Amanda Georgina (GxG) (ProfxStudent)

Kabanata 14 - Lean on me

Napamulat ako ng mga mata matapos kong maramdaman ang paglayo ng labi ni Riley sa labi ko.

She softly smiled when our eyes met and caressed my cheek. Ni wala man lang akong naging reaksyon matapos ako nitong halikan dahil hanggang ngayon ay gulat parin ako sa ginawa nito.

"Are you okay?" she softly asked.

Am I okay? Kasi parang naging lutang ako pagkatapos ako nitong halikan. It was just a peck na nagtagal ng ilang segundo pero nagulat parin ako. She's still a stranger pero nahalikan na ako.

"Why did you kiss me?" I uttered.

She smirked and looked behind my back. Sinundan ko ito ng tingin ngunit walang kahit ano o sino ang nandoon.

"She was watching us."

Kunot-noo akong napatitig dito. She? Watching us? Sino ang tinutukoy nito?
At mukhang nabasa naman nito ang mga nagtatanong kong mga mata kaya mahina itong tumawa.

"Your woman. She was walking towards us earlier at tumigil din nung halikan kita." ngumiti ito ng pilya.

"Are you sure she doesn't like you? Because it doesn't seem like it?"

"What do you mean, Riley?"

"She likes you too, Mandy."

Parang siguradong-sigurado ito sa sinasabi nito pero hindi naman nito kilala si Miss Leyla para sabihin iyon. Ilang ulit na nga ako nitong ni-reject at harap-harapan pa tapos sasabihin nitong gusto din ako ng propesor ko?

Umiling ako tanda na hindi ako sumasang-ayon sa mga sinasabi nito.

"No, she don't. She's inlove with my bestfriend, Riley."

"Really?" hindi ito naniniwalang pinakatitigan ako and then I noticed that her gaze averted behind my back again and she smirked.

"Wanna bet?" matiim ako nitong tinitigan and after that, she slowly leaned forward again but before she could kiss me, someone called her from afar.

"Riley!"

Naramdaman kong nanigas ang katawan nitong napatigil sa paglapit ng mukha sa akin. Nagkatitigan muna kami ng ilang segundo at pagkatapos ay marahan itong lumayo at buntong-hiningang nilinga ang tumawag dito mula sa likod nito.

And there standing, was a woman our age. She's tall, balingkinitan ang katawan, maputi, has a wavy and brown hair, at kahit na nakasuot ito ng salamin ay masasabing maganda ito.

Madilim ang mukha nitong nakatitig sa amin at bago pa man makatayo si Riley ay tumakbo na ito palayo sa amin.

Riley heaved a deep sigh and stared at me. Kung kanina ay may naglalarong mga pilyang ngiti sa mga labi nito, ngayon ay malungkot ang mga matang nakatitig ito sa akin.

"She's giving me mixed signals again. I hate it, Mandy. It's been a week since I started avoiding her....she told me that she's still inlove with her ex, but here she is, nililito na naman ang puso ko sa mga ginagawa nito." mahabang litanya nito.

Mataman lang akong nakatitig dito. She seems like she was staring at me pero tagus-tagusan ang pagkakatitig nito.

"Can I hug you, Riley?"

Hindi ko alam pero gusto ko lang itong yakapin ngayon. Ramdam ko ang lungkot nito at kahit sa pagitan na lang ng pagyakap dito ay mabawasan man lang iyon. Pareho kaming nasasaktan ngayon at gusto ko lang din na may mayakap ako.

She sadly smiled and moved closer, hinapit ko ito sa bewang at napasandal ito sa katawan ko nang yakapin ko ito ng mahigpit.

Nanatili lang kaming magyakap hanggang sa narinig ko itong humagikgik. Sinubukan ko itong ilayo sa akin para sana malaman kung bakit ito tumatawa pero mas lalo lang itong sumiksik sa akin. Maya-maya ay narinig ko itong nagsalita.