DEVAM KİTABIDIR!! İlk kitaba profilden ulaşabilirsiniz.
**
Nefes'in yaptığı beklenmedik seçim karşısında herkes şoktadır. Özellikle de Araf Pakgör. Nefes'in bu hamlesi, hayat çizgilerini silmiş ve yeniden çizmişti. Herkesin hayatı değişmişti.
Zıt ku...
*Bekletmeyeceğim dediğim her seferinde beklettiğimin farkındayım. Bu yüzden net bir açıklamayla geldim.
*Mimarlık fakültesi öğrencisiyim ve her hafta beşer altışar çizim ödevlerim oluyor. Ayrıca diğer sözel derslerin notlarına da bakıp ders çalışmam gerekiyor. Bir de sınav haftamdan yeni çıktım. Bu süreçte bölüm yazabileceğim aralık azalıyor ve azar azar yazabiliyorum. Bu da uzun sürmesine sebep oluyor.
*Açık ve net bir şekilde tek cümleyle söyleyeceğim; bölüm aralıkları böyle uzun olmaya devam edecek.
Bu süreç ne kadar sürer bilemiyorum, net bir zaman vermem imkânsız. Sadece şunu söyleyeyim; bölümler gelecek, ama aralıkları uzun olacak. Bu yüzden elimden geldiğince kısa bölüm de yazmamaya çalışacağım.
Umarım anlayışla karşılarsınız, çünkü bu süreçte ben de çok yoruluyorum.
*Sizleri gerçekten seviyorum, ve bırakmayı da hiç düşünmüyorum. Benden kolay kurtulamazsınız aodjowhdoahs
*Bu arada biraz az sövün bana, kulaklarım alev topuna döndü OQHSOWHSOWHSOWHSOHAOSHA
Ulan tek ciddi açıklamamı da buraya yaptım ya amk qphepqhdoqhsoqhskwbd
Benden bu kadar, bir yay kadını olarak daha da ciddi kalamıyorum aşkolar, oy vermeyi ve yorumlar yapmayı unutmayın
Sizleri seviyoree ❤️❤️
***
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Soner Akalın - Yaslı (Mournful)
Mithat Körler - Güneşimi Kaybettim (Akustik)
Çağan Şengül - Bir Deli Hasret "Ölüm"
47. Bölüm
Nisan yağmuruyla gelen rüzgarların fısıltısı, bir cinayetin en süslü gülümsemesine benziyordu.
Cinayet, en yakınınızı bulmadığında daha masum bir kelimeydi. Ama bulduğunda, her bir tarafı keskin bir hançer oluyordu. Hançerin kulpu yoktu ve onu tutarken elleriniz yara içinde kalıyordu.
Sert bir rüzgar dalgası suratıma tokat gibi çarptığında siyah saçlarım geriye doğru savruldu. Omuzlarımdaki şala sarılırken, yıldızsız gökyüzünün şehir ışıklarına karışmış görüntüsünü izliyordum.
"Desise?"
Dönüp baktım. Ercüment Çamlı. Yakın zamanda babasının vefaatının ardından koltuğunu devralmış, büyük masa üyesi. Henüz yirmilerinin sonlarında sayılırdı. Genç yaşı yüzünden onu pek ciddiye almazlardı ama kendisini kanıtlamak ve saygı kazanmak için her şeyi yapacak gözü kara bir adamdı.
