Dance With Me | Hyunlix

6. Bölüm

"İnanabiliyor musun o kadar yakışıklı bir çocuğun bu kadar manyak olduğuna!" dedim görüntülü sohbetteki Seungmin'e.

"Harbi ne manyakmış ya. Durduk yere ezme falan ne alaka."

"Ya ne bileyim ben. İyi anlaşırız sanmıştım."

"Boşver ya, adam narsistin tekiymiş."

Evet, anladığınız üzere dünki şahısın -adını bile söylemek istemiyorum nursuzun- hakkında konuşuyorduk.

"Ee bay Park nasıl tepki verdi sana, beğendi mi?"

"Bilmem, herkese ne yaptıysa onu yaptı işte. Onu bırakta sana ne anlatıcam; dün orda Chan diye bir çocukla tanıştım, siyah saçlı, kaslı, yakışıklı, gamzeli. Tam senin tipin."

"VALLA MI!! Hemen insta ver. Stalk yapıcam."

"Tamam sonra sana mesaj olarak atarım. Şimdi yemek yemek için dışarı çıkıcam. Görüşürüz köpekcik."

"Görüşürüz çilli." Telefonu kapattım ve cebime koyup otelden çıktım. O kadar açtım ki anlatamam. Hemen etraftaki en yakın hamburgerciye girdim. Birde ne göreyim; bay narsist!

Yanında üç arkadaşıyla beraber yemek yiyorlardı. Beni görür görmez ölümcül bakışlar atmaya başladı. Ben ise ona göz devirip sipariş vermeye gittim. Sipariş verdikten karşılarındaki boş olan tek masaya oturmak zorunda kalıyordum.

Bir yandan arkadaşlarıya sohbet edip bir yandan arada bi gizlice bana bakıyor. Gerçekten benimle olan derdini anlayamıyorum. Sanki ebesini halletmişim gibi bakıyor bana.

Masaya gelen hamburgeri iştahla yemeye başladım. O sırada istemeden konuştukları şeye kulak misafiri olmuştum.

"Oğlum niye şu yan masadaki çocuğa öldürecek gibi bakıyorsun?" dedi sincaba benzeyen çocuk.

"Aynen hyung, Jisung haklı. Kim o çocuk?" bu sefer konuşan tilkiye benziyordu.

"Kimse değil, sadece seçmelerde gördüm. Gereksiz biri işte." Hyunjin'in dediği ile fark elimdeki kola şişesini sıkmaya başladım. Sanırım biraz sıktım çünkü şişe elimde patladı. Elime giren küçük cam parçasından dolayı feci kanıyordu.

Hızla tuvalete girip elimi suya tuttum. Hem yanıyor hemde sızlıyordu. Dişimi sıkmayı deneyip elimdeki cam parçasını çıkarmaya çalışacaktım ki elimi birisi tuttu. Kim olduğunu görmek için kafamı kaldırdığımda yine o tanıdık simayla karşılaştım.

"Salak mısın sen! O cam öyle mi çıkarılır. İyice içine mi sokmak istiyorsun?" dedi anlamlandıramadığım bir sinirle.

"Sanane bundan?! Ayrıca bırak kolumu, çocuk değilim ben." dedim kolumu ondan kurtarmaya çalışarak.

"Bir; ben senin büyüğünüm, bana saygılı olucaksın. İki; kapa çeneni."

"Tamamdır bay narsist. Şimdi yürü git, rahat bırak beni. Hem niye geldin sen?" Beklemediğim bir anda elime saplanan küçük cam parçasını hızlı çekip çıkardı.

"Ahh! Ne yapıyorsun sen."

"Seni kurtarıyorum."

"Siktir git!" Onu itip hızlıca tuvaletten çıktım. Yemeğimi de yarıda bıraktım ve mekanı terk ettim.

"Sinir hastası narsist! Beni öldürmeye çalışıyordu." dedim kendi kendime söylenerek. Sessiz sessiz yürürken tam o sırada telefonuma bilinmeyen bir numaradan mesaj geldi. Bu bilinmeyen numaradan gelen bildirime tıklayıp baktım.