Memento

/27/ If only this was a dream

The hardest days for me were the days after we buried Ben.

Sa gabi ay natutulog si Abi sa aking tabi, malaki naman ang aking kama para sa aming dalawa. Si Rex naman ay nagkukulong sa unit ni Ben. Hindi siya nakikipag-usap sa amin noong unang tatlong araw pagkatapos ng libing, ngunit sa ikaapat na araw, bumigay na ito at magkasama kaming humagulgol at nag-iyakan.

Kahit nakauwi sa na Manila ang aking mga magulang, hindi ako iniwan nila Rex at Abi. Tinulungan nila akong mag-ayos ng mga gamit para sa aking pagbabalik sa Manila. Nag-resign na rin ako sa aking trabaho, at pinilit kong mag-render ng mga remaining work days ko kahit na mahirap sa kalooban.

"Kailan ang alis mo?" Tanong ni Abi sa akin pagkatapos naming kumain ng hapunan.

"Sa Linggo," tugon ko.

"Bukas na ang flight namin ni Rex. Mag-iingat ka," paalala niya sabay yakap sa akin.

"Kayo rin. Magkikita pa ulit tayo sa Manila. Sana magka-baby na kayo ni Rex," ngiti ko.

May kumatok sa labas. Agad tumayo si Abi at binuksan ito.

Agad pumasok si Rex at sinabing, "May iniwan na mga sulat si Ben. Nakita ko sa kanyang desk. Isa sa akin, isa para kay Andie."

Inangat niya ang dalawang nakatuping bond paper. Lumapit si Rex at ibinigay niya ang sulat para sa akin. Totoo nga, nakasulat sa ibabaw ng papel ang aking pangalan

"Babasahin ko na, kahit andito kayo. Baka humagulgol ulit ako," pinilit kong ngumiti.

Binukadkad ko na ang papel, at ito ang nakalagay. Sinulat pala niya ito isang araw bago siya pumanaw:

Andie,

Naisipan kitang gawan ng sulat dahil gusto ko lang. Madaling-araw ngayong Lunes at di ako makatulog. Kaya kakausapin na lang kita dito.

Naalala ko noong totoong nagkakilala na tayo sa records store. Inaamin ko, sobra ang pagkamuhi ko sa iyo. Una, mayaman ka. Pangalawa, nakita kita sa disco dati na mukhang di gagawa nang mabuti, dahil para kang isang babae na puro pagpa-party ang inaatupag. Nakaka-turn off ang mga spoiled brats na kagaya mo.

Sabi ko, kahit kailan ay di kita magugustuhan. Kahit asarin pa ako ni Rex nang ilang ulit. Pero nang nakakausap na kita at unti-unting nakikilala, nakita ko na determinado kang matuto na at maging seryoso sa buhay.

Hindi ko malilimutan nang niligtas mo ang buong Luxe Records at nagkaroon tayo ng extra supply ng mga albums ni Julie Vega. Lalo na noong kinanta mo ang awitin niyang "First Love". Mukhang doon na yata nagsimula ang pagkakaroon ko ng matinding tama sa iyo.

Ayan tuloy, may tape din ako ng album ni Julie at dinala ko dito sa Cebu. Minsan nakikinig ako nito sa Walkman ko kapag iniisip kita sa gabi na hindi ako dinadalaw ng antok.

Alam mo, di ako nagsisisi na ibigin ka. Sa gitna ng aking masalimuot na buhay, ikaw ay isang magandang regalo. At natutuwa ako na iniibig mo rin pala ako.

Kung ano man ang mangyari, sana magpatuloy ka sa iyong buhay. Nararamdaman ko na babalikan ako ng lahat ng aking ginawa noong miyembro pa ako ng sindikato. Sana praning lang ako.

Ito ang birthday wish na hindi ko sinabi sa iyo. Sana patawarin din ako ng Diyos sa lahat ng aking mga nagawang kasalanan. Pinili ko lang ang dati kong pamumuhay para makaraos. Sana nagkakilala tayo sa mas normal na paraan. Siguro, kung may susunod na buhay para sa atin, ikaw pa rin ang pipiliin kong makasama.