A Road To Azlan's Heart (Azlan's Heart Sequel)

Kabanata 13

Walk Away

Ramdam ko ang pagtapik ni Xian sa balikat ko. Ang tingin ko ay nanatili pa rin sa pintong nilabasan nila pagkatapos nang pag-uusap namin. My knees completely turned jelly after it that my weight was on my friend.

"You did great," may ngiti sa tonong sabi ni Xi. I glanced at him and my tears immediately fell. Ibinaon ko ang mukha sa dibdib niya habang hinayaan niya lamang akong umiyak.

It took me some time to calm myself down. Nang umayos ang pakiramdam ko ay naupo na ako.  Habang si Xian ay dumiretso sa mesa ko para ipagpatuloy ang mga trabahong dapat ay ginagawa ko pero napunta sa kaniya.

Bumalik sa isipan ko ang nangyari. It would surely have a great toll on us. And I was right. Pagkatapos nang araw na iyon ay hindi na nagtanong pa si Shaira Nessia nang tungkol sa akin. Hindi na niya ako iniimbita na siyang nakatulong sa akin para makahinga nang maayos. I had never seen them after what happened too.

Sa pagkaaalam ko ay nanatili sila resort. They continued their wedding plan and it is always my employee who look out for them. Hindi na ako kailan man na sumali sa pakikipag-usap sa kanila at wala naman akong naririnig na reklamo. Naging madali sa akin ang bawat araw dahil doon. Xian also didn't leave my side. He was always guarding me like I would try to do something stupid again like the last time. Kaya kahit saan ako magpunta ay naroon siya. Para siyang tuko.

"Mag-c-cr lang ako sabi, Xi! Bakit ba ang drama mo, huh? I am not going anywhere!" reklamo ko sa lalaking nawalan na ata nang pandinig. Kahit ata sigawan ko siya ay hindi pa rin siya makikinig sa akin.

I groaned, already frustrated. Siya pa kasi mismo ang nagbukas ng pinto sa restroom ng mga babae para sa akin. Nahilot ko na lamang ang noo kasabay nang pag-irap ko. Pumasok ako sa restroom. I choose the cubicle at the end of it before doing what I must do. Pagkatapos ay lumabas na rin ako para maghugas ng kamay. The phone on my pocket vibrated that made me fasten my movements. Sa pagkuha ko sa selpon ay kumunot ang noo ko nang makita ang tumatawag sa akin.

Numero galing sa ibang bansa kaya paniguradong si Canix iyon. I tap the answered button with a knotted forehead. Hindi ko alam kung bakit bigla ay napatawag siya. Wala naman akong ginawang kalokohan.

"Samahan mo si Xian," bungad niya. I tilted my head a bit with that as my brows furrowed.

"Where?"

"Saint Vincent Hospital." My heart started beating rapidly for some reason because of what he said. "Because I know that he was taking care of you with all his best right now, I decided to have AC investigated. It leads me to it..." he trailed off. Something is wrong.

"What is it?" nag-aabang kong tanong sa kaniya. Narinig kong bumuntonghininga si Canix sa kabilang linya. Hindi siya agad sumagot na siyang dahilan para huminto ako sa paghinga.

"No matter what happens, be with him. I'll go back there as fast as I can."

Paglabas ko ay bumungad sa akin si Xian na nakasandal ang likod sa dingding. Na sa selpon ang tingin niya. I heard some voices in there, probably, some movie he is watching again.

Hindi ko alam kung bakit ramdam ko ang tensyon sa boses ni Canix kanina. Ngayon pa lang nangyari ang bagay na iyon habang kausap niya ako. And it is about AC. What did he found out? Bakit sobrang bilis niyang nalaman lahat ng ito pero nahirapan si Xian? And why did the investigation leads to that hospital? To the same hospital where I was admitted after my heart attack years ago.

Is it all a coincidence... or not?

"Xi, I'm done." He lifted up his face to me. Ngumisi siya sa akin at iniharap sa akin ang selpon niya.