasasabi nila sakin kanina e naiintindihan ko.
“Woman, when you once again salute wealth, hail fame and extol power, please do not ask about the thrush which sang to you. It has flown away because it has sung itself hoarse. It’s golden voice has perished for the sake of it’s real, dignified and pure soul." As I finished the song, tumayo ako and I faced the flabbergasted crowd.

“I’m Mai De los Reyes, I’m a scholar in WRIS. My dad’s a government worker in Lucban Quezon. I can’t read music notes, I play the piano by ear so if you ask the experts, they’ll tell you it wasn’t a perfect tune. I know hangul coz I was taught. Just because I’m poor doesn’t mean I’ve not been educated with these things. I don’t know what you’re thinking but Gino’s not my boyfriend. I don’t need your money, and I would never ask him for anything. I know money can’t buy you happiness and it obviously can’t buy you class.” I forced the urge not to laugh as I saw Ellaine shaking her head while Alan was miming cheering for me.

I waited for the witch’s next move, maybe she’ll throw me out. I mean, ano pa bang magagawa niya? She’s humiliated and I can tell she’s livid. Pero mas naunang kumilos sa kanya si Gino, he went up the stage and held my hand. What the hell’s he doing now?
“She’s not my girlfriend, just a classmate and I’m courting her, I like her and I’m courting her and theres nothing you can do about it.” Sabi niya in front of everyone.
“You… how dare you!” the witch yelled and siguro talagang mabagal siyang mag-isip since hinila na ko pababa ng stage ni Gino, nakalabas na kami ng ballroom at ng malaking mansyon nila at nasa loob na kami ng kotse niya nung naglabasan yung mga security goons ng Mama niya and we sped away. Mukhang may bago na naman akong kaaway.

--->GINO<---
“Thanks for the ride.” Sabi ni Taray as she got out of my car. Bumaba din ako ng kotse. Nakakainis na tong babaeng to, all throughout the ride home, hindi siya nagsasalita, hindi ako pinapansin.
“Teka nga, ano bang problema mo?” Tanong ko sa kanya.
“Wala, pagod ako, pwede ba umuwi ka na.”
“Tss. Hindi ako aalis hangga’t hindi mo sinasabi sakin kung anong problema mo!”
“Gago ka pala e! Ang kapal mo din no! Nagtatanong ka pa kung anong problema ko? Letsee ka! IKAW! Ikaw ang problema ko! Ilang araw mo kong di pinapansin, you treat me like you don't even know me, muntik na kong bangasan ni Leslie ng dahil sayo AT pinakidnap ako ng nanay mo! Tapos tinatanong mo kung anong problema ko? Ulol ka ba!” sigaw niya sakin.
“Iiwasan mo ko at hindi kakausapin for what? Three days tapos bigla akong ipapakidnap ng nanay mo, for what? Para ipahiya niya ko sa harap ng mga Koreanang bulok? Hoy Gino, hindi porke’t mayaman ka, pwede mo ng paglaruan ang tulad kong mahirap! Ang yabang mo!”
“Tss, ang hirap naman sayo, talak ka ng talak, wala ka namang alam!” magsasalita pa sana ulit siya, pero tinakpan kong bibig niya. Sumosobra na sa kakasigaw tong babaeng to.
“Mamaya ka muna magsalita pwede, paisahin mo muna ako!” She glared at me, tapos tumango din. Kaya tinanggal ko na yung kamay ko sa bibig niya. She crossed her arms kaya nagsalita na ko.

“I avoided you, kasi akala ko pag ginawa ko yun titigil na si Mama sa pag-iinsist na girlfriend kita. Pinapasundan niya ko kaya lumayo ako sayo. Hindi ko naman alam na gagawin ni Mama yung pagpapakidnap sayo at kung alam ko lang din na gagawin niya yun, sana hindi na kita iniwasan, sana mas binantayan kita at kung ginawa ko yun sana hindi ka na sinaktan nina Leslie.” Hindi sya nagsalita.
"Gago ka, may pag-iwas-iwas ka pa jang nalalaman, ano ka bading? Kung lalaki ka haharapin mong mga nangyayari sayo kesa iwasan mo."
“Tss, sumusobra ka na ha, teka nga wag mong sabihing namiss mo ko?”
“Eew. Pwede ba, ang sarap ng buhay ko nung wala ka para guluhin ako. I should have known dadating din yung time na masisira na naman peaceful life ko.”
“Tss. Arte mo, umamin ka na lang."
"Ang yabang mo! Wala akong dapat aminin sayo, teka nga at ano yung pinagsasasabi mo kaninang nililigawan mo ko? Baliw ka ba! Lalo akong pag-iinitan ng nanay mo!"
"Totoo naman yung sinabi ko a, nililigawan kita. Tsaka, ikaw ng nagsabi, kung lalaki ako haharapin kong mga to."
"Gago ka!"
"Don't worry, this time hindi kit papabayaan." Ngiti ko sa kanya at as usual, inirapan lang niya ko.
"Anyway. Sige na, pumasok ka na, gabi na.”
“Kanina pa ko dapat papasok, pinigilan mo lang ako.”
“Yeah, yeah. Goodnight.”
“Teka, pano nga pala to? Tsaka yung mga gamit ko nasa inyo pa.”
“Bukas na lang, babalik ako.”
“Payagan ka kaya ng nanay mo?”
“Anong akala mo sakin? Baby? Malaki na ko, gagawin ko kung anong gusto ko.”
“Sabi mo e. Basta yung salamin ko wag mong kakalimutan, wala akong extra.”
“Bakit kaya hindi ka na lang magcontacts? Mas bagay sayo.”
“Hindi na no, baka mainlove ka pa sakin!”
“A-ano?! Ang kapal mo.”
“Whatever, goodnight.” Tapos pumasok na siya sa loob. Ako? Maiinlove sa kanya? Never.