الحلقه ال37
نيفين:هقولك بس إسمعى وماتتخضيش من حاجه إسمعى للآخر
ندى:هههههه طيب قولى يلا ماتسيبناش أكتر من كده
نيفين:فاكره أدهم إللى كان بيحبنى زمان وإللى كان السبب فى اللى حصلى ودخلناه السجن
ندى بتعجب وتساؤل:أنا معرفوش بس طبعاً فاكره
نيفين:من حوالى شهر أو أكتر مش راضى يبعد عنى فى المنام علطول بشوفه فى الحلم وبجد لدرجة خلاص حسيت إن ضميرى عذبنى لإنى عارفه كويس إن إللى حصلى ده إنتقام من ربنا ثم خير ليا برده لإنى فوقت بعد كده وطبعاً بعد فضل الله وفضلك عليا ياندى إنتى والصحبة الطيبة..المهم فضل معلق معايا علطول وأقوم من النوم ضميرى مأنبنى جداً جداً مش عارفه ليه لإنى عارفه أدهم طول عمره طيب وقلبه حنين لكن المعاملة إللى أنا عملتهالو والتغيير إللى غيرتهولو كان سبب كَم الغضب إللى كان جواه منى..المهم فضلت كده مده ومرضتش أبين لحد ولما الحال زاد عليا صممت إنى أريح ضميرى وأروحله زياره السجن معرفش أنا إيه إللى ودانى ليه لكن حاسه إن ربنا إللى بعتنى ليه ..روحت بقى ياندى وبجد عمرى ماتخيلت إللى شفته قدام عينى ولا إللى سمعته
ندى:كملى بسرعه وبعدين
نيفين بعد تنهيده:روحت وأول ماطلع ومكنش عارف مين إللى الجاى المهم لقيته طالع وفى إيده مصحف وشكله حزيين وكئيب جداً مش عارفه ليه أول ماشوفته قلبى دق جامد أووى وكإنه بيتقطع عليه وإتألمت عليه أكتر لما شوفت دهشتة أول ماشفنى ونظرته ليا وفضل حاطط عينه فى عينى كتيييير وكإنه بيحكيلى العذاب إللى إتعذبه والآلام إللى إتألمها بسببى وـــــــــــــ.وبدأت فى بكاء هادئ وهى تتذكر المشهد
ندى بتأثر:كملى ياحبيبتى وبعدين
نيفين:وبعدين إللى جانى بقى قومت إستأذنت من الشرطى إننا نقعد مع بعض شويه على إنفراد طبعاً جابو عسكرى حرس المهم يعنى وقعدت معاه وكان نظره فى الأرض مرفعش عينه فى عينى وفين وفين لما إتكلم وقالى...******فلاش بــاكــ******
أدهم ونظره فى الأرض وبنظره حزن وندم:أنا آسف يانيفين على إللى حصل منى عايزك تسامحينى عشان أخلص ضميرى أمام الله وإدعيلى ربنا يسامحنى
نيفين بحزن بداخلها وقلبها يخفق بشده وبهدوء:أنا عملت فى حياتى كتييير وكتييييير ياأدهم وإلى حصل منك ده إنتقام من ربنا وإنى حسيت بنفس إحساس واحده أنا كنت السبب فى إنى أحطها بتفكيرى الشيطانى فى موضع زى ده وبدون ذنب للبنت
أدهم بتعجب ونظر لها ثم عاود نظره للأرض:ــــــــــــــ
نيفين وأكملت كلامها بنفس نبرتها:اه زى ماسمعت كده ياأدهم أنا ربنا إنتقم منى وعرفت إن حق المظلوم لازم يرد حتى ولو بعد حين وأنا ظلمت كتييير وربنا خلص منى ..بس برده حاسه إن إللى حصل ده عسى خير إن شاء الله لإنى تبت لربنا الحمدلله
أدهم بنظره سريعه ممزوجه بالدهشة:بجـد ..اه صحيح إنتى إتحجبتى بجد ولا جايالى كده وخلاص مره يعنى
نيفين:بصراحة أنا مش عارفه أنا جيتلك ليه..عموماً ربنا إللى بعتنى
أدهم وفجأة سقطت من عينه دمعه حاره وقال بهدوء وهو يمسحها بسرعه:الحمدلله
نيفين:مالك ياأدهم
أدهم بحزن شديد:نفسى ربنا يتوب عليا ويسامحنى نفسى أوووى بجد
نيفين:وهو إللى عايز يتوب يفضل يقول نفسى أتوب ماهو لازم تتقرب من ربنا وربنا تواب رحيم
أدهم وخانته دموعه وببكاء وكأنه انفجر بكل مافى داخله:أنا خايف اووى يانيفين خايف أموت وأنا كده نفسى أطلع من السجن ده وأرجع أصلى تانى وأتقرب من ربنا .. نفسى ربنا يغفرلى..نفسى أوى ومش عايز حاجه تانيه من الدنيا..أنا خايف من ربنا أووى على كل إللى أنا عملته فى أيامى الماضية وإللى عملته معاكى خايف اووى لحسن ربنا ياخدنى من قبل مايغفرلى واترمى فى نار جهنم
نيفين بألم بتغلغل داخل قلبها وقالت بهدوء:ربنا موجود علطول وأبواب التوبة مفتوحه علطول ياأدهم وربنا غفور رحيم.وخانتها دموعها وقالت بحزن شديد:أنا عارفه إنى أنا السبب فى اللى حصلك ياأدهم أنا السبب فى تغيرك ده..إنت طول عمرك مؤدب وخلوق وعارف ربنا لكن بعد معرفتنى إتغيرت بسببى وللأسف أنا مكنتش فاهمه كنت لسه ميته بجد إللى ميتقربش من ربنا يبقى ميت
أدهم بحزن شديد:ماهو أنا إللى لو كان إيمانى قوى شويه ماكنتش إتغيرت بسبب حب لإن الحب اللى يغضب ربنا آخرته ظلام والله ظلااااام بجد
نيفين ببكاء شديد وبدون وعى:أدهم تعالى نبدأ حب جديد ونضيف
أدهم بدهشة قوية:هــا
نيفين وشعرت بنفسها فقالت وهى تقوم من جلستها:أنا آسفه معلش معرفش أنا قولت كده ليه.وصمتت قليلاً وقالت:أنا هاروح أتنازل فى القضية وأخليك تخرج من السجن..على فكره مش عشانك دا عشان أخد ثواب وأخلص ضميرى من الله وترجع أدهم تانى بتاع زمان..وربنا يهدينى ويهديك.وتركته وذهبت بينما يقف أدهم وقلبه يخفق بشده ولا يعرف كيف يفسر ماهو شعور قلبه أهو فعلاً مازال يحبها أم انه سعد بأنه سيتحرر من سجنه وسيتحقق حلمه بالرجوع إلى الله
أنت تقرأ
لن اعرف الحب قبلك ولن اعرف بعدك غيرك لكاتبة ياسمين
Romanceلن اعرف الحب قبلك ولن اعرف بعدك غيرك