DEVAM KİTABIDIR!! İlk kitaba profilden ulaşabilirsiniz.
**
Nefes'in yaptığı beklenmedik seçim karşısında herkes şoktadır. Özellikle de Araf Pakgör. Nefes'in bu hamlesi, hayat çizgilerini silmiş ve yeniden çizmişti. Herkesin hayatı değişmişti.
Zıt ku...
*Düzenlemedim, ufak tefek yazım hataları varsa affola ❤️
*İyi okumalar🍃
***
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
No Clear Mind - A New Sun
Harry Gregson Williams - The Equalizer
***
43. Bölüm
Soğuk.
Ilık havaya rağmen buz gibiydi toprak. Acaba altındaki üşüyor muydu? Bir gün öldüğümde ben de üşüyecek miydim? Desise'ye güç veren soğuk, benim gücümü emecek miydi?
Açelya'nın beklediğinin aksine hiç konuşmadım. Söyleyecek bir sözüm yoktu. Özellikle de bu kişi Seçil'se...
Bir zamanlar en yakın arkadaşım olan kıza karşı şimdi bomboştum. Mezarının yanı başındaydım ve ona karşı boştum. Söyleyebileceğim bir şey yoktu. Nasıl bir saçmalık bekleniyordu benden? Özür falan mı dilemeliydim? Elimde olmayan bir şey için kimseden özür dilemeyecektim.
"Boşuna gelmişiz." dedim. "Gidelim buradan." Arkamı dönüp çıkışa ilerledim. Açelya sessiz kaldı. Sonrasında peşimden geldi ve arabaya geri bindik.
"Senin için endişeliyim." dediğinde çoktan trafiğe karışmıştık. "Endişelenme. Kendini düşün." dedim.
"Ne saçmalıyorsun Allah aşkına?" dedi bana kızarak. Sabrım tükenmişçesine derin bir nefes verdim. "Bana bir baksana." dedim. "Aynı Eda mıyım? Aynı kız mıyım, Açelya? Bunun nesini kabullenemiyorsunuz!? Anlayın şunu artık, benim kurtulmam imkansız! İsmim duyuldu bile! Artık yer altında ismi bilinen biriyim, Açelya! Sence ben ölmeden kurtulabilir miyim bu hayattan?"
"Her zaman başka bir yol vardır, buluruz."
Hafifçe güldüm. "Sen hayata toz pembe bakmaya devam et. Ama uyarayım, sonunda en çok üzülen yine sen olacaksın." Sessiz kaldı.
Kalabalık trafiklerden birine yakalandığımızda küfür mırıldandım.
Eskiden küfürden nefret ederdim, şimdi ise dilime pelesenk olmuştu.
"Ne yapmayı planlıyorsun?"
"O şirketi Oğuz Karaslan'ın başına yıkmayı." Dedim tereddütsüzce. Bir anlığına bir şey diyemeden sustu. Ağzını açıp kapatıyor, ama asla konuşamıyordu.
