Note: This chapter is not affiliated with any real main procedures in hospitals and was studied by the author through YouTube and research, so if you read something that was not true, you may correct the author in the comment section.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
TW: Hemophobia and Trypanophobia
"You have a dog also, right?"
"Pomeranian."
"Same."
"I have the black one," ani ko.
"That's expensive."
"Yeah."
"I have the white one," he boasted.
"Mahal rin."
"Yeah, your favorite dog type's really expensive," komento niya.
Lumingon ako sa kanya at tinaasan ko siya ng kilay. "Excuse me?" pagtataray ko. "Mahal ko si Sol kaya ayus lang kung mahal siya. Mahal na mahal ko naman 'yun!"
"Yeah, I love Luna also. She reminds me of you."
"'Di ako mukhang aso," ani ko at bumukas ang pintuan ng elevator at lumabas na ako. Dumiretso na ako papuntang condo ko habang nakasunod siya sa likod ko.
"But you used to call me 'Aso'."
"Syempre, galing sa pangalan mo," ani ko. "Tuloy ka?"
Binuksan ko ang pintuan ko nang tinanong ko siya at tumangon naman siya bilang sagot sa tanong ko kaya pinapasok ko siya sa loob.
"Umupo ka muna sa sala," ani ko at tinanggal ang sapatos ko at nilagay 'yun sa shoe rack.
Tumuloy akong pumasok sa kwarto at ni-lock' yun para sure akong hindi na mauulit ang nangyari sa sasakyan kanina. Hanggang ngayon ay naaalala ko lahat ng 'yun. On the second thought, wala pa kaming label nang gawin namin 'yun. When did I become so brave?
Itinambak ko muna ang bag ko sa kama at pumasok sa banyo para maghilamos. Pagkatapus kong makatatlong hilamos sa mukha ko ng tubig ay tumingin ako sa repleksyon ko. My hair was messed up and I don't have any tint now on my lips, naubos na siguro kanina.
Hinubad ko ang mga damit na suot ko at naligo lang ng saglit. I didn't wash my hair, half-bath lang naman ang ginawa ko. Nagpunas ako ng katawan ko bago nag-robe at lumabas. Inilagay ko naman sa lalagyan ng mga madudumi kong damit ang mga hinubad ko kanina bago ako lumabas. Pumunta ako sa closet ko at namili ng isusuot.
Lagi akong hindi nagba-bra sa tuwing nasa bahay lang ako pero dahil nandiyan si Jason ay kailangan kong magsuot ng may foam para naman hindi naka-display ang utong ko. Nang makapagbihis ako ay kinuha ko ang bag ko na nasa kama at sinabit 'yun sa sabitan sa loob ng closet ko at nagpabango ako ng Victoria's Secret Vanilla Lace dahil 'yun 'yung ginagamit ko tuwing gabi kahit wala naman akong kasama dito sa bahay.
Lumabas ako pagkatapus kong gawin lahat ng kailangan kong gawin para sa sarili ko. Nakita kong napalingon siya nang lumabas ako sa kwarto ko. Pinasadahan ko lang siya ng tingin at dumiretso sa kusina, sa tabi lang naman ng kwarto ko. It's just small, sakto lang sa akin. May pantry na rin at nandun lahat ng snacks ko.
Binuksan ko ang pantry para kumuha ng seasoning para sa onigiri na gagawin ko. Madalas 'yun lang rin ang kinakain ko dahil wala akong appetite galing sa hospital. Ikaw ba naman ganahan pa kumain nang may nakikita kang basag ang ulo minsan kapag napapadaan ka sa ibang department para mag-check ng room ng pasyenteng naka-assign sayo. Sanay na ako pero ang sikmura ko, hindi pa.
BINABASA MO ANG
The Chase Escape (Algea Series #1) ✔
RomanceAlgea Series #1 Right person, wrong time. That doesn't exist. Only right person in the right time. Someone will be never be right for you in the wrong time, because God planned it all from the start and you have to wait for it. Because love never f...