The Chase Escape (Algea Series #1) ✔

44

Note: This chapter is not affiliated with any real main procedures in hospitals and was studied by the author through YouTube and research, so if you read something that was not true, you may correct the author in the comment section.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

[R18]

TW: Hemophobia and Trypanophobia

"Hi, sir, how are you feeling? State your name and birthdate please." 

'Yun ang unang ginagawa ko kapag may pasyente ako para sa pormalidad at pagsunod sa procedure kahit alam ko na kung ano ang pangalan ng pasyente ko ngayon at kung kailan ang birthday niya dahil pabalik-balik naman siya dito pagkatapus ng tatlong buwan para sa kanyang blood testing.

"Ayus naman po, Nurse Ella. Kiezer Revie Fernandez po. Kier na lang. July 7, 2010," pagpapakilala niya. "Shift mo po pala ngayon? Buti naman kayo ang kukuha ng dugo ko. Ayoko sa isang nurse sa team niyo. Last time naka-tatlong try 'yun. Sumakit ang braso ko ah!"

I just smiled because of his comment. Intern pa lang siguro ang na-assign sa kanya three months ago kaya hindi pa marunong. The intern improved already and she's doing fine now. I just hope na hindi siya kabahan bilang nurse sa mga susunod niyang mga pasyente 'cause I am, too, when I am still starting.

"Magaling na siya, huwag kang mag-alala," ani ko.

Today's patient has diabetes and is just 18 years old. He's fighting for his condition. Although his Stage 1 Diabetes case has no cure, we always check his blood sugar levels to make sure they remain the same.

First, I identified the blood collection bags and test tubes before proceeding with the other procedures since I had already done my hygiene. The most important thing if you do blood collecting is to not forget to sterilize the skin and place a tourniquet before you perform a venipuncture.

I performed it so fast that he didn't have time to react nor say that it hurts. Nasanay na ako sa paggamit 'nun at na-overcome ko na ang pagiging pasmado ko kaya hindi na ako nanginginig kapag ginagawa ang venipuncture.

"Tapus na tayo, Kier. Thank you for your cooperation," sabi ko at nginitian ko siya habang inaayus ang mga gamit sa tray sa tabi ko. 

"Thank you rin, Nurse Ellaine. Sana ikaw ulit ang ma-assign sa 'kin next month na punta ko dito," komento niya.

"Hm...Hindi naman pwede 'yun. Syempre, iba-ibang nurses ang mga maa-assign for blood collecting. Hindi lang ako ang available, okay?" Nakita ko ang pagsibangot niya dahil sa sinabi ko at pinanatili ko lang ang ngiti ko. "I'll go ahead. Ingat sa pag-uwi if you're going already. You can buy insulin patches or insulin pens in the pharmacy near the main door of the hospital for your basic needs, sir. Make sure to maintain your blood sugar, okay, Kier?" pagpaalala ko.

"Yes, ma'am." At sumaludo siya sa 'kin.

Tinulak ko ang trolley at lumabas ng ward. Malapit na ako sa laboratory nang salubungin ako ni Xyril. Hapong hapo pa siya at nilibot yata ang buong hospital para hanapin ako. Nasa Ward 1 lang naman ako kung saan dinadala ang mga diabetic patients na kailangang kuhanan ng dugo pero hindi niya alam 'yun.

"Hoy, Ellaine!"

Napairap ako sa tawag niya sa akin. She should have adressed me as 'Nurse Ellaine' or 'Nurse Gonzales', not with my first name. Hapo lang talaga siguro siya at pagod na pagod kakahanap sa akin kaya ganito ang tawag sa akin. Pasalamat siya at kakilala ko siya at pinili ko na lang siyang intindihin, kung hindi ay kanina ko pa siya napagalitan.