Asist¹¹ | Texting

2.3

Heyecandan derin bir nefes alıp odamda ileri geri giderken göz ucuyla da bilgisayarın başında oturan aileme bakıyordum. "Niye bu kadar uzun sürdü?"

Heyecan ve sinir karışımı sesimle konuşmamla annem beni sakinleştirmeye çalışırken onu duymuyordum, öylece ileri geri yürüyordum. "Açıldı." Ayaz abimin sesiyle nefesimi tutup sırtımı bilgisayara dönüp duvara bakmaya başladım. Stresten tüm vücudum titrerken omzuma dokunan elle anneme döndüm ve dolu gözleriyle karşılaştım.

"Olmamış değil mi, kazanamadım işte biliyordum yapamayacağımı." Annem ağlamaya başlamamla bana sarılıp saçımın üzerini öptüğünde ağlamaya devam ediyordum. "Kazanmışsın güzel kızım, Dokuz Eylül Üniversitesi tarih öğretmenliğini kazanmışsın." Annemin fısıltıyla söyledikleri ağlamamı keserken nefes almayı bırakmıştım.

Kazanmıştım, hayalini kurduğum yer gelmişti.

Yaşadığım şoku geride bırakıp sevinçle annemden ayrılıp zıplamaya başladım. Babam ve abilerim bana gururla bakarken kendimi inandırmak istercesine konuştum. "Kazandım, istediğim yeri kazandım. Baba başarmışım." Babam mutlulukla başını salladığında hızlı adımlarla yanına gidip boynuna sarıldım. Babamdan ayrılıp sırayla abilerime sarıldım daha sonra tekrar anneme sarılıp sevincimi yaşamaya devam ettim.

"Hadi hazırlanın da bunu kutlayalım." Deniz abimi onaylayıp beni tebrik ederek odadan çıktıklarında dolabıma gidip kahverengi deri şortumu ve üzerine açık kahve askılı badimi geçirip saçlarımı maşa ile dalga yapıp dudağıma nemlendirici sürdüm ve son olarak papatyalı parfümümü sıkıp sekerek odamdan çıktım ve annemlerin yanına gittim.

Evden sırayla çıkıp iki araba bir restorana geldik ve cam kenarı boş bir masaya oturup siparişlerimizin gelmesini bekledik. Sessiz bir şekilde yemekleri beklerken babama dönüp yüzümde ki gülümseme eşliğinde konuştum. "Babam, her şey için teşekkür ederim. Sen olmasaydın, hatta siz olmasaydınız kazanamazdım sanırım." diyerek bakışlarımı ailemde gezdirdiğimde Emre abim göz kırpmış, Barış abim de öpücük atmıştı. Aynı şekilde karşılık verdiğimde dikkatimi konuşan babama verdim. "Asıl ben teşekkür ederim miniğim, bizi gururlandırdığın için." Babamın konuşmasıyla Kağan kucağında hareketlenmeye başlamıştı. Kollarımı uzatıp kucağıma aldığımda gülmeye başlamasıyla yanağını çok hafif ısırıp sarıldım. "Bebeğim, ayrılacak mıyız biz seninle?"

Anlamadığı için yüzüme şapşal şapşal bakarken onun bu haline gülüp karnını gıdıkladım. Sesleri etrafa yayılırken bu kadarın yeteceğine kanaat getirip gıdıklamayı bıraktım ve bir tane fotoğrafımızı çektim. Hemen çocuklarla olan grubumuza girip fotoğrafı attıktan sonra parmaklarımı klavyede hareket ettirdim.

Derdine Derman Spiderman

Siz: fotoğraf* 1 adet

Siz: Sonuçlara baktınız mı,

Siz: Neresi gelmişş.

Siz: Ben Dokuz Eylüle istediğim yere gidiyorum, çok mutluyum.

İrdeleme: HACETTEPE EDEBİYAT ÖĞRETMENLİĞİ, BAŞARMIŞIM.

Siz: Başaracağını biliyordum askim, tebrik ederimm.

Sedrik: Selçuk Üniversitesi psikoloji

Sedrik: Evde sevinç dansları yapıyorum.

Onur ama Onursun Olan: Marmara Üniversitesi hukuk.

Onur ama Onursuz Olan: Ne yani ayrıldık mı şimdi hepimiz, Yamaç zaten yurt dışına gidiyor.

Onur ama Onursuz Olan: Bu kadar mıydı aşkımız.

Onur ama Onursuz Olan: Ağlarım ama ben.

Yamaç Paraşütü: Niye ayrılalım Onur, elbette görüşürüz.

Yamaç Paraşütü: Farklı şehirlerde olmamız, özellikle benim yurt dışında olmam bir engel değil.

Yamaç Paraşütü: Tatillerde görüşürüz ki zaten ayrılacağımız belliydi istediğimiz yerlerden.

Yamaç Paraşütü: Saçma salak ağlayayım deme sakın.

Sedrik: Yamaç haklı Onur, bu ayrılık hiçbir şeye mani değil.

Siz: Makyajım bozulur ağlarsam bu yüzden sus çocuk, beni rezil etme.

İrdeleme: Eflina bebeğim, sen makyaj yapmıyorsun ki.

Siz: Boşa sana İrdeleme demiyorum, çok kalbimi kırdın

Onur ama Onursuz Olan: O zaman son günlerimizi beraber geçirelim, akşam buluşuyoruz.

Onur ama Onursuz Olan: Görüşürüz üç güzel, bir yakışıklı grup üyeleri.

Siz: Görüşürüzz

Sohbetin sonlanmasıyla telefonu kapatıp kenarıya koydum ve kucağımdan inmek isteyen Kağan'ı anneme verip suyumdan bir yudum aldım.

Hayallerim gerçekleşiyordu, bazı hayallerimin eksikliği olsa da şu anlık mutluydum. Oraya gittiğimde ne değişirdi bilmiyorum ama ben çoğu şeyin değişmesi için uğraşacaktım bu sayede de her şey düzene girecekti.

Güzel günler geçmiş, daha güzel günler geliyordu. Bahar güzel gelmişti.

~

Kısa, farkındayım ama geçiş bölümü gibi düşünün ve çok takılmayın bu detaya.

Yorumlarınızı yazarsanız sevinirim, sizi seviyorum.

01.06.2022