Savcı olan Onur Suvaran üniversitede tanıştığı ve ilk aşkı olan biricik sevgilisi Asya Demirel'i amansız bir hastalıktan kaybedince tüm dünyaya küsüp sadece işine odaklanan acımasız ve sert bir savcı olmuştur.
Hayat ona öyle bir oyun oynar ki. İlk a...
Hey hey kimler burada bakalım. Hepinizi çok özledim. Sabah kalktığım gibi aklıma gelen bu kurguyu hemen yazıp sizlere önden göndermek istedim.
Ayol buraları nasıl özlüyorum ama girmeye hiiiiiiiççççç vaktim olmuyor. Anam iş hayatı ne zormuş. Öğretmenlerin gözünü yeyin emi vallahi öğretmen olmak çoooom zormuş 🥺🥺🥺
Keyifli okumalar ballarım. Ben savcı onur ve avukat Yazgıyı çok özlemişim..
"ulaa sen ne diysiinn"
"ne diirrimm"
Ulan şivem kaydı burada ha. Lan iç sesim de bile kaydı. Allahım ben koskoca savcı Onur Suvaran bu hallere düşecek adam mıydım ya. Boğazımı temizleyip konuşmaya başlayacağım sırada yanımda oturan sözde en yakın arkadaşım Yiğit eğilerek bana kısık sesle bir şeyler söylemeye başladı.
"koskoca cumhuriyet savcısının şivesine bak sen kaymış yawww. İşte kim olursan ol kız isteme de böyle bacaklarını titretirler adamın sayın savcım"
Yüzümü tam çevirmeden yandan sert sert bakmaya başladım.
Yiğit yüzünü benden çekip sert bir şekilde yutkunarak bakmaya devam etti. Ben ise sadece bakışlarımla ona cevabımı veriyordum. Tekrar boğazımı temizledim ve tam karşımda oturan dizindeki tepsi ile bana kocaman parlak gözleri ile bakan Yazgım ile daha sakin bir hale gelmiştim.
"Resul bey, ben Allahın emri peygamberin kavliyle torununuz Yazgı'ya talibim."
Resul bey sert bakışlarından asla taviz vermeden hala ters ters bakıyordu.
"demek siz büyük şehirliler böyle yapıyorsunuz"
"yalnız Trabzon da büyük şehir"
Gülerek söylediği cümle ile yüzüm eşkidi ve bebim gibi herkes sırayla yavaş yavaş başını Berke döndürdü. Bu soğuk espiriyi yapmaya lüzüm var mıydı sahiden. Berk ise ona dönen bakışlar karşısında gerildi.
"ortam yumuşasın diye öyle takıldım ya"
"siz hep mi salaktınız yoksa bugüne özel mi bu salaklığınız"
Berke söylediğim cümle ile utanıp başını eğdi. Sabır çekip önüme döndüğümde Resul beyin yüzünde alaylı bir yüz vardı. Yok yok ben bugün Yazgımı isteyemeyecektim anlaşılan. Ne yapsam kolay yoldan kaçırsam mı ki.
"aile diye getirdiğin ekip pek bir sağlammış savcı bey"
Daha fazla dayanamayıp ayağa kalktım.
"Resul bey, bu görmüş olduğunuz kız benim öz kız kardeşim. Aynı kanı taşıdığım bu hayattaki tek kişi. Hemen yanımdaki ise kardeşimden farksız can dostum Yiğit ve diğerleri de Melis ve Berk. Evet onlar benim ekip arkadşlarım ve bu hayattaki tek ailem. Çünkü bende tıpkı Yazgı gibi yetim büyüdüm. Ve izin verirseniz Yazgı ile bir aile kurup gerçek bir ailem olsun istiyorum. Biz büyük şehirliler böyle yapmayız. Biz Yetim çocuklar aile olarak gördüğümüz arkadaşlarımızı getiririz. Daha doğrusu getirmek zorunda kalırız çünkü bizi ana babamız istememiş ki"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
