Masaya akong kinakausap si Harold habang nagsusulat ako, ngunit bigla akong kinabahan ng biglang nag-iba ang kanyang ekspresyon.
"Bakit ganyan itsura mo?" Hininto ko ang pagsusulat ko at tumingin sa kanya. Tinagilid ko ang ulo ko habang nagtataka.
"A-Ahh, Ellaine...a-ano kasi..." Nauutal niyang tinawang ang pangalan ko na lalo kong ikinakaba ngunit nginitian ko lang siya.
"Oh, bakit?" tanong ko habang nag-iisip ng isusulat ulit
"Paano kung hindi na kita gusto? Magagalit ka ba sa akin?" biglang tanong niya.
Naramdaman kong huminto ang mundo ko. Ha? Anong sinasabi nito? Bakit nagtatanong siya bigla ng ganito sa 'kin?
"H-Ha?" lito kong tanong sa kanya. Wala ng ibang bagay ang nasa isip ko kung hindi pagkalito at pagtatakang ano ang ipinapahiwatig niya sa akin ngayon.
Bumuntong hininga siyang tumitig sa mga malamlam kong matang nagtatanong pa din hanggang ngayon.
"Magagalit ka ba kapag sinabi kong hindi na kita gusto?" tanong niya pang hindi nakangiti.
Naninikip ang dibdib ko habang nagtatanong pa rin ang isip sa malabo niyang katungan. Hindi ba at nangako siyang aabot pa kami ng altar? Bakit siya ganyan ngayon?
"A-Ano ang ibig mong sabihin?" utal kong tanong upang maiwaksi na sa isipan ko ang sinasabi niya.
Sana lang at hindi tama ang nasa isip ko.
Suminghap ako ng hangin at sinubukang umisip muli ng isusulat ko pero wala talaga akong maisip na iba kung hindi ang sagot niya sa tanong ko pero kinakabahan pa rin ako sa sagot na 'yun.
"Ellaine..." Tawag pa lang niya sa pangalan ko ay kinakabahan na ako. Hindi niya ako tinatawag na Ellaine kaya alam kong seryoso siya sa sasabihin niya. "Yadi..." Lalo akong kinabahan sa pagtawag niya sa nickname kong gawa-gawa niya lang na nakasanayan ko ng marinig galing sa kanya. Suminghap muna siya ng hangin bago tinapus ang sasabihin niya. "Hindi na kita gusto, Ellaine..." Nabitawan ko ang hawak kong panulat. Sinandal niya ang noo niya sa balikat ko habang tulala akong nakatingin sa kawalan. Ano raw? Hindi niya na ako gusto? "Sorry..." Sorry? Sorry na ano? Hindi niya na ako gusto?
Para akong nabingi. Parang hindi ko matanggap. Two years ang tinagal namin tapus sasabihin niyang hindi niya na 'ko gusto? Tama ba ang pagkakarinig ko o biro niya lang 'to? Pakisabi na lang kung biro lang 'to kasi ang sakit naman ng biro na 'to.
"A-ano?" tanong ko muli baka mali lang ako ng dinig.
"I don't like you anymore, Ellaine." Dahil doon ay alam kong hindi mali ang pagkakarinig ko sa sinabi niya kanina. My heart's aching. "Sorry..." Binangon niya ang ulo mula sa balikat ko habang tulala pa rin ako. Wala akong ibang iniisip kung hindi 'bakit'? Bakit bumitaw na siya? Bakit kailangan niya ng tapusin? Bakit hindi na ako ang gusto niya? Bakit? May mali ba sa akin? Bakit hindi na lang ako?
Hindi ko magawang umiyak nang maramdaman ko ang pagtayo niya sabay pag-alis niya sa harapan ko. Hinabol ko siya gamit na lang ang mga mata. Ayokong makita nilang malungkot ako sa kinahinatnan namin. Dalawang taon din ang nasayang, kaya naman sa mismong oras na 'to ay napagdesisyunan kong hindi na muna ako magbibigay ng tiwala muli kahit kanino, kahit na magkaroon ulit ako ng bagong MU. Hindi ko na ibibigay ang puso ko sa isang lalaking hindi naman karapat-dapat. Hindi na ako aasa pa. Hahanapin ko ang para sa akin.
He resets everything. He started again my chase for the man for me. The man I prayed to God to love me for who I am and won't leave me in my 'downs'. The man who will give me the strength to build myself more. And I swear to Harold that the 'Ellaine' he once loved was not the same when the time comes that he comes back. No more 'Yadi', just Ellaine Yezdaeca Gonzales.
BINABASA MO ANG
The Chase Escape (Algea Series #1) ✔
RomanceAlgea Series #1 Right person, wrong time. That doesn't exist. Only right person in the right time. Someone will be never be right for you in the wrong time, because God planned it all from the start and you have to wait for it. Because love never f...