Asist¹¹ | Texting

2.8

Eflina'nın kapısına geldiğimde zile basmak için elimi kaldırdığımda aklıma gelen Batu abi ve ablam ile elimi geri çekerek telefonumdan Eflina'ya kapıya gelmesini bildiren mesaj atarak beklemeye başladım. Bir süre sonra açılan kapıda beliren karımla gülümseyip bedenini kollarımın arasına çektim ve kapıyı kıynaşık bıraktım. "Nasıl özlemişim seni."

Kokusunu derince içime soluyup göğsüme biraz daha sakladığımda bulunduğu yere öpücük kondurup başını geriye çekerek yüzüme bakmaya başladı. Onun bakışları dudaklarıma düştüğünde hızlı bir hamleyle dudaklarımızı birleştirip öpmeye başladım. Hiç beklemeden karşılık vermesiyle de gülümseyip biraz daha öperek geri çekildim. Ellerini ellerim arasına alıp içeriye peşimden sürüklediğimde ellerimizi ayırmadan içeriye geçmiştik.

Batu abinin ikili koltukta oturduğunu ve koca salonda başka koltuk yokmuşçasına ablamın da yanında oturduğunu görmemle imayla Eflina'ya bakıp hafifçe öksürdüm, burada olduğumuzu belli etmek amacıyla. "Ben sana bunlar sevgili demiştim." diyerek kulağıma fısıldayan Eflina'yı Batu abi öksürükleriyle uyarırken onu takmayarak Eflina ile birlikte üçlü koltuğa oturdum ve Eflina'nın başını göğsüme yaslayarak Batu abiye baktım.

"Batu abi, kardeşin ile sevgiliyim diye çok kıskançlık yaptın zamanında. Gerçi hâlâ devam ediyorsun ama bu önemsiz bir ayrıntı." Konuşmaya devam etmeden önce hâlâ yan yana oturan ikiliyi elimle gösterdim. "Bu durumda benim de kıskançlık yapıp aranıza girmem gerekiyor sanırım. Malumun, Eylül benim ablam ve sen de sevgilisisin." Ablam şaşkınlıkla yüzüme bakarken Batu abi ablama bakmıştı.

Hadi ama bu kadar hanımcı olduğunu belli etme abi.

Öksürerek Batu abinin dikkatini yeniden üzerime çektiğimde kaşlarını hafif çatıp konuşmaya başladı. "Efehan, kaşınma koçum." Ben de büyük olmasaydı kaşısana Batucum derdim de, dua etsin benden yaşça büyük.

"Hadi yemek yiyelim." Ablam bir anda ayağa kalkıp konuyu değiştirdiğinde Eflina'da göğsümden kalkmış ve ablamı paytak adımlarla takip etmişti.

Acaba bu kadar güzel gözüktüğünün farkında mı?

"Efehan bak, bu açıklamayı sana ilk ve son kez yapacağım o da Eylül'ün kardeşi olduğun için. Eskisi gibi bir kıskançlık yapmayacağım size karşı ama sınırlarınız olduğu sürece. Ha olaki sınırı aştınız buna karışırım. Eylül ile ben de o sınırları aşmayacağız. Bu sayede de gereksiz bir kıskançlık oluşmayacak ortada."

Şimdi sınırlardan kastın ne tam olarak abicim. Biz çünkü bazı sınırları aştık da, ondan soruyorum.

Zihnimde ki düşünceleri def edip Batu abiyi onaylayarak basketbol hakkında konuşmaya başladık. Bir süre sonra Eflina'mın sofranın hazır olduğunu söylemesiyle Batu abiyle konuşmamıza ara verip mutfağa geçmiştik. Kısa bir yer tartışmasından sonra Eflina'nın yanına oturduğumda karşıma da ablam oturmuştu. Bu gerçekten iyi olmuştu.

Yemek sessiz bir şekilde geçerken Eflina Batu abiyi, Kağan'ı ve ablamı içeriye gönderip mutfakta ikimizin kalmasını sağlamıştı.

Olur yeriz.

Elinde ki tabakları tezgaha taşıyan sevgilimin elinden tutup yanıma çektiğimde ellerini üzerime değdirmeden omuzlarıma koydu. "Tahmini ne zaman bu anı çocuklarımızla yaşarız." Düşünürmüş gibi yapıp başını göğsüme yaslayarak alttan yüzüme bakmaya başladı. "Sanırım baya bir uzun zaman sonra."

Kaşlarım söyledikleriyle çatılırken ellerimi kollarına koyarak biraz uzaklaştırdım. "O nedenmiş?"

"Çünkü önümde evlenmesi gereken beş tane abi var ve bitmesi gereken bir okulum." Abileri halletsek okul için beklememiz gerekiyordu, biz ne zaman kavuşacaktık tam anlamıyla.