𝑻𝒉𝒊𝒔 𝑴𝒂𝒏 𝑫𝒊𝒆𝒔 𝑻𝒐𝒏𝒊𝒈𝒉𝒕

Part 5

مینهو از اتاق بیرون رفت. اون مرد ترسناکی بود، ولی زود اعتماد می‌کرد. مینهو به چان اعتماد کرده بود.

پیش چانگبین رفت و تمام چیز‌هایی که چان گفته بود و تعریف کرد و دوباره به آشپزخونه‌اش رفت. اون باید برای یه عالمه آدم آشپزی کنه!

لبخند روی لب چانگبین نشسته بود. حالا می‌دونست اون جانی عوضی چه جوری بقیه رو می‌خره.
وارد مناقصه‌ی اصلی میشن و هر چی می‌خوان، می‌گیرن. اما اگه آلفا هم توی مناقصه این ماه شرکت کنه... دیگه کی جرئت می‌کنه سمت جانی بره؟
حالا فقط نیاز داره پیش لی فلیکس بره و ازش بخواد تاریخ مناقصه‌ی بعدی رو پیدا کنه.

چانگبین بلند شد و از اتاقش بیرون رفت و سمت اتاق تیر اندازی رفت. جانگکوک و کای دوباره مسابقه گذاشته بودن و نصف گروه دورشون جمع شده بودن و روشون شرط بندی می‌کردن.

چانگبین لبخند زد و یه کلت کمری ساده برداشت و فریاد زد.

_من از جفتتون بهترم!

کای غر غر کرد.

_این مسابقه‌ی ماست. بذار خودمون تا تهش بریم و من به این پسره حالی کنم ازش بهترم.

_شما همیشه میاین اینجا و درآخر مساوی میشین.

چانگبین به صفحه‌هایی که با فاصله‌ی چند متر جلوش بودن شلیک کرد و دقیقا به نقطه‌ی وسط زد.

_تو آلفایی، اصلا واسه همین همیشه به هدف می‌زنی. قبول نیست!

جانگکوک مثل بچه‌ها حرف می‌زد و بقیه رو می‌خندوند. چانگبین به اطراف نگاه کرد اما اثری از فلیکس ندید.

_پس فلیکس کجاست؟

کای : طبق معمول پشت کامپیوترش نشسته. اگه باهاش کار داری صداش کنم؟

چانگبین : خودم می‌رم پیشش.

چانگبین از جمع بقیه فاصله گرفت و از سالن تیراندازی بیرون رفت. وارد باغ اصلی شد و پشت درخت‌ها سمت یه در مخفی رفت و در زد‌ چند ثانیه صبر کرد و در خود به خود باز شد.

_فلیکس؟ هستی؟

_اینجام.

چانگبین وارد اتاقک شد و از کنار مبل و تخت گذشت و دوستش رو پشت چندتا مانیتور پیدا کرد.

_سلام. چرا از اینجا بیرون نمیای؟ حتی برای صبحونه هم ندیدمت.

_يه سیستم ناشناس دوربین‌های باغ و حیاط زو چک می‌کنه، اما نمی‌تونم هکش کنم و بهش وصل بشم.

_دوربین‌های باغ به‌درد کی می‌خوره؟

_یکی که ورود و خروج ما رو کنترل کنه. یه حرفه‌ای اینکار رو می‌کنه. سیستمش پیشرفته‌ست. تو‌ چرا اومدی اینجا؟

_هنوز مناقصه‌های سیاه انجام میشه؟

_مگه میشه انجام نشه؟! لیست چیزایی که توش می‌ذارن رو چک می‌کنم.