DEVAM KİTABIDIR!! İlk kitaba profilden ulaşabilirsiniz.
**
Nefes'in yaptığı beklenmedik seçim karşısında herkes şoktadır. Özellikle de Araf Pakgör. Nefes'in bu hamlesi, hayat çizgilerini silmiş ve yeniden çizmişti. Herkesin hayatı değişmişti.
Zıt ku...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
***
"Ölümün nefesinden akan kan, senin soluğunda durdu. Şimdi ne yapacaksın? Ölecek misin, öldürecek misin?"
***
Alixandrea Corvyn - Wild is the Wind
***
32. Bölüm
"Sık kafana."
Elimde silahla öylece Furkan Duymaz'a baktım. Dalga geçer gibi bir hâli yoktu.
"Komik değilsin." Dediğimde gülümsedi. "İnan bana istediğimde çok komik olabilirim, Desise. Şimdi sana bir seçenek sunuyorum. Ya sen öleceksin ya da Araf Pakgör." Dudağımın kenarında şeytani bir kıvrım belirdi.
"Öyle mi? Bana seçenek sunabilecek kulvarda değilsin, Duymaz. Asıl ben sana seçenek sunarım ve kazanırım." Furkan göz devirdi. "Lütfen! Bu havalı lafları dökmek için çok mu bekledin? Oyun oynamıyoruz. Sevgilini hemen şu an öldürebilirim." Omuz silktim. "Öldür, bana ne bundan?"
Herkesin şaşkın bakışlarını üzerimde hissediyordum.
Başımı havaya kaldırdım ve düşünürcesine dudağımı büzdüm. "Tabi, sen Araf'ı öldürdüğün an mutlak suretle kız kardeşin de ölecek. Yazık. Çifte cenaze yapalım fazla masraf çıkmasın." Furkan'ın keyifli bakışları buz tuttu, gülüşü söndü. Abimin gururlu bakışlarını üzerimde hissediyordum.
"Blöf yapıyorsun." Dedi Furkan dişlerini sıkarak.
Kollarımı göğsümde bağlayarak ağırlığımı tek bacağıma verdim. "Öyle mi dersin? Neydi adı? Tuğba... Evet evet. Tuğba Duymaz. Tıpkı sana benziyor, abisi." Dedim sırıtarak. "İpek gibi upuzun kızıl saçları, porselen gibi beyaz teni, abartısız şirin çilleri... Boyu senden bayağı kısa ama olsun." Dedim rahatlıkla. Sanki Araf şu an arkamda ağaçta asılı değilmiş gibi.
"Onun kılına zarar verirsen ölümlerden ölüm beğen." Dedi nefret saçan koyu renk gözleriyle. Yüzümü buruşturdum. "Yapma! Alınırım! Burada misafir olan sensin, Duymaz. Öncelik senin." Dediğim gibi silahı topuğuna ateşledim.
Bir anda tüm silahlar patladığında kendime siper edecek bir çınarın arkasına geçmiştim. Çatışma sesleri ormanda yankılanırken bir yandan kendimi, diğer yandan Araf'ı koruyordum. Gerçi buna pek de gerek kalmıyordu. Çünkü Siyah maskeler Araf'ın etrafını çevirmiş, tamamen onu koruyordu. Karaslan ve Kara adamları da bizi.
