DEVAM KİTABIDIR!! İlk kitaba profilden ulaşabilirsiniz.
**
Nefes'in yaptığı beklenmedik seçim karşısında herkes şoktadır. Özellikle de Araf Pakgör. Nefes'in bu hamlesi, hayat çizgilerini silmiş ve yeniden çizmişti. Herkesin hayatı değişmişti.
Zıt ku...
*Merhabalar! Herkese kalbi gibi bir yıl geçirmesini dilerim❤️
*İyi okumalar ✨
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
*** Evgeny Grinko - Epilogue
Evengy Grinko - Once Upon a Time
Ferhat Göçer - Kızım
Tomme Profitt, Sam Tinnesz - Glass Heart
***
37. Bölüm
ARAF
"Eda!"
İsmini haykırdım, ama cevap vermedi. Beline sımsıkı sardığım koluma bulaşan leke ise onun rengiydi.
Nefes kandı, demiştim. Onu, beyazlığıma sıçramakla itham etmiştim daha dün gece. Şimdi ise onun kanı ellerimdeydi.
Çaresizdim, korkuyordum.
Bedenin ölmedikçe Eda asla ölmeyecek.
Ve sen, Nefes; Eda'yı öldürüyorsun.
Ağzımdan geçmişte ya da bugünde çıkmış her bir cümle, şimdi kalbime bir hançer saplıyordu.
Korkuyordum. Ellerim titriyordu, dizlerim zangır zangır titriyor, ayağa kalkmaya mecal bulamıyordum. Yaşamayı, karanlığa dibine kadar batmayı uğruna kabul ettiğim kadın şimdi kollarımda cansız yatıyordu. Ya onu sımsıkı tutarken giderse?
Bir çocuk gibi hissediyordum. Çenemin titrediğini, gözlerimin dolduğunu hissettim. Dudaklarımı aralamak, uyanması için ona cümleler dizmek, ismini haykırarak uyandırmak istedim. Ama ağzımdan çıkan tek kelime, çaresiz bir "Ölme..." ydi...
"Nefes... Sen benim nefesim değil misin? Ölme, yalvarırım kesme nefesimi." Gözüm, hemen arkamdaki halamın mezarına kaydı. "Özür diledim senden, pişmanım, hala! Alma onu benden, lütfen!"
"Nefes!" Bir kadın çığlığı ile birlikte Baha'nın bağırışı. Başımı güçsüzce kaldırıp onlara baktım. Akın pezevengi de buradaydı ve şok içinde kanlar içindeki Nefes'ime bakıyordu. Kolumu başından beri yarasına bastırıyor, kanamayı durdurmaya çalışıyordum ama nafileydi.
Babamı gömdüğüm şu mezarlıktan ayrılamadan Nefes'imi vurmaları kader miydi?
Nefes'e haksızlık mı etmiştim yoksa? O değil miydi babama bunu yapan? Yoksa Nefes'i vuranlar mıydı? Benden önce babamı, sonra Nefes'i mi almak istemişlerdi?
"Allah belamı versin!" Diye haykırırken buldum kendimi. Can havliyle Nefes'in uzun, kanlı kızıl saçlarına gömdüm burnumu. Bir daha kokusunu duyamayacakmışım gibi kokladım.
