Dilhun

15

Onur

Yazgı ve Serhat hakim içeri girerlerken benim tek odak noktam Yazgıydı. Neden bu kadar şıktı. Her gün şık gelen kız bugün daha fazla güzeldi. Aklımı oynatacak gibi hissediyordum. Sanki zaman durmuş etraftaki herkes ona bakıyordu.

Omuzuma konan el ile bakışlarımı çekebilmiştim.

"baya iyi olmuş yalnız"

Gözlerimle omuzuma elini koyan Berke baktım. Bakışlarım sanırım biraz keskindi ki çekinerek yüzüme bakıyordu.

"tamam abi sakin ol. Bir şey demedim"

"ne, bende bir şey demedim. Ne diyorsun Berko"

"bakışların öyle demiyor ama. Bir dakika bir dakika sen berko mu dedin bana."

Hala ona şaşkınca bakarken, o bana garip bir mutlulukla bakıyordu.

"özlemişim bu Onur'u"

Berk omuzuma vurup yanımdan gitti. O sırada da Yazgı ve Serhat gelmişleridi. Yazgı Serhatın koluna girmiş bir şekildeydi. Bunu neden dibime gelince fark ettiğimi anlamadım.

"hoş geldiniz"

"hoş bulduk. Ben sizin arşivden bu kadar erken çıkacağınızı düşünmemiştim sayın savcım"

Serhatın söylediklerine karşı bakışlarımı ona çevirdim.

"bitiremedim henüz hakim bey, ama programı kaçırmak istemedim"

"anlıyorum iyi yapmışsınız"

Bakışlarımızla bir müddet daha birbirimize meydan okuduktan sonra serhat bakışlarını kolundaki Yazgı'ya çevirdi. Bende aynı şekilde.

"geçelim mi içeri güzelim"

"hıhı, olur geçelim"

Onları benim yanımda geçip içeri girerken bende arkalarında bakmıştım. Çok beklemeden bende peşlerinden içeri girdim. Bizim büroya ayrılan masaya geçip oturdum.

"değerli misafirlerimiz bu gece de bizleri yalnız bırakmayan tüm arkadaşlara teşekkür ederiz. Bu gece buraya çok değerli arkadaşlar davet ettik."

Emniyet müdürü konuşmasını yaparken bakışlarım istemsiz karşımda oturan Yazgı ve Serhata kaymıştı. Yazgı heyecanla ve gülerek kulağına bir şeyler fısıldıyordu. Neden bu kadar samimi olduklarını düşündüm bir an. Sonra daha fazla düşünmek istemediğim için tekrar emniyet müdürüne çeviridm bakışlarımı. Bakışlarımızla ondaydı ama aklım sürekli karşımda oturan Yazgıdaydı.

"bu gecede yaklaşık 7 aydır peşinde olduğumuz bir seri katilini, kıvrak zekaları ve çabaları ile uğraşıp bulan savcı Onur Suvaran vr avukat Yazgı Erdoğan'ı tebrik etmek üzere sahneye davet etmek istiyorum."

Ayağa kalktığımda Yazgı ile beraber alkışlar eşliğinde sahneye çıktık. Müdür bey bizi tebrik ettikten sonra ödül plaketlerini elimizr verdi. Beraber resim çekindikten sonra gazetecilerden birisi önümüze durdu.

"müdür bey rica etsem avukat hanım ve savcı beyin bir resmini alabilir miyim"

Müdür bey bize baktı onay beklercesine. Bende Yazgı'ya bakmıştım.
Tedirgin ama emin bir yüzle başını salladı.

Yan yana durduğumuzda heyecanını her şekilde hissediyordum. Resmen titriyordu.
Kameralara bakarken yüzümü bozmayıp onun duyacağı şekilde konuşutum.